حدود اجازه استفاده از خمس توسط وکلای شرعی
مطابق نظر آيت الله سيستاني
مسئله 589ـ حدود مبلغی که به وکلای خود اجازه می دهید از وجوه شرعی، به مصرف برسانند چقدر است؟
جواب: آنچه در اجازه های ما آمده است یک سوّم و یا نصف است که مجاز به مصرف آن می باشند و معنای جمله آن نیست که آن سهم مذکور، به مجاز اختصاص دارد بلکه آن در مصارف مقرّره باید هزینه شود که گاهی خود او مورد آن مصرف نیست مثل این که شخص مجاز، علوی است و زکات اشخاص غیر علوی را گرفته است.
و در پرتو این بیان، اگر شخص مجاز ، بین خود و خدا خویشتن را مورد مصرف آن سهم دید و مطابق ضوابط شرعی ، عمل کرد مثل اینکه او فقیر به معنای شرعی کلمه است و یا او از مصارف زکات یا سهم سادات و یا رد مظالم باشد می تواند به اندازه احتیاج و در شأن خود برداشت و هزینه کند نه زیادتر به این ترتیب اگر او خدمت شرعی کرده و در اعلای کلمه دین کوشیده است به تناسب عمکلکرد و خدمت دینی اش استحقاق دریافت سهم امام (ع) را دارد .
اما اگر او استحقاق وجهی را که دریافت کرده است نداشته باشد فقط می تواند سهم تعیین شده در اجازه نامه را در موارد مقرره شرعی به مصرف برساند .
شاید این مطالب را هم بپسندید:
مسئله 590ـ اگر اطمینان انسان نسبت به نماینده یک مرجع تقلید به سبب خطاهایی که در مصرف وجوه شرعی به او منسوب می دارند متزلزل شود .
اولاً جایز ایستن چنان چیزی را با مردم در میان گذاشت و در آن باره صحبت کرد ؟ در حال که صحت آن نسبت ها معلوم نیست و اگر صحت و درستی آنها به دست آمد چطور ؟
و ثانیاً تا اطمینان به صحت آن نسبت ها حاصل نشده می توان وجوه شرعی را به او داد ؟
جواب : درباره قسمت اول سؤال باید گفت : در هر دو صورت ، جایز نیست و در صورت دوم یعین احراز صحّت نسبتها ، او می تواند به طور مستقیم ، آن هم با پنهان کاری تمام مرجع تقلید را در جریان بگذارد تا او را به نماینده ای بدهد که پاکی و صحت عمل او برابر اجازه نامه محرز است یعنی او مقداری را در مصارف مقرر در اجازه نامه هزینه می کند و باقیمانده را به مرجع تقلید می رساند .
مسئله 591ـ آیا بدون اجازه مرجع تقلید ، می توان مقداری از سهم امام را برای مصرفی که امام (ع) بدان خشنود است ، هزینه کرد ؟
جواب : چنان کاری ، جایز نیست و احراز رضای امام (ع) در زمینه مصرف سهم او بدون اجازه گرفتن از مرجع تقلید اعلم با احتمال دخالت اذن او در رضای امام ، ممکن نمی باشد .
منبع: سایت هدانا برگرفته از کتاب فقه برای غرب نشینان، آیت الله العظمی سیستانی.
