واکنش آیت الله سبحانی به درخواست سیاستمداران فرانسوی برای حذف آیاتی از قرآن درباره یهود!
حضرت آیت الله سبحانی به درخواست سیاستمداران فرانسوی برای حذف آیاتی از قرآن کریم واکنش نشان داد و آنان را به عبرت گیری از تاریخ توصیه کرد.
نقد درخواست سيصد شخصيت سياسى فرانسوى درباره حذف آياتى از قرآن مجيد در مورد يهود
بسم الله الرحمن الرحیم
اخيراً طومارى امضاء شده از سوى سيصد شخصيت چپ گرا و راست گراى فرانسوى به مراكز اسلامى ارسال شده است و در آن درخواست شده كه رهبران دينى اسلامى آياتى از قرآن را كه درباره يهود سخن مى گويد از كتاب الله حذف نمايند.
انگيزه آنان در اين درخواست چيست؟
آيين اسلام در قاره اروپا به سرعت در حال گسترش است و هيچ نيروى نظامى و سياسى از آن پشتيبانى نمى كند. تنها سبب آن، عقايد خردپذير و احكام فطرى آيين اسلام است كه قشرهاى مختلف را به اين آيين جذب كرده است.
اين نوع گرايش سريع سياستمداران دنياگرا را به وحشت انداخته و براى جلوگيرى از آن، برنامه هاى متنوعى دارند كه برخى در حال اجرا مى باشند. يكى از آن برنامه هاى موهون ساختن كلام الله مجيد است و اين درخواست در مسير اين هدف نامقدس قرار گرفته است كه اگر با شيطنت هاى خاصى بر آن موفق گردند، خواهند توانست تهمت تحريف، به قرآن بزنند، و به جهانيان وانمود كنند كه اگر كتاب مقدس تحريف شده، اين پديده نيز به قرآن راه يافته است. و از اين طريق از علاقه و كشش انسان هاى پاك به اين آيين را كاهش دهند.
اين درخواست ريشه تاريخى دارد!
اين نوع درخواست تاريخ ديرينه دارد. وقتى مشركان در برابر براهين كوبنده قرآن در مورد بت و بت پرستى احساس عجز و ناتوانى كردند، از رسول گرامى(صلى الله عليه وآله وسلم) خواستند كه اين بخش از آيات را از كتاب خود برچيند!
قرآن مجيد به درخواست مشركان چنين اشاره مى كند:
(وَإِذَا تُتْلَى عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا بَيِّنَات قَالَ الَّذِينَ لاَ يَرْجُونَ لِقَاءَنَا ائْتِ بِقُرْآن غَيْرِ هَذَا أَوْ بَدِّلْهُ).
«و هنگامى كه آيات روشن ما بر آنها خوانده مى شود، كسانى كه ايمان به لقاى ما (روز رستاخيز) ندارند مى گويند: «قرآنى غير از اين بياور».
خداوند به رسول گرامى دستور مى دهد كه در مقام پاسخ بگويد:
(قُلْ مَا يَكُونُ لِي أَنْ أُبَدِّلَهُ مِنْ تِلْقَاءِ نَفْسِي إِنْ أَتَّبِعُ إِلاَّ مَا يُوحَى إِلَىَّ إِنِّي أَخَافُ إِنْ عَصَيْتُ رَبِّي عَذَابَ يَوْم عَظِيم)([1]).
«بگو: من حق ندارم كه از پيش خود آن را تغيير دهم، فقط از چيزى كه بر من وحى مى شود، پيروى مى كنم! من اگر پروردگارم را نافرمانى كنم، از مجازات روز بزرگ (قيامت) مى ترسم!».
بر اثر اين نهى الهى همراه با اراده نافذ او، قرآن در تمام اعصار از هر نوع تحريف مصون مانده و چيزى از آن كاسته نشده و نه چيزى بر آن افزوده گشته است.
گفتيم اين مسئله ريشه در تاريخ دارد. اگر از درخواست مشركان بگذريم نوبت بخش نامه وزير امور خارجه انگلستان در اواخر قرن نوزدهم مى رسد. او در سال 1888 ضمن بخش نامه مفصّلى از سران مسيحيت، سه مطلب را درخواست كرد و قبل از آن خطر انتشار اسلام را گوشزد نمود و چنين گفت:
«فمادام القرآن يُتلى والكعبة تُحج ومحمد يُذكَر في المآذِن، فالنصرانية في خطر عظيم».
«تا روزى كه قرآن در مساجد و محافل تلاوت مى شود و مسلمانان به حج مى روند و نام محمد(صلى الله عليه وآله وسلم) زينت بخش مناره ها و گلدسته ها هست، آيين مسيحيت با خطر جدّى روبرو است».
آنگاه از آنان سه مطلب را درخواست نمود و گفت:
«فعليكم بالقرآن فحرّفوه وبالكعبة هدّموها وباسمه فامحوه عن المآذن».
«قرآن را تحريف و يا بسوزانيد و كعبه را ويران سازيد و نام محمد(صلى الله عليه وآله وسلم) را از گلدسته ها پاك كنيد».
البته او اين آرزو را به گور برد و اسلام بيش از پيش درخشندگى پيدا كرد. گفتيم اين مطلب ريشه در تاريخ دارد. چند سال قبل دولت اسرائيل قرآنى چاپ كرد و در آن آيات مربوط به يهود را حذف نمود. نه تنها كسى از آن استقبال نكرد بلكه سبب رسوايى بيشتر اين دولت غاصب گرديد.
امضا كنندگان اين طومار از تاريخ گذشته عبرت نگرفته و براى جلب نظر صهيونيست هاى غاصب، چنين طومارى شيطنت آميز را امضا كرده و منتشر نموده اند. در حالى كه آنان از يك امر روشن چشم پوشى نموده اند و آن اين كه حساب يهودانى كه به آيين خود پايبند مى باشند و با مسلمانان رفتار خوبى دارند ـ حساب آنان ـ با صهيونيست هاى آدم كش و غاصب جدا است. گروه نخست در تمام كشورهاى اسلامى از احترام لازم برخوردارند در حالى كه گروه دوم كه پيوسته مسلمانان فلسطينى را از خانه و كاشانه بيرون كرده و هر روز آنان را بى خانمان تر مى سازند، منفور مسلمين و جهانيان مى باشند.
قرآن مجيد از روز نخست رسالت محمدى بر اين ترفندهاى شيطانى خط بطلان كشيده و به جهانيان اعلام نموده است:
(يُرِيدُونَ لِيُطْفِئُوا نُورَ اللهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَاللهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ).([2])
«آنان مى خواهند نور خدا را با دهان خود خاموش سازند، ولى خدا نور خود را كامل مى كند هر چند كافران خوش نداشته باشند».
قم ـ حوزه علميه
جعفر سبحانى
5/4/1397
[1] . يونس:15.
[2] . صف:8.