تفاوت پیامبر با امام چیست
پيامبر و امام
تفاوت پيامبر با امام در چه مواردى است؟
«شأن نبى» آن است كه راه را بر مردم آشكار كند؛ امّا امام، مردم را راهبرى مى كند و به پيمودن راه وا مى دارد. براين اساس مقام امامت از نبوت بالاتر است و به همين دليل، ابراهيم خليل، مدت ها پس از آنكه به پيامبرى رسيد و پس از پيروزى در امتحان هاى متعدد، به مقام امامت نايل آمد.9
برترى مقام امامت از مقام نبوت، به معناى آن نيست كه شخص «امام»، از شخص «نبى» برتر و بالاتر است؛ زيرا بسيارى از پيامبران ـ از جمله پيامبر اسلام ـ علاوه بر مقام «نبوت»، داراى مقام «امامت» نيز بوده اند.
«امام» كسى است كه در عصر خود، در نقطه اوج و قله هرم هستى قرار دارد. به همين جهت باطن امام، همانند باطن پيامبر، با نور «ولايت حق» روشن بوده و با عالم حقايق و معانى غيبى ارتباط دارد. امام، همانند پيامبر، واسطه فيض ميان خلق و حق تعالى، عامل ارتباط خلق با حق و حافظ حريم وحى و شريعت است.
شاید این مطالب را هم بپسندید:
امّا پيامبر نيست؛ يعنى، مقام و شأن و مسئوليت نبوّت و رسالت را به او نداده اند. براساس روايات، امامان دست آموز «الهام غيبى»اند. آنان صداى غيب را مى شنوند، اما فرشته را نمى بينند؛ برخلاف پيامبر كه سخن فرشته را مى شنود و گاه خود ملك را مى بيند، نه اينكه تنها صدا را بشنود10.
9. نگا: بقره2، آيه 124.
10. نگا: اصول كافى، روايات شماره 705، 706، 435.
منبع: هدانا برگرفته از پرسمان، امـام شناسى.
