حدیثی درباره فضیلت کشاورزی و دامداری

حدیثی درباره فضیلت کشاورزی و دامداری
1. در حديث است كه امام صادق عليه السلام فرمود:
«از حضرت رسول صلى الله عليه و آله پرسيدند : بهترين مال كدام است؟ فرمود: زراعتى كه انسان به هنگام برداشت محصول، حقّ خداوند را از آن بپردازد.
عرض كردند: پس از زراعت كدام مال بهتر است؟ فرمود: كسى كه چند گوسفند داشته باشد وهر جا كه آب وعلفى بيابد آنها را بچراند ونمازش را بخواند وزكات مالش را بپردازد. عرض شد: بعد از گوسفند كدام مال بهتر است؟
فرمود: گاو كه در صبح وشام شير مىدهد. پرسيدند: پس از گاو بهترين مال چيست؟ فرمود: درخت خرما كه ريشه در گل فرو برده ودر خشكسالى وكمآبى ميوه دهد.
سپس فرمود: درخت خرما سرمايه خوبى است وهر كس (بدون ضرورت) آن را بفروشد، پولش همچون خاكسترى است كه بر سر كوه بلندى در مسير تندباد رها شده باشد، مگر اينكه به جاى آن، درخت خرماى ديگرى بخرد.
سپس پرسيدند: بعد از درخت خرما كدام مال بهتر است؟ حضرت سكوت كرد وجوابى نداد. شخص عرض كرد: چرا شتر را نفرموديد؟ فرمود: شتردارى موجب مشقّت وسختى ودورى از خانه مىشود وهزينه آن سنگين است».[1]
2. در حديثى ديگر فرمود: «نُهدهم روزى در تجارت ويكدهم آن در نگهدارى گوسفندان است».[2]
[1] . كافى، ج 5، ص 260، ح 6؛ كتاب من لا يحضره الفقيه، ج 2، ص 190، ح 865.
[2] . خصال، ج 2، ص 212، ح 33؛ بحارالأنوار، ج 64، ص 118، ح 1.