رها کردن اعتکاف
فهرست این نوشتار:
حضرت آیت الله مکارم شیرازی
حکم قطع اعتکاف مستحبی [قطع اعتکاف ]
پرسش : آیا معتکف می تواند اعتکاف مستحبی خود را قطع نماید؟
پاسخ : قطع اعتکاف مستحبّى در دو روز اوّل جایز است; امّا اگر دو روز اوّل گذشت و آن را رها نکرد، در روز سوم واجب مى شود، و نمى توان آن را قطع کرد.
حکم قطع اعتکاف بنابر ضرورت [قطع اعتکاف ]
پرسش : اگر معتکف بنابر ضرورت می تواند اعتکاف را قطع کند؟ آیا کفاره دارد؟
پاسخ : در صورتى که ضرورتى پیش آید، مى تواند اعتکاف را برهم بزند. و در صورتى که روز سوم باشد باید قضا کند; همچنین اگر به عنوان نذر بوده باشد. ولى کفّاره ندارد.
حکم قطع اعتکاف نذری [قطع اعتکاف ]
پرسش : آیا معتکف می تواند اعتکاف نذری خود را قطع نماید؟
پاسخ : اعتکاف نذرى، اگر معیّن باشد (مثل اینکه نذر کرده در 13 و 14 و 15 ماه رجب معتکف شود) قطع آن جایز نیست و چنانچه غیر معیّن باشد، قطع آن جایز است.
حکم قطع اعتکاف در روز سوم بدون عذر با وجود شرط عدول [قطع اعتکاف ]
پرسش : اگر کسى در نیّت خود شرط رجوع کند، آیا بدون بروز مانع مى تواند اعتکاف را در روز سوّم بهم بزند؟
پاسخ : این کار اشکال دارد.
حکم تعلیق در اعتکاف [قطع اعتکاف ]
پرسش : تعلیق در اعتکاف چه حکمی دارد؟
پاسخ : تعلیق در اعتکاف جایز نیست. بنابراین اگر اعتکافش را معلّق بر چیزى کند که منافات با تحقّق قصد اعتکاف داشته باشد، باطل است. امّا اگر آن را معلّق بر شرطى کند که به هنگام نیّت مى داند آن شرط حاصل خواهد شد اشکال ندارد و این در حقیقت تعلیق در اعتکاف شمرده نمى شود.
جواز شرط عدول از اعتکاف [عدول از اعتکاف ]
پرسش : آیا معتکف می تواند در اعتکاف شرط عدول نماید؟ شرط انجام منافیات اعتکاف چطور؟
پاسخ : معتکف مى تواند به هنگام نیّت اعتکاف، شرط کند که هر زمان خواست، حتّى در روز سوم، از اعتکاف خارج شود; اعمّ از اینکه خروج از اعتکاف را مشروط به حادث شدن امرى کند یا نه و احتیاط آن است که شرط مذکور براى عذرى هر چند عرفى باشد، ولى نمى تواند شرط کند که منافیات اعتکاف، نظیر همبستر شدن با همسر و مانند آن را در حال اعتکاف انجام دهد.
منبع: سایت هدانا برگرفته از استفتائات آیت الله العظمی مکارم شیرازی.
مطابق نظر آيت الله سيستاني
پرسش: خارج شدن از محل اعتکاف یا باطل کردن اعتکاف برای کسی که به نیت رجاء در مسجدی اعتکاف کرده چه حکمی دارد؟
پاسخ: قضا یا کفاره ندارد.
مسأله ۱۷۵۹ – انسان می‌تواند از آغاز هنگام نیتِ اعتکاف در غیر اعتکافِ واجبِ معین شرط کند که اگر مشکلی پیش آمد اعتکاف را رها کند.
بنابراین وی می‌تواند با قرار دادن این شرط، در وقت پیش آمدن مشکل و مانع، اعتکاف را رها کند و اشکالی هم ندارد حتّی در روز سوّم، اما اگر معتکف شرط کند بدون عارض شدن هیچ سببی بتواند اعتکاف را قطع نماید، صحّت چنین شرطی، محلّ اشکال است.
شایان ذکر است قرار دادن شرط مذکور (شرط رها کردن اعتکاف در اثنای آن) بعد از شروع اعتکاف یا قبل از شروع آن صحیح نیست بلکه باید همزمان و مقارن با نیت اعتکاف باشد.
منبع: سایت هدانا برگرفته از استفتائات آیت الله العظمی سیستانی.
