بهترین اعمال بین الطلوعین/ اعمال هنگام طلوع فجر

براى این ساعت، چند دعا در روایت آمده است:
1ـ هنگام طلوع فجر صادق (هنگام اذان صبح) این دعا خوانده شود:

اَللّهُمَّ اَنْتَ صاحِبُنا فَصَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِهِ، وَتَفَضَّلْ عَلَیْنا،
بار خدایا تویى یاور ما پس درود فرست بر محمّد و خاندانش و بر ما زیاده بخش،
اَللّهُمَّ بِنِعْمَتِکَ تَتِمُّ الصّالِـحاتُ، فَصَـلِّ عَـلى مُحَمَّد وَآلِهِ، وَاَتْمِمْها عَلَیْنا،
بار خدایا به نعمتت کارهاى شایسته پایان پذیرد پس درود فرست بر محمّد و آلش و نعمتت را بر ما تمام کن
عآئِذاً بِاللهِ مِنَ النّارِ، عآئِذاً بِاللهِ مِنَ النّارِ، عآئِذاً بِاللهِ مِنَ النّارِ
پناهنده به خدا از آتش پناهنده به خدا از آتش پناهنده به خدا از آتش
سپس مى گویى:

یا فالِقَهُ مِنْ حَیْثُ لا اَرى، وَمُخْرِجَهُ مِنْ حَیْثُ اَرى،
اى شکافنده سپیده از آن جا که من نبینم و برون آرنده اش از آن جا که بینم
صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِهِ، وَاجْعَلْ اَوَّلَ یَوْمِنا هذا صَلاحاً، وَاَوْسَطَهُ فَلاحاً، وَآخِرَهُ نَجاحاً.(1)
درود فرست بر محمّد و آلش و قرار ده آغاز این روز را شایستگى و وسط آن را رستگارى و آخر آن را موفقیّت و پیروزى.
2ـ از امام محمّد باقر(علیه السلام)نقل شده که فرمود: هر کس هنگام طلوع فجر ده مرتبه بگوید:

لا اِلهَ اِلاَّ اللّهُ وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ، لَهُ الْمُلْکُ وَلَهُ الْحَمْدُ،
معبودى نیست جز خداى یگانه اى که شریک ندارد از اوست فرمانروایى و او راست ستایش،
یُحْیى وَیُمیتُ، وَهُوَ حَىٌّ لا یَمُوتُ، بِیَدِهِ الْخَیْرُ، وَهُوَ عَلى کُلِّ شَىْء قَدیرٌ.
زنده کند و بمیراند و اوست زنده اى که نمیرد، خیر و خوبى به دست اوست و او بر هر چیزى تواناست.
و ده مرتبه بر محمّد و آل محمّد صلوات فرستد و 35 مرتبه سبحان اللّه و 35 مرتبه لا اله الاّ اللّه و 35 مرتبه اَلحمد للّه بگوید، اسمش در آن روز در زمره غافلان نوشته نمى شود و اگر آن را در شب بگوید در آن شب در زمره غافلان نوشته نخواهد شد.(2)
3ـ هنگامى که صداى اذان صبح را مى شنوى بگو:

اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِاِقْبالِ لَیْلَتِکَ، وَاِدْبارِ نَهارِکَ، وَحُضُورِ صَلَواتِکَ، وَاَصْواتِ دُعآئِکَ، وَتَسْبیحِ مَلائِکَتِکَ،
خدایا به راستى از تو خواهم به آمدن شبت و رفتن روزت و رسیدن نمازهایت و صداهاى دعایت و تسبیح فرشتگانت
اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد، وَاَنْ تَتُوبَ عَلَىَّ اِنَّکَ اَنْتَ التَّوّابُ الرَّحیمُ.
که درود فرستى بر محمّد و خاندانش و توبه ام بپذیرى که تو براستى توبه پذیر مهربانى.

از امام صادق(علیه السلام) روایت شده که اگر چنین کسى در آن روز و یا آن شب از دنیا برود به عنوان کسى که توبه کرده (و توبه اش مقبول واقع شده) از دنیا رفته است.(3)

اعمـال بيـن الطّـلوعين (مابين طلوع صبح و طلوع آفتاب)

 

یکى از اوقات بسیار شریف و گرانبها، بین الطّلوعین است و اخبار زیادى از اهل بیت عصمت(علیهم السلام) در فضیلت این وقت و در ارتباط با عبادت و ذکر و تسبیح خداوند در این مدّت از شب و روز وارد شده است; در بعضى از روایات از آن به یکى از دو ساعت غفلت تعبیر شده، چنانکه امام باقر(علیه السلام) مى فرماید: «ابلیس ملعون لشکریان خویش را در دو وقت: هنگام طلوع خورشید و غروب آن، پراکنده مى سازد، چراکه این دو ساعت، دو ساعت غفلت است».(1)

خواب در این ساعت نیز کراهت دارد. چرا که از امام باقر(علیه السلام) نقل شده که فرمود: «خواب صبح، شوم و نامیمون است; روزى را دور مى سازد، رنگ صورت را زرد و متغیّر مى کند، خداوند متعال، روزى را بین الطّلوعین تقسیم مى کند، از خواب در این زمان بپرهیزید و بدانید که منّ و سلوى (دو غذاى لذیذى که براى بنى اسرائیل نازل مى شد) در این ساعت بر بنى اسرائیل فرود مى آمد».(2)
به هر حال براى این وقت شریف، چند عمل وارد شده:

1ـ از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) نقل شده است که فرمود: هر کس هنگام صبح، هفت بار این دعا را بخواند، در آن روز از بلاها محفوظ باشد:

فَاللّهُ خَیْرٌ حافِظاً وَهُوَ اَرْحَمُ الرّاحِمینَ، اِنَّ وَلِیِّىَ اللهُ الَّذى نَزَّلَ الْکِتابَ وَهُوَ یَتَوَلَّى الصّالِحینَ،
خدا بهترین نگهبان است و او مهربانترین مهربانان است براستى سرپرست من خدایى است که قرآن را فرستاد و او شایستگان را دوست دارد
فَاِنْ تَوَلَّوْا فَقُـلْ حَسْبِىَ اللهُ لا اِلهَ اِلاَّ هُوَ، عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظیمِ.(3)
پس اگر روگرداندند بگو خدا مرا بس است که معبودى جز او نیست بر او توکل کنم که او پروردگار عرش بزرگ است.
2ـ مرحوم «شیخ کلینى» از امام باقر(علیه السلام) فضیلت فراوانى براى این دعا نقل کرده است که پیش از طلوع آفتاب خوانده شود:

اَللّهُ اَکْبَرُ،اَللّهُ اَکْبَرُ کَبیراً، وَسُبْحانَ اللّهِ بُکْرَةً وَاَصیلاً،
خدا بزرگتر است خدا بزرگتر است به کمال بزرگى و منزه است خدا در بامداد و پسین
وَالْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمینَ کَثیراً، لا شریکَ لَهُ، وَصَلَّى اللّهُ عَلى مُحَمَّد وَآلِهِ.(4)
و ستایش بسیار خاص خدا پروردگار جهانیان است که شریکى ندارد و درود خدا بر محمّد و آلش.
3ـ «قطب راوندى» از امیر مؤمنان(علیه السلام) روایت کرده که رسول خدا(صلى الله علیه وآله) فرمود: هر کس که صبح کند و چهار نعمت خدا را یاد نکند، مى ترسم که این نعمت هاى خدا از او زایل گردد; آن چهار نعمت و سپاس بر آن، چنین است:

اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى عَرَّفنى نَفْسَهُ، وَلَمْ یَتْرُکْنى عَمْیانَ الْقَلْبِ،
ستایش خدایى را سزاست که خود را به من شناساند و مرا کوردل وامگذارد،
اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى جَعَلَنى مِنْ اُمَّةِ مُحَمَّد صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ،
ستایش خدایى را سزاست که مرا از امّت محمّد که درود خدا بر و خاندانش باد قرارم داد
اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى جَعَلَ رِزْقى فى یَدَیْهِ وَلَمْ یَجْعَلْ رِزْقى فى اَیْدى النّاسِ،
و ستایش خدایى را سزاست که روزى مرا در اختیار خود قرار داد و قرار نداد روزیم را در اختیار مردم
اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى سَتَرَ ذُنُوبى وَعُیُوبى، وَلَمْ یَفْضَحْنى بَیْنَ النّاسِ.(5)
ستایش خدایى را سزاست که گناهان و عیبهایم را پوشاند و در میان مردم رسوایم نکرد.
4ـ مرحوم «صدوق» با سند معتبرى از امیر مؤمنان على(علیه السلام) نقل کرده است که آن حضرت فرمود: «هر کس سوره هاى توحید و قدر و همچنین آیة الکرسى را یازده بار پیش از طلوع آفتاب بخواند، از خسارتهاى مالى محفوظ مى ماند و همچنین فرمود: هر کس دو سوره «قل هو اللّه» و «انّا انزلناه» را پیش از طلوع آفتاب بخواند در آن روز گناهى از او سر نخواهد زد هرچند شیطان در این راه تلاش فراوان کند».(6)
5ـ بسیار مناسب است که در این وقت مقدارى قرآن همراه با تدبّر و اندیشه بخواند و با آیات آن روح و جان خود را تازه کند و نیز مناسب است دعاى صباح امیرمؤمنان على(علیه السلام) را که در بخش دعاها
(صفحه 94) گذشت، در این وقت بخواند.

فهرست کامل مفاتیح الجنان