تاثیر تفسیر المیزان بر حوزه های علمیه زمان خود و نفی تفکر تفسیری وهابیت

…. اينها از آن لطايف تفسير الميزان است، حالا شما مي‌بينيد گروه زيادي مثلاً آدم يا سالهاي متمادي دارد در تفسير كار مي‌كند به اين نكات، كمتر برخورد مي‌كند. اين عالم رباني يك نفر آن روزي كه اصلاً از تفسير خبري نبود در اين گونه از مراكز، تنهايي همه اين حرفها را درآورد، اين پيداست ﴿ذلِكَ فَضْلُ اللّهِ يُؤْتيهِ مَنْ يَشاءُ﴾[3]. بعضي از افكار غير اهل بيت پسند كم و بيش آمده بود، براي اينكه عده‌اي بي‌علاقه نبودند كتابهاي تفسير را ببينند، تفسيري شيعه عرضه نكرده بود اين المنار آمده و حوزه‌ها را گرفته، بعضي از طلاب جوان آن روز يعني چهل سال قبل يا قبل از چهل سال به اين كتابهاي تفسيري مراجعه مي‌كردند، خالي الذهن؛ بدون اينكه بدانند سر از كجا در مي‌آورند. به طور ناخودآگاه بعضي از تفكرهايي كه در المنار هست، بي‌ارادتي به بعضي از معجزات، بعضي از تفكرهاي وهابيت، بعضي از تفكرهاي غير تشيع، كم و بيش در بعضيها رسوخ پيدا كرده، ناخودآگاه براي اينكه كتاب تفسير شيعي مستدل تحليلي در دست [آدم] نيست اين‌هم به تفسير علاقه‌مند است، مراجعه مي‌كند و ناخودآگاه رنگ مي‌گيرد. به هر تقدير، اين بحث و بحث ديگري كه سيدناالاستاد(رضوان الله عليه) طرح كردند[4] هر دو جزء ظرايف الميزان است. بعد فرمودند كه حالا شما با داشتن يك چنين منبع قوي برويد كتاب لغت مراجعه كنيد، ببينيد در لغت عرب به چه كسي مي‌گفتند ‌«ابن‌‌» به چه كسي مي‌گفتند ‌«بنت‌‌» آن‌گاه فرمود شما مسئله نسب را با امر لغوي يكسان ندانيد، اين يك مسئله اجتماعي است از يك سو، مسئله حقوقي است از سوي ديگر و اسلام اين مسئله اجتماعي را و مسئله حقوقي را به دو عنصر اصلي زن و مرد پيوند مي‌دهد، اين خلاصه فرمايش ايشان در مطلب اول[5].

از اینجا کلیک کنید و متن بیانات معظم له را به صورت کامل بخوانید.

 

منبع: تقریرات و یادداشتهای حجت الاسلام مهدی طاها از جلسه تفسیر سوره نساء حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی؛ سایت هدانا.