سلام علیکم
انبیاء علیهم السلام از گناه مبری و معصوم هستند. مطابق نظر مفسرین کار آنها ترک اولی هست، از اینجا کلیک کنید و به صورت کامل مطالعه کنید.
-مرحوم امام خمینی ی فرمایند:
اين امام سجاد است كه مناجاتهايش را شما مى‏بينيد و مى‏بينيد چطور از معاصى مى‏ترسد. مسأله، مسأله بزرگتر از اين مسائلى است كه ما فكر مى‏كنيم. مسأله غير از اين مسائلى است كه در فكر ما يا در عقل عقلا يا در عرفان عرفا بيايد. مسئله‏اى است كه اوليا مى‏دانند چى است قضيه. آنها فهميده‏اند تا آن اندازه‏اى كه بشر بايد بفهمد كه قضيه چه بزرگ است و در مقابل چه عظمتى ما هستيم و سر [و] كار ما با كيست. اينها به ما تعليم مى‏دهند، و اين طور نيست كه دعا براى تعليم ما باشد. دعا براى خودشان بوده است؛ خودشان مى‏ترسيدند، از گناهان خودشان گريه مى‏كردند تا صبح.
از پيغمبر گرفته تا امام عصر- سلام اللَّه عليه- همه از گناه مى‏ترسيدند. گناه آنها غير اينى است كه من و شما داريم. آنها يك عظمتى را ادراك مى‏كردند كه توجه به كثرت، از گناهان كبيره است پيش آنها. حضرت سجاد در يك شبش- به حسب آن چيزى كه وارد
__________________________________________________
(۱)- جمع كامل.
صحيفه امام، ج‏۲۰، ص: ۲۶۹
شده- تا صبح [گفت:] «اللَّهُمَّ ارْزُقْنى التَّجافِىَ عَنْ دارِ الغُرُورِ وَ الْانابَةَ الى‏ دارِ السُّرُورِ و الْاسْتِعدادَ لِلْمَوتِ قَبْلَ حُلُولِ الْفَوْت». «۱» مسأله، مسئله بزرگى است. آنها در مقابل عظمت خدا، وقتى كه خودشان را حساب مى‏كنند، و مى‏بينند كه هيچ نيستند و هيچ ندارند. واقع مطلب همين است: جز او كسى نيست و چيزى نيست، وقتى كه توجه بكنند به عالم كثرت، و لو به امر خدا. اين است كه نسبت مى‏دهند به رسول خدا كه فرمود:
لَيُغانُ عَلى‏ قَلْبى‏ فَإنّى‏ لَأَسْتَغْفِرُ اللَّهَ فى‏ كُلِّ يومٍ سَبْعيِنَ مَرَّة. «۲»

او غير از اين مسائلى بوده است كه پيش ماهاست. آنها در ضيافت بوده‏اند، در ما فوق ضيافت هم بوده‏اند. در ضيافت بوده‏اند و از اينكه حضور در مقابل حق تعالى دارند و مع ذلك، دارند، مردم را دعوت مى‏كنند. از همين، كدورت حاصل مى‏شده. توجه به مظاهر الهى، از غيب متوجه شدن به شهادت به مظاهر الهى، و لو همه‏اش الهى است، براى آنها همه الهى است، لكن مع ذلك، از آن جايى كه، از آن غيبى كه آنها مى‏خواهند كه «كمالِ انقطاع إليك» است، وقتى كه توجه مى‏كنند به مظاهر، اين گناه بزرگ است. اين گناه نابخشودنى است، اين دار غرور است پيش سجاد. توجه به ملكوت دار غرور است. توجه به ما فوق ملكوت هم دار غرور است. توجه به حق تعالى طورى كه ديگر ضيافتى در كار نباشد كه مخصوص كُمَّل اوليا است، آنجا ديگر ضيافت اللَّه نيست در كار.
صحيفه امام، ج‏۲۰، ص: ۲۶۸

توجه به آنچه گفته شد و تفکر پیرامون آن زمینه ساز می شود که چرایی رفتار برخی از انبیاء و آیات آن را بفهمید.
وفقکم الله لکل الخیر