حدیث درباره تراشیدن موی سر

اهمّيّت تراشيدن موى سر وفوايد آن

1. از حضرت كاظم علیه السلام روايت شده است كه فرمود: «سه چيز است كه هر كس لذّت آن را بچشد ترك نخواهد كرد، يكى از آنها تراشيدن (موى سر) است».[1] 
 2. از امام صادق علیه السلام روايت شده است كه فرمود: «موى سر را بتراشيد تا چرك نگيرد، جانوران در آن جا خوش نكنند، گردن انسان چاق شود، چشم جلا يابد، بدن استراحت كند».[2] 
 3. از امام كاظم علیه السلام روايت شده است كه فرمود: «چون موى سر بلند شود چشم را ضعيف و نورش را كم مى‌كند وتراشيدن موى سر ديده را جلا مى‌دهد».[3] 
 
 

زمان تراشيدن موى سر وآداب آن

1. از امام صادق علیه السلام روايت شده است كه فرمود: «من سرم را هر جمعه مى‌تراشم».[4] 
 2. در كتاب فقه الرّضا آمده است: «هنگام تراشيدن سر رو به قبله شو واز جلوى سر (از پيشانى) شروع كن وبه نزديكى گوش‌ها كه رسيدى اين دعا را بخوان: بِسْمِ اللهِ وَبِاللهِ وَعَلى مِلَّةِ رَسُولِ اللهِ، سُنَّةً حَنيفآ مُسْلِمآ وَما اَنَا مِنَ الْمُشْرِكينَ. اَللّهُمَّ اَعْطِنى بِكُلِّ شَعْرَةٍ نُورآ ساطِعآ يَوْمَ الْقِيامَةِ[5]  وپس از تراشيدن تمام موى سر بگو: اَللّهُمَّ زَيِّنّى بِالتُّقى وَجَنِّبْنِى الرَّدى وَجَنِّبْ شَعْري وَبَشَري الْمَعاصي وَجَميعَ ما تَكْرَهُ مِنّي، فَإنّي لا اَمْلِکُ لِنَفْسي نَفْعآ وَلا ضَرّآ».[6] 
3. در روايت ديگرى آمده است كه: «هنگام تراشيدن سر اين دعا خوانده شود: بِسْمِ اللهِ وَعَلى مِلَّةِ رَسُولِ اللهِ، صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ. اَللّهُمَّ اَعْطِني بِكُلِّ شَعْرَةٍ نُورآ يَوْمَ الْقِيامَةِ[7]  وپس از اتمام بگويد: اَللّهُمَّ زَيِّنّي بِالتَّقْوى وَجَنِّبْنِى الرَّدى».[8]

[1] . كافى، ج 6، ص 484، ح 1؛ كتاب من لا يحضره الفقيه، ج 1، ص 75، ح 326.
[2] . كافى، ج 6، ص 485، ح 8.
[3] . السرائر، ج 3، ص 575.
[4] . كافى، ج 6، ص 485، ح 7؛ كتاب من لا يحضره الفقيه، ج 1، ص 71، ح 286.
[5] . ترجمه: «به نام خدا وبه ذات (پاك) خدا (شروع مى‌كنم.) وبر آيين رسول خدا وبر سنّت وروش او ودر دينخود خالص ومسلمانم واز مشركان نيستم. بار خدايا، در مقابل هر تار مويى در قيامت نورى آشكار به منعطا كن».
[6] . ترجمه: «بار خدايا، مرا به تقوا زينت ده واز هلاكت حفظ كن ومو وپوست مرا از گناهان واز تمام آنچه كهبراى من نمى‌پسندى دور نگاه دار، زيرا من از براى خود مالك هيچ سود وزيانى نيستم». فقه الرّضا 7،ص394؛ بحارالأنوار، ج 76، ص 85، ح 9.
[7] . ترجمه: «به نام خدا وبه ذات (پاك) خدا (شروع مى‌كنم.) وبر آيين رسول خدا، كه درود خدا بر او وآلش باد(سرم را مى‌تراشم). بار خدايا، در مقابل هر تار مويى در روز قيامت نورى به من عنايت فرما».
[8] . ترجمه: «بار خدايا، مرا با تقوا زينت بخش واز پستى‌ها دورم بدار». بحار الأنوار، ج 76، ص 83.