دعاى جوشن کبير
هر کس آن را بخواند و از منزل خارج شود و یا آن را همراه خویش داشته باشد (و در روح خود پیاده کند) اهل بهشت است و خداوند توفیق انجام اعمال صالح را به وى عنایت مى کند. این دعا براى درمان بیمارى هاى سخت و کسب پاداش هاى فراوان معنوى مفید است.
1- نوشتن این دعا بر روى کفن – همان گونه که از روایت برمى آید – مستحب است; مرحوم «علاّمه بحرالعلوم» نیز در شعر خود بدان اشاره کرده است:
و سُنَّ ان یُکْتب بالأکفان
شهادة الاسلام و الایمان
و هکذا کتابة القرآن
و الجوشن المنعوت بالأمان
2- مرحوم «علاّمه مجلسى» در کتاب «زاد المعاد» این دعا را از اعمال شبهاى قدر دانسته است(3) و از روایات استفاده مى شود، سه بار یا حدّاقل یک بار در ماه مبارک رمضان آن را بخوانند.(4)
3- گرچه معروف است که این دعا، صد فصل دارد و هر فصل آن، شامل ده اسم از اسماى الهى است که مجموعاً یک هزار اسم از اسماى پرمعناى خداوند است; ولى با دقت روشن مى شود که یک هزار و یک اسم مى باشد، زیرا بند 55 مشتمل بر 11 اسم الهى است.
شاید این مطالب را هم بپسندید:
