وبگاه پاسخگویی به سوالات دینی هدانا

حكم جمع بين الصلاتين چيست؟

0

حكم جمع بين الصلاتين چيست؟

يكى از مباحث اختلافى بين شيعه و سنى اين است كه اهل تسنن اعتقاد به عدم جواز جمع بين الصلاتين دارند. يعنى نمى توان نماز ظهر و عصر يا مغرب و عشاء را بلافاصله پشت سر هم خواند آنها اعتقاد دارند كه حتماً بايد بين دو نماز در انتظار ماند تا موقع نماز دوم فرا رسد. اما نزد شيعيان اگرچه با فاصله خواندن نمازها پسنديده است. اما به دنبال هم خواندن نيز جايز است و آيات و روايات بر مشروعيت آن دلالت دارد.

آيات نماز

«أَقِمِ الصَّلاهَ لِدُلُوكِ الشَّمْسِ إِلَى غَسَقِ اللَّيْلِ وَ قُرْآنَ الْفَجْرِ إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ كَانَ مَشْهُودًا»(1)

«نماز را از زوال خورشيد (هنگام ظهر) تا نهايى تاريكى شب (نيمه شب) برپا دار و همچنين قرآن فجر (نماز صبح) را چرا كه قرآن فجر، مشهود (مشهود نظر فرشتگان شب و روز) است».

در تفسير آمده است: «لَقَد فَرَضَ اللهُ تَعَالَى عَلَى عِبَادِهِ فِى اليَومِ خَمسَ صَلَوَاتٍ، أربَعُ مِنهَا مِن دُلُوكِ الشَّمسِ إلَى غَسَقِ اللَّيلِ وَ صَلاهُ الصُّبحِ فَقَد أفرَدَ اللهُ تَعَالَى لَهُ بَقُولُهُ وَ قُرآنَ الفَجرِ».

فخر رازى از علماء بزرگ اهل نيز اذعان دارد كه: مطابق با آيه شريفه براى نمازهاى پنجگانه، سه وقت وجود دارد، يكى وقت زوال، يكى مغرب و يكى هنگام فجر. با اين بيان وقت زوال مشترك بين ظهر و عصر است و غروب مشترك بين مغرب و عشاء، پس جمع بين ظهر و عصر و بين مغرب و عشاء، جايز است‏(2).

روايات نماز

1 «عن ابن عباس قال: جَمَعَ رَسُولُ اللهِ بَينَ الظُّهرِ وَ العَصرِ وَ المَغرِبِ وَ العِشَاءِ بِالمَدِينَهِ فِى غَيرِ خَوفٍ وَ لا مَطَرٍ»

«ابن عباس گويد: رسول خدا بين نماز ظهر و عصر را جمع كرد و نيز مغرب و عشا را بدون خوف و باران و دليل ديگرى»(3).

2 «مسلم عن سعيد بن جبير عن بن عباس قال:

صَلَى رَسُولُ اللهِ الظُّهرَ وَ العَصرَ جَميعاً بِالمَدِينهِ فِى غَيرِ خَوفٍ وَ لا سَفَرٍ قال ابو الزبير: فَسَأَلتُ سَعِيداً لِمَ فَعَلَ ذلِكَ؟ فَقَال سَألتُ ابنَ عَبَاسِ كَمَا سَألتَنِى فقال: أرَادَ أن لا يَحرُجَ أحَدَاً مِن اُمَّتِهِ»

«مسلم از سعيد از ابن عباس نقل مى كند: پيامبر اكرم نماز ظهر و عصر را در مدينه بدون هيچ عذرى جمع كرد (يعنى با هم خواند) ابوزبير مى گويد از سعيد پرسيدم چرا پيامبر چنين كرد گفت من هم از ابن عباس پرسيدم گفت: چون حضرت نمى خواست براى امتش حرج و مشقت ايجاد كند»(4).

از مجموع اين روايات و روايات زياد ديگر روشن مى شود كه پيامبر بدون هيچ عذرى اعم از خوف يا بارندگى يا سفر و همانند آن بين نماز ظهر و عصر مغرب و عشاء را جمع مى كردند(5).

(1) اسراء (17)، آيه. 78
(2) التفسير الكبير، ج 21، ص. 26
(3) صحيح مسلم، ج 2، ص 152، الموطا مالك، ج 1، ص 144، صحيح ترمذى، ج 1، ص354
(4) صحيح، ج 2، ص. 151
(5) مراجعه شود به: سنن نسايى، ج 1، ص 290 حليه الاولياء، ج 3، ص 90 مصنف عبدالرزاق، ج 2، ص 94 صحيح بخارى، ج 1 ص 148 مسند احمد حنبل، ج 1 ص 221 و….

پرسمان/

نظر مخاطبان درباره این مطلب:

دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط سایت هدانا منتشر خواهد شد.

با توجه به حجم سوالات، به سوالات تکراری پاسخ داده نمی شود لطفا در سایت «سرچ» کنید.