چرا علمای قدیم وقتی قرآن میخواندند حقایقی برایشان مکشوف میشد؟
چرا علمای قدیم وقتی قرآن میخواندند حقایقی برایشان مکشوف میشد؟
از بزرگی پرسیدند: علمای قدیم وقتی قرآن میخواندند، حقایقی برایِشان مکشوف میشد. ما چرا قرآن میخوانیم چیزی برایِمان واضح نمیشود؟!
آیت الله محمّدمهدی میرباقری:
«خدا رحمت کند استاد ما را، میگفتند زیارت، مقدمه فهم روایت است و روایت، مقدمه فهم قرآن است.
این توسل و تهجد برای خصوص این امر است که به انسان ظرف عطا کنند تا بفهمد. انسان باید به درگاه الهی ابتهال داشته باشد تا معارف را بفهمد و بتواند به اهلبیت(ع) خدمتی کند و معارف ایشان را نشر دهد و از دوستانشان دستگیری کند.
قاعدتاً انسان باید وقتها و مکانهای بهتر را برای این کار قرار دهد، در کنار آن، آداب این امر را رعایت کند.
از بزرگی نقل شد که شاگرد ایشان (که او نیز انسان بزرگی بود) از او پرسید: قدماء وقتی قرآن میخواندند، حقائقی بر ایشان مکشوف میشد، ما چرا قرآن میخوانیم چیزی برایمان واضح نمیشود؟
فرموده بودند: آنها میایستادند، قرآن را بر دست میگفتند و مؤدب و سرپا میخواندند، ولی شما زیر کرسی دراز میکشید میخوانید!
در مورد معارف، انسان باید آداب، مکان و زمان و طهارت ظاهری را رعایت کند. غیر از آداب ظاهری، آداب باطنیای هم برای این کار وجود دارد.»
۹۶/۱۰/۱۷