شرایط دعا از دیدگاه قرآن

 وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِى عَنِّى فَإِنّى قَرِیبٌ أُجِیبُ دَعْوَةَ الْدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْیَسْتَجِیبُواْ لِى وَ لْیُؤمِنُوا بِى لَعَلَّهُمْ یَرْشُدُونَ    (بقره، 186)

و هرگاه بندگانم از تو درباره من پرسند (بگو:) همانا من نزدیكم؛ دعاى نیایشگر را آنگاه كه مرا مى‏خواند پاسخ مى‏گویم. پس باید دعوت مرا بپذیرند و به من ایمان آورند، باشد كه به رشد رسند.

قرآن درباره‏ى دعا سفارش‏هایى دارد، از جمله:
1. دعا و درخواست باید خالصانه باشد. «فادعوا اللّه مخلصین له الدّین»(286)
2. با ترس و امید همراه باشد. «وادعوه خوفاً وطمعاً»(287)
3. با عشق و رغبت و ترس توأم باشد. «یدعوننا رغباً و رهباً»(288)
4. با تضرّع و در پنهانى صورت گیرد. «ادعوا ربّكم تضرّعاً و خفیة»(289)
5. با ندا و خواندنى آهسته باشد. «اذ نادى ربّه نداء خفیاً»(290)

286) غافر، 14.
287) اعراف، 56 .
288) انبیاء، 90 .
289) اعراف، 55 .
290) مریم، 3 .

منبع: هدانا برگرفته از کتاب پرتویی از نور 1 /ص65، حجت الاسلام والمسلمین قرائتی