خباثت به چه معناست؟

در پاسخ به معناى واژه خباثت و برخى موارد كاربرد قرآنى آن توجه كنيد:

1- خباثت از ماده خبث (بر وزن قفل) به معناى نا پاكى و پليدى است. «خبث خبثا ضدّ طاب است. قران كريم مى فرمايد: وَ الْبَلَدُ الطَّيِّبُ يَخْرُجُ نَباتُهُ بِإِذْنِ رَبِّهِ وَ الَّذِى خَبُثَ لا يَخْرُجُ إِلَّا نَكِداً اعراف: 58 سر زمين پاك روئيدنيش باذن پروردگارش ميرويد و سرزمينيكه پليد و نا پاك است نباتش نميرويد مگر كم.

2- راغب، خبيث را ناپسند معنى كرده نا پسنديى كه‏در اثر پليدى است. در مجمع ذيل آيه 267: بقره گويد: خبيث بمعنى پليد است و خبث نقره و آهن همان است كه بعد از گداختن از نقره و آهن جدا ميشود، اصل آن ردائت (پليدى) است بنا براين خبيث آن است كه نا پاك، پليد و تنفّر آور باشد اعمّ از انسان و كلام و قانون و طعام و غيره و ضدّ آن طيّب است كه بمعنى پاك و دلچسب است. («الْخَبِيثاتُ لِلْخَبِيثِينَ») وَ الْخَبِيثُونَ لِلْخَبِيثاتِ وَ الطَّيِّباتُ لِلطَّيِّبِينَ وَ الطَّيِّبُونَ لِلطَّيِّباتِ أُولئِكَ مُبَرَّؤُنَ مِمَّا يَقُولُونَ لَهُمْ مَغْفِرَهٌ وَ رِزْقٌ كَرِيمٌ نور: 26. مراد از خبيثات و خبيثين زنان و مردان نا پاك است. آيه شريفه بعد از آيات زنا و لعان و افك واقع شده گويا مراد آنست كه مردان و زنان پاك به حكم ايمان از اين نسبت ها بدوراند و براى آنها مغفرت و روزى خوش آيند هست. بقيّه سخن در «طيّب» است و اينكه فرموده: زنان پاك براى مردان پاك و زنان ناپاك براى مردان نا پاك‏اند گويا منظور انس و تمايل و الفت است، زيرا ميان پاكان يكنوع كشش معنوى هست كه بيكديگر تمايل ميكنند چنانكه نا پاكان نيز چنين‏اند. كند همجنس با همجنس پرواز. در مجمع از امام باقر و صادق صلوات اللّه عليهما نقل است كه فرمودند: اين آيه نظير آيه الزَّانِى لا يَنْكِحُ إِلَّا زانِيَهً أَوْ مُشْرِكَهً وَ الزَّانِيَهُ لا يَنْكِحُها إِلَّا زانٍ أَوْ مُشْرِكٌ است از قرآن مجيد به دست مى ايد اهل ايمان و عمل، طيّب و اهل كفر و فساد خبيث‏اند.

3- فرق خبيث و طيّب در انسان، با ايمان و عمل و عدم آن دو است. (خبائث) وَ يُحِلُّ لَهُمُ الطَّيِّباتِ وَ يُحَرِّمُ عَلَيْهِمُ الْخَبائِثَ اعراف: 157 طيّبات هر چيز پاك و دلچسب و خبائث هر چيز پليد و تنفّر آور است. آيه شريفه در وصف حضرت رسول صلّى اللّه عليه و آله و سلّم است و دليل آنست كه هر پاكيزه در اسلام حلال و هر پليد حرام است، ظاهرا در خارج از نصّهاى خاصّ كه مبيّن حلال و حرام‏اند ميشود بعموم آيه استناد كرد بعبارت ديگر در چيزهائى كه راجع بآنها حكم بخصوصى نرسيده است مى شود از اين آيه حكم استنباط نمود بقيّه مطلب را در لفظ «طيّب» مطالعه كنيد وَ مَثَلُ (كَلِمَهٍ خَبِيثَهٍ) كَشَجَرَهٍ خَبِيثَهٍ اجْتُثَّتْ مِنْ فَوْقِ الْأَرْضِ ما لَها مِنْ قَرارٍ ابراهيم:. 26 كلمه خبيثه را كلمه كفر و شرك گفته‏اند چنانكه كلمه طيّبه را در آيه ما قبل كلمه توحيد. ولى ميشود گفت مراد از آن عموم شرك و قانون هاى غير طبيعى و كلمات نا حق باشد و مراد از كلمه طيّبه خلاف آن.

قاموس قرآن سيد على اكبر قرشى ماده خبث

پرسمان/