دعای شب دوم ماه مبار رمضان
دعای شب دوم ماه مبار رمضان
دعای محمد بن ابی قره در شب دوم رمضان
الجزء الأول؛ أبواب أحكام شهر رمضان؛ الباب السادس فيما نذكره من وظائف الليلة الثانية من شهر رمضان و يومها و فيه فصول، فصل فيما نذكره من زيادة ما نختار من دعوات الليلة الثانية من شهر رمضان و فيه عدة روايات:
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب ششم: اعمال شب و روز دوم ماه رمضان و فصل های این باب؛ فصل دوازدهم دعاهای مخصوص شب دوم ماه رمضان و چندین روایت از دعاهای این شب بیان شده است از جمله (دعای اول):
مِنْهَا مِنْ كِتَابِ ابْنِ أَبِي قُرَّةَ فِي عَمَلِ شَهْرِ رَمَضَانَ فِي اللَّيْلَةِ الثَّانِيَةِ مِنْهُ
به نقل از كتاب «عمل شهر رمضان» نوشتهى «ابن ابى قرّه» در شب دوم:
اللَّهُمَّ أَنْتَ الرَّبُّ وَ أَنَا الْعَبْدُ قَضَيْتَ عَلَى نَفْسِكَ الرَّحْمَةَ وَ دَلَلْتَنِي وَ أَنْتَ الصَّادِقُ الْبَارُّ
خداوندا، تو پروردگارى و من بندهام، رحمت و مهربانى را بر خود مقرّر نموده و مرا بدان رهنمون شدهاى و تو راستگو و نيكوكارى
يَدَاكَ مَبْسُوطَتَانِ تُنْفِقُ كَيْفَ تَشَاءُ لَا يُلْحِفُكَ سَائِلٌ وَ لَا يَنْقُصُكَ نَائِلٌ وَ لَا يَزِيدُكَ كَثْرَةُ السُّؤَالِ إِلَّا عَطَاءً وَ جُوداً
و دستهاى [جلال و جمال]تو گشوده است و به هر صورت بخواهى مىدهى و هيچ درخواستكنندهاى با پافشارى تو را خسته نمىكند و بخشش، موجب كاهش [عطاياى]تو نمىشود و بسيارى درخواست جز بر عطا و بخشش تو نمىافزايد.
أَسْأَلُكَ قَلْباً وَجِلًا مِنْ مَخَافَتِكَ أُدْرِكُ بِهِ جَنَّةَ رِضْوَانِكَ وَ أَمْضِي بِهِ فِي سَبِيلِ مَنْ أَحْبَبْتَ
از تو دلى هراسان از بيمت را خواهانم تا بهوسيلهى آن به بهشت خشنودىات نايل گرديده و در راه كسانى كه دوستشان داشتى
وَ أَرْضَاكَ عَمَلُهُ وَ أَرْضَيْتَهُ فِي ثَوَابِكَ حَتَّى تُبْلِغَنِي بِذَلِكَ ثِقَةُ الْمُؤْمِنِينَ بِكَ وَ أَمَانُ الْخَائِفِينَ مِنْكَ
و عملشان مورد پسند تو بود و با ثوابت آنان را خشنود ساختى، رهسپار گردم، تا در نتيجه بدين وسيله مرا به اعتماد ايمانآورندگان به تو و ايمنى بيمناكان از تو، برسانى.
اللَّهُمَّ وَ مَا أَعْطَيْتَنِي مِنْ عَطَاءٍ فَاجْعَلْهُ شُغُلًا فِيمَا تُحِبُّ وَ مَا زَوَيْتَ عَنِّي فَاجْعَلْهُ فَرَاغاً لِي فِيمَا تُحِبُّ
خدايا، هر عطايى را كه به من ارزانى داشتهاى اشتغال در آنچه دوست دارى قرار ده و هرچه از من بازداشتى، آسودگى در آنچه دوست دارى قرار ده.
اللَّهُمَّ إِنَّكَ قَصَمْتَ الْجَبَابِرَةَ بِجَبَرُوتِكَ وَ بَسَطْتَ كَفَّكَ عَلَى الْخَلَائِقِ
خداوندا، با سركشى خود سركشان را شكستى و دست [رحمت]خود را بر آفريدگانت گشودى
وَ أَقْسَمْتَ أَنَّكَ حَيٌّ قَيُّومُ وَ كَذَلِكَ أَنْتَ تَنْقَطِعُ حِيَلَ الْمُبْطِلِينَ وَ مَكْرَهُمْ دُونَكَ
و سوگند ياد كردى كه زنده و پايندهاى و تو واقعا اينچنين هستى و نيرنگها و فريبهاى اهل باطل در نزد تو گسسته است.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ [وَ آلِهِ] وَ ارْزُقْنِي مُوَالاةَ مَنْ وَالَيْتَ
خدايا، بر محمّد و آل محمّد درود فرست و دوستى دوستان
وَ مُعَادَاةَ مَنْ عَادَيْتَ وَ حُبّاً لِمَنْ أَحْبَبْتَ وَ بُغْضاً لِمَنْ أَبْغَضْتَ
و دشمنى دشمنان و محبّت محبوبان و كينهى مبغوضان خود را روزىام كن،
حَتَّى لَا أُوَالِي لَكَ عَدُوّاً وَ لَا أُعَادِي لَكَ وَلِيّاً أَشْكُو إِلَيْكَ يَا رَبِّ خَطِيئَةً أَغْشَتْ بَصَرِي
تا با هيچ دشمن تو دوستى و با هيچ دوست تو دشمنى نكنم. اى پروردگار من، از آن خطاى خود به تو گله مىگذارم كه ديدهام را كور كرده
وَ أَظَلَّتْ عَلَى قَلْبِي وَ فِي طَرِيقِ الْخَاطِئِينَ صَرَعَتْنِي فَهَذِهِ يَدِي رَهِينَةٌ فِي وَثَاقِكَ بِمَا جَنَيْتُ عَلَى نَفْسِي
و بر دلم سايه انداخته است و مرا در راه گناهكاران به زمين زده است. اين دست من است كه در اثر جنايت به خودم، در گرو بند تو است
وَ هَذِهِ رِجْلِي مُوثَقَةٌ فِي حِبَالِكَ بِاكْتِسَابِي فَلَوْ كَانَ هَرَبِي إِلَى جَبَلٍ يُلْجِئُنِي أَوْ مَفَازَةٍ تُوَارِينِي
و اين پاى من كه در برابر ارتكاب [گناهان]به ريسمانهاى تو بسته است. از اينرو، اگر مىتوانستم به كوهى بگريزم كه مرا پناه دهد يا به بيابانى كه مرا پنهان كند
أَوْ بَحْرٍ يُنْجِينِي لَكُنْتُ الْعَائِذَ بِكَ مِنْ ذُنُوبِي أَسْتَعِيذُكَ عِيَاذَةَ مَهْمُومٍ حَزِينٍ كَئِيبٍ يَرْقُبُ نَارَ السَّمُومِ
يا دريايى كه مرا نجات دهد، قطعا از گناهانم به تو پناه مىبردم. به تو پناه مىجويم همانند دلخستهى افسرده حال اندوهگينى كه منتظر آتش باد سوزان است.
اللَّهُمَّ يَا مُجَلِّيَ عَظَائِمِ الْهُمُومِ جَلِّ عَنِّي هَمَّةَ الْهُمُومِ وَ أَجِرْنِي مِنْ نَارٍ تَقْصِمُ عِظَامِي وَ تُحْرِقُ أَحْشَائِي وَ تُفَرِّقُ قُوَايَ
خداوندا، اى برطرفكنندهى امور بزرگ، اندوه و ناراحتىها را از من برطرف كن و از آتشى كه استخوانهايم را مىشكند و اندرونهام را مىسوزد و نيروهايم را از هم مىپاشد، رها كن.
اللَّهُمَّ ارْزُقْنِي صَبْرَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اجْعَلْنِي أَنْتَظِرُ أَمْرَهُمْ وَ اجْعَلْنِي مِنْ أَنْصَارِهِمْ وَ أَعْوَانِهِمْ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ
خدايا، شكيبايى خاندان محمّد را روزىام كن و مرا چنان گردان كه چشم به راه امر [فرج]آنان باشم و مرا از ياران و ياوران آنان در دنيا و آخرت قرار ده.
اللَّهُمَّ أَحْيِنِي مَحْيَاهُمْ وَ أَمِتْنِي مَيْتَتَهُمْ
خداوندا، مرا همانند آنان زنده بدار و همانند آن بميران.
اللَّهُمَّ أَعْطِهِمْ سُؤْلَهُمْ فِي وَلِيِّهِمْ وَ عَدُوِّهِمْ
خدايا، خواستهى آنان دربارهى دوست و دشمنشان را به من عطا كن.
اللَّهُمَّ رَبَّ السَّبْعِ الْمَثَانِي وَ الْقُرْآنِ [وَ الْفُرْقَانِ] الْعَظِيمِ وَ رَبَّ جَبْرَئِيلَ وَ مِيكَائِيلَ
خدايا، اى پروردگار هفت آيهى دوتايى [سورهى حمد كه داراى 7 آيه است و در هر نماز 2 بار تكرار مىشود]و قرآن [فرقان]بزرگ و پروردگار جبرئيل و ميكائيل،
أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَقْبَلَ صَوْمِي وَ صَلَاتِي
از تو مىخواهم كه بر محمّد و آل محمّد درود فرستى و روزه و نمازم را بپذيرى.
وَ تَسْأَلُ حَاجَتَكَ
در اينجا حاجتت را بخواه، سپس بگو:
اللَّهُمَّ أَعُوذُ بِكَ فِي هَذَا الشَّهْرِ الْعَظِيمِ مِنْ كُلِّ ذَنْبٍ يَحْبِسُ رِزْقِي
خدايا، در اين ماه بزرگ به تو پناه مىبرم از هر گناهى كه جلوى روزى را مىگيرد،
أَوْ يَحْجُبُ مَسْأَلَتِي أَوْ يَبْطُلُ صَوْمِي أَوْ يَصُدُّ بِوَجْهِكَ الْكَرِيمِ عَنِّي
يا مانع از [برآوردن]درخواستم مىشود، يا روزهام را باطل مىكند، يا روى [ذات، يا اسما و صفات]باكرامت تو را از من مىگرداند.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اغْفِرْ لِي مَا لَا يَضُرُّكَ وَ أَعْطِنِي مَا لَا يَنْقُصُكَ فِي هَذِهِ اللَّيْلَةِ فَإِنِّي فَقِيرٌ إِلَى رَحْمَتِكَ
خداوندا، بر محمّد و آل محمّد درود فرست و آنچه را كه از من به تو ضرر نمىرساند [گناهان و غفلتهايم]بيامرز و آنچه از تو نمىكاهد [آمرزش و بخشش]در اين شب به من عطا كن، زيرا من به رحمت تو نيازمندم.