پیش بینی ظهور امام زمان چقدر واقعی است

آيا پيش بينيهايى كه براى ظهور آقا مى كنند صحت دارد يا نه؟

ظهور امام زمان (عج) به اراده الهى بستگى دارد كه در صورت فراهم بودن شرايط، به دستور خداوند تحقق مى يابد. بنابراين، تاريخ آن را فقط خداوند مى داند و هيچ كس نمى تواند تاريخ دقيق آن را پيش بينى كند. در روايات بيان شده كه هر كس وقتى را براى ظهور مشخص كند، دروغ گوست.

مهزم اسدى از امام صادق (ع) پرسيد: «فدايت شوم ظهور قائم آل محمد (ص) و تشكيل دولت حق كه در انتظارش هستيد، طول كشيد اين امر كى تحقق خواهد يافت؟» حضرت فرمود: «تعيين كنندگان وقت ظهور دروغ گويند عجله كنندگان هلاك مى شوند و كسانى كه تسليم هستند، نجات مى يابند.» (بحارالانوار، ج 52، ص 103)

خود امام زمان (عج) در اين باره فرموده اند: «ظهور فرج، به اراده خداوند متعالى بستگى دارد و كسانى كه براى ظهور وقت تعيين مى كنند، دروغ گو هستند.» (كمال الدين، ج 2، ص 484)

بنابراين، هيچ كس نمى تواند زمان ظهور را پيش بينى كند. البته ما بايد هميشه و در هر لحظه منتظر ظهور باشيم و از عجله، تعيين وقت و گوش سپردن به سخن كسانى كه وقت مشخص مى كنند، بپرهيزيم و همواره تسليم امر خداوند باشيم. غير از خداوند هيچ كس نسبت به آن آگاهى ندارد. آنچه كه در برخى از روايات درباره زمان ظهور امام زمان (ع) آمده است، نشانه‏ها و علايمى است كه بر اساس آنها برخى از علما و صاحب نظران اظهار نظرهايى نسبت به نزديك بودن و يا نزديك نبودن زمان ظهور كرده‏اند..

اينكه همه، چه پير و چه جوان، بايد به ظهور حضرت ولى عصر (عج) اميدوار باشند، سخن درستى است و مژده ظهور هم كار پسنديده اى است و در دعاهاى مربوط به حضرت ولى عصر (عج) آمده است: «انهم يرونه بعيدا و نراه قريبا دشمنان ظهور فرج را دور مى بينند ولى ما (شيعيان) آن را نزديك مى بينيم» و نيز در روايتى سفارش شده است كه هر صبح و شام منتظر ظهور آن حضرت باشيد. بنابراين همه اميدواريم كه روزى شاهد ظهور حضرت باشيم. بعضى از بشارتها مى تواند شاهد وقرينه اى بر نزديك بودن ظهور و ايجاد اميد در دلها باشد. اما با اين حال به طور قاطع نمى توان گفت كه آيا امام عصر در اين نزديكى‏ها ظهور خواهد كرد يا خير.

در اين رابطه توجه به چند نكته بايسته است:

يكم. عده ‏اى با توجه به اوضاع و شرايط فعلى حاكم بر جهان به اين باور رسيده ‏اند كه دوره ‏اى كه ما در آن زندگى مى‏كنيم همان دوره آخرالزمان است كه در روايات به آن اشاره شده است زيرا براى آخرالزمان نشانه‏هايى گفته شده (مانند گسترش فساد و تفسير دين براساس هوا و هوس و…) كه اين نشانه ‏ها در دوره زمانى ما به وقوع پيوسته است پس زمان كنونى آخرالزمان است و ظهور نيز در اين دوران محقق مى‏شود. به علاوه با وجود انقلاب اسلامى ايران و زنده شدن نام و ياد امام زمان (عج)، آمادگى و اقبال مردم براى پذيرش ايشان بيشتر شده و اميد به ظهور زيادتر گشته است.

دوم. برخى از علما معتقدند: همان گونه كه غيبت دو مرحله‏اى بود و غيبت صغرى براى ايجاد آمادگى مردم براى ورود به غيبت كبرى لازم بود، ظهور نيز ممكن است دو مرحله‏اى باشد و با ظهور صغرى كه در انقلاب اسلامى ايران تجلى يافته است، مردم با حقيقت قيام امام زمان آشنايى بيشترى پيدا كرده‏اند و براى ظهور اصلى و قيام جهانى حضرت آماده مى‏شوند.

سوم. حركت عمومى كشورها و جوامع به سمت وحدت و همگرايى و به عبارت ديگر توجه به تشكيلات بين المللى و اتحاديه‏ هاى منطقه‏ اى و فاصله گرفتن از جزءگرايى، ملت‏ها را به اين نتيجه رسانده كه براى آينده‏اى بهتر، بايد مرزها را به حداقل رساند و جهان را دهكده‏اى كوچك دانست. اين رويداد، آمادگى مردم براى براى پذيرش يك حاكميت فراگير، بيشتر كرده است. البته استكبار جهانى تئورى دهكده جهانى را در جهت حفظ منافع خود و تك قطبى شدن جهان پى‏گيرى مى‏كند اما چه بسا اراده الهى به دست دشمنان خدا نيز انجام گيرد.

چهارم. اجحاف و تجاوز بيش از حد و روز افزون دولت‏هاى استكبارى به كشورهاى فقير به شكل‏هاى گوناگون از يك سو و لجام گسيختگى فرهنگى و فكرى و علمى مانند بحران هويت، بحران مشروعيت، بحران مدنيت از سوى ديگر، باعث هرج و مرج در زندگى بشر شده است. اين گونه مسائل و مباحث اين واقعيت را اثبات مى‏كند كه آينده روشن فقط در سايه حاكميت فردى آسمانى است كه احتمالاً ظهورش نزديك است.

پنجم. در بعضى از روايات منقول از اهل بيت عليهم السلام، ادعاى تعيين وقت ظهور برابر با كذب خوانده شده و شيعيان مأمور به تكذيب اين مدعيان گرديده اند چنانكه در توقيع مبارك امام زمان عليه السلام به اسحاق بن يعقوب آمده است:… و اما ظهور الفرج فإنه إلى الله تعالى ذكره و كذب الوقّاتون (و اما آشكار شدن فرج وابسته به اراده حق تعالى است و وقت گزاران دروغزنانى بيش نيستند)

البته نهى از توقيت نبايد منجر به اين شود كه شيعيان و منتظران، امر ظهور را پديده اى دور از دسترس و مستقل از اراده خويش، كه در آينده اى محتمل و نامعلوم به وقوع خواهد پيوست، بيانگارند. بلكه بايد با حفظ روحيه نشاط و اميد، همواره ظهور را در چند قدمى خويش ببينند و اين همان چيزى است كه در برخى مجامع روايى و پاره اى از متون دينى بدان تصريح شده است چنانكه در دعاى عهد آمده است:… اللهم اكشف هذه الغمه عن هذه الامه بحضوره و عجل لنا ظهوره انهم يرونه بعيدا و نريه قريبا (پروردگارا با حضور ولى و دوست خود اندوه را از دلهاى اين امت بزداى ودر ظهور وى شتاب كن (هرچند) ديگران ظهور حضرتش را دور مى انگارند و لى ما آن را نزديك مى بينيم). پرسمان