زكات فطره

مسأله ۱۹۹۹. كسي كه موقع مغرب شب عيد فطر بالغ و عاقل و هشيار است و فقير و بنده كس ديگري نيست، بايد براي خودش و كساني كه نان‌خور او هستند، هر نفري يك صاع كه تقريباً سه كيلو است گندم يا جو يا خرما يا كشمش يا برنج يا ذرت و مانند اين‌ها را به مستحق بدهد، و اگر پول يكي از اين‌ها را هم بدهد كافي است، و بنابر احتياط، بر كسي كه موقع مغرب ماه شوال بي‎هوش باشد نيز واجب است.

مسأله ۲۰۰۰. كسي كه مخارج سال خود و عيالاتش را ندارد و كسبي هم ندارد كه بتواند مخارج سال خود و عيالاتش را بگذراند، فقير است، و دادن زكات فطره بر او واجب نيست.

مسأله ۲۰۰۱. انسان بايد فطره كساني را كه موقع مغرب شب عيد فطر، نان‎خور او حساب مي‎شوند بدهد؛ كوچك باشند يا بزرگ، مسلمان باشند يا كافر، دادن خرج آنان بر او واجب باشد يا نه، در شهر خود او باشند يا در شهر ديگر.

مسأله ۲۰۰۲. اگر كسي را كه نان‌خور او است و در شهر ديگر است وكيل كند كه از مال او فطره خود را بدهد، چنان‌چه اطمينان داشته باشد كه فطره را مي‎دهد، لازم نيست خودش فطره او را بدهد.

مسأله ۲۰۰۳. فطره مهماني كه پيش از مغرب شب عيد فطر با رضايت صاحب‌خانه وارد شده، در صورتي كه بگويند: امشب نان او را داده، بر او واجب است هر چند نان‌خور او حساب نشود.

مسأله ۲۰۰۴. فطره مهماني كه پيش از مغرب شب عيد فطر بدون رضايت صاحب‌خانه وارد مي شود و مدتي نزد او مي‎ماند، بنابر احتياط، واجب است، و هم‌چنين است فطره كسي كه انسان را مجبور كرده‎اند كه خرجي او را بدهد.

---

مسأله ۲۰۰۵. فطره مهماني كه بعد از مغرب شب عيد فطر وارد مي‎شود، بر صاحب‎خانه واجب نيست، اگر چه پيش از مغرب او را دعوت كرده باشد و در خانه او هم افطار كند.

مسأله ۲۰۰۶. اگر كسي موقع مغرب شب عيد فطر ديوانه باشد، زكات فطره بر او واجب نيست.

مسأله ۲۰۰۷. اگر پيش از مغرب يا مقارن آن بچه بالغ شود يا ديوانه عاقل گردد يا فقير غني شود، در صورتي كه شرايط واجب‌شدن فطره را دارا باشد، بايد زكات فطره را بدهد.

مسأله ۲۰۰۸. كسي كه موقع مغرب شب عيد فطر زكات فطره بر او واجب نيست، اگر تا پيش از ظهر روز عيد شرط‎هاي واجب‌شدن فطره در او پيدا شود، مستحب است زكات فطره را بدهد.

مسأله ۲۰۰۹. كافري كه بعد از مغرب شب عيد فطر مسلمان شده، فطره بر او واجب نيست؛ ولي مسلماني كه شيعه نبوده، اگر بعد از ديدن ماه شيعه شود، بايد زكات فطره را بدهد.

مسأله ۲۰۱۰. كسي كه فقط به اندازه يك صاع كه تقريباً سه كيلو است گندم و مانند آن دارد، مستحب است زكات فطره را بدهد، و چنان‌چه عيالاتي داشته باشد و بخواهد فطره آنان را هم بدهد، مي‎تواند به قصد فطره، آن يك صاع را به يكي از عيالاتش بدهد، و او هم به همين قصد به ديگري بدهد، و هم‌چنين تا به نفر آخر برسد، و بهتر است نفر آخر چيزي را كه مي‎گيرد به كسي بدهد كه از خودشان نباشد، و اگر يكي از آن‌ها صغير باشد، وليّ او به جاي او مي گيرد و احتياط آن است كه چيزي را كه براي صغير گرفته به كسي ندهد.

مسأله ۲۰۱۱. اگر بعد از مغرب شب عيد فطر بچه‌دار شود، يا كسي نان‎خور او حساب شود، واجب نيست فطره او را بدهد، اگرچه مستحب است فطره كساني را كه بعد از مغرب تا پيش از ظهر روز عيد نان‌خور او حساب مي‎شوند بدهد.

مسأله ۲۰۱۲. اگر انسان نان‌خور كسي باشد و پيش از مغرب يا مقارن آن نان‌خور كسی ديگر شود، فطره او بر كسي كه نان‌خور او شده واجب است، مثلاً اگر دختر پيش از مغرب به خانه شوهر رود، شوهرش بايد فطره او را بدهد.

---

مسأله ۲۰۱۳. كسي كه ديگري بايد فطره او را بدهد، واجب نيست فطره خود را بدهد.

مسأله ۲۰۱۴. اگر فطره انسان بر كسي واجب باشد و او فطره را ندهد، بر خود انسان واجب نمي‎شود مگر آن كه شخص غني نان‌خور فقير باشد كه در اين صورت احتياط لازم آن است كه غني فطره خود را بدهد.

مسأله ۲۰۱۵. اگر كسي كه فطره او بر ديگري واجب است خودش فطره را بدهد، از كسي كه فطره بر او واجب شده ساقط نمي‎شود.

مسأله ۲۰۱۶. زني كه شوهرش مخارج او را نمي‌دهد، چنان‌چه نان‌خور كسی ديگر باشد، فطره‎اش بر آن كس واجب است، و اگر نان‎خور كسی ديگر نيست، در صورتي كه فقير نباشد، بايد فطره خود را بدهد.

مسأله ۲۰۱۷. كسي كه سيد نيست، نمي‎تواند به سيد فطره بدهد حتي اگر سيدي نان‌خور او باشد، نمي‎تواند فطره او را به سيد ديگر بدهد.

مسأله ۲۰۱۸. فطره طفلي كه از مادر يا دايه شير مي‎خورد، بر كسي است كه مخارج مادر يا دايه را مي‎دهد، ولي اگر مادر يا دايه مخارج خود را از مال طفل برمي‎دارد، فطره طفل بر كسي واجب نيست.

مسأله ۲۰۱۹. انسان اگر چه مخارج عيالاتش را از مال حرام بدهد، بايد فطره آنان را از مال حلال بدهد.

مسأله ۲۰۲۰. اگر انسان كسي را اجير نمايد و شرط كند كه مخارج او را بدهد بايد فطره او را هم بدهد، ولي چنان‌چه شرط كند كه مقداري از مخارج او را بدهد و مثلاً پولي براي مخارجش بدهد، واجب نيست فطره او را بدهد.

مسأله ۲۰۲۱. اگر كسي بعد از مغرب شب عيد فطر بميرد، بايد فطره او و عيالاتش را از مال او بدهند، ولي اگر پيش از مغرب بميرد، واجب نيست فطره او و عيالاتش را از مال او بدهند.

---

---

[/fusion_builder_column][fusion_builder_column type=”1_1″ background_position=”left top” background_color=”” border_size=”” border_color=”” border_style=”solid” spacing=”yes” background_image=”” background_repeat=”no-repeat” padding=”” margin_top=”0px” margin_bottom=”0px” class=”” id=”” animation_type=”” animation_speed=”0.3″ animation_direction=”left” hide_on_mobile=”no” center_content=”no” min_height=”none”]

مصرف زكات فطره

مسأله ۲۰۲۲. احتياط واجب آن است كه زكات فطره را به فقراي شيعه اثنا عشري

بدهد اگر چه در شهر ديگر باشند، و چون نقل اين زكات به شهر ديگر خلاف احتياط است اگر در شهر خودش فقير شيعه نباشد مال خود را به شهر ديگر ببرد و در آنجا به قصد زكات به شيعه بدهد.

مسأله ۲۰۲۳. اگر طفل شيعه‎اي فقير باشد، انسان مي‎تواند فطره را با اذن وليّ شرعي او به مصرف او برساند، يا به واسطه‌دادن به ولي طفل، ملك طفل نمايد.

مسأله ۲۰۲۴. فقيري كه فطره به او مي‎دهند، لازم نيست عادل باشد ولي احتياط واجب آن است كه به شراب‌خوار و كسي كه آشكارا معصيت مي‎كند فطره ندهند.

مسأله ۲۰۲۵. به كسي كه فطره را در معصيت مصرف مي‎كند نبايد فطره بدهند.

مسأله ۲۰۲۶. احتياط واجب آن است كه به يك فقير كمتر از يك صاع كه تقريباً سه كيلو است فطره ندهند، ولي اگر بيشتر بدهند اشكال ندارد.

مسأله ۲۰۲۷. اگر از جنسي كه قيمتش دو برابر قيمت معمولي آن است، مثلاً از گندمي كه قيمت آن دو برابر قيمت گندم معمولي است، نصف صاع كه معناي آن در مسأله پيش گفته شد بدهد كافي نيست، و اگر آن را به قصد قيمت فطره هم بدهد اشكال دارد.

مسأله ۲۰۲۸. انسان نمي‎تواند نصف صاع را از يك جنس مثلاً گندم و نصف ديگر آن را از جنس ديگر مثلاً جو بدهد، و اگر آن را به قصد قيمت فطره هم بدهد اشكال دارد.

مسأله ۲۰۲۹. مستحب است در دادن زكات فطره، خويشان فقير خود را بر ديگران مقدم بدارد و بعد همسايگان فقير را، بعد اهل علم فقير را ولي اگر ديگران از جهتي برتري داشته باشند، مستحب است آن‌ها را مقدم بدارد.

مسأله ۲۰۳۰. اگر انسان به خيال اين‌كه كسي فقير است به او فطره بدهد و بعد بفهمد فقير نبوده، چنان‌چه مالي را كه به او داده از بين نرفته باشد، بايد پس بگيرد و به مستحق بدهد، و اگر نتواند پس بگيرد، بايد از مال خودش فطره را بدهد، و اگر از بين رفته باشد، در صورتي كه گيرنده فطره مي‎دانسته آنچه را گرفته فطره است، بايد عوض آن را بدهد، و اگر نمي‎دانسته، دادن عوض بر او واجب نيست، و انسان بايد دوباره فطره را بدهد.

مسأله ۲۰۳۱. اگر كسي بگويد فقيرم، نمي‎شود به او فطره داد، مگر آن كه از گفته او اطمينان پيدا شود، يا انسان بداند كه قبلاً فقير بوده است.

مغرب شب عيد فطر بميرد، بايد فطره او و عيالاتش را از مال او بدهند، ولي اگر پيش از مغرب بميرد، واجب نيست فطره او و عيالاتش را از مال او بدهند.

---