اعمال مخصوص شب ها و روزهای ماه رجب

شب اوّل ماه: انجام اعمالى در این شب با ارزش، مورد سفارش است:
اوّل: از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) نقل شده است که به هنگام رؤیت هلال ماه رجب، این دعا را مى خواند:
اَللّـهُمَّ اَهِلَّهُ عَلَیْنا بِالاَْمْنِ وَالاْیمانِ، وَالسَّلامَةِ وَالاِْسْلامِ، رَبّى وَرَبُّکَ اللهُ عَزَّوَجَلَّ.(1)
خدایا این ماه را بر ما نو کن به امنیت و ایمان و سلامت و دین اسلام پروردگار من و پروردگار تو (اى ماه) خداى عزوجل مى باشد.
و همچنین از آن حضرت نقل شده است که وقتى هلال ماه رجب را مى دید، مى فرمود:
اَللّـهُمَّ بارِکْ لَنا فى رَجَب وَشَعْبانَ، وَبَلِّغْنا شَهْرَ رَمَضانَ، وَاَعِنّا عَلَى الصِّیامِ وَالْقِیامِ، وَحِفْظِ اللِّسانِ، وَغَضِّ الْبَصَرِ، وَلا تَجْعَلْ حَظَّنا مِنْهُ الْجُوعَ وَالْعَطَشَ.(2)خدایا برکت ده بر ما در ماه رجب و شعبان و ما را به ماه رمضان برسان و کمکمان ده براى گرفتن روزه و شب زنده دارى و نگهدارى زبان و پوشیدن چشم و بهره ما را از آن ماه تنها گرسنگى و تشنگى قرار مده.
دوم: غسل کردن.
مرحوم «سیّد بن طاووس» مى گوید در کتب «عبادات» روایتى از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) یافتم که آن
حضرت فرمود: «هر کس درک کند ماه رجب را و در اوّل، وسط و آخر آن، غسل کند; همانند روزى که از مادر متولّد شده، از گناهان خارج گردد (و پاک شود)».(3)
سوم: زیارت امام حسین(علیه السلام) در این شب فضیلت بسیار دارد.(4)
چهارم: بعد از نماز مغرب، بیست رکعت نماز بخواند (هر دو رکعت به یک سلام) و در هر رکعت یک بار سوره «حمد» و یک بار سوره «توحید» بخواند; رسول خدا(صلى الله علیه وآله) در پاداش این عمل فرمود: هر کس چنین کند، به خدا سوگند! خودش، خانواده اش، مالش و فرزندانش محفوظ بمانند و از عذاب قبر پناه داده شود… و در قیامت به سرعت از صراط بگذرد.(5)
پنجم: بعد از نماز عشا، دو رکعت نماز بجا آورد، در رکعت اوّل «حمد» و «الم نشرح» را یک مرتبه و سوره «قل هو اللّه احد» را سه مرتبه بخواند و در رکعت دوم، سوره هاى «حمد»، «اَلَم نشرح»، «قل هو اللّه احد» و «معوّذتین» (سوره هاى ناس و فلق) را یکبار بخواند و پس از سلام سى مرتبه بگوید: «لا اله الاّ اللّه» و سى مرتبه «صلوات» بفرستد.
رسول خدا(صلى الله علیه وآله) فرمود: کسى که این عمل را انجام دهد، خداوند گناهانش را مى آمرزد و از گناه پاک مى شود.(6)
ششم: سى رکعت نماز بخواند، (هر دو رکعت به یک سلام) در هر رکعت یک مرتبه «حمد» و یک مرتبه «قل یا ایّها الکافرون» و سه مرتبه «قل هو اللّه احد» را بخواند; در روایتى رسول خدا(صلى الله علیه وآله) فرمود: هر مرد و زن مؤمنى چنین کند، خداوند تمام گناهان کوچک و بزرگ وى را مى آمرزد و تا سال بعد، خداوند نامش را در فهرست «نمازگزاران» مى نویسد و از نفاق پاک مى شود.(7)
هفتم: احیاى شب اوّل ماه: «شیخ طوسى» در «مصباح المتهجّد» از امام صادق(علیه السلام) از جدّش از امیر مؤمنان على(علیه السلام) نقل کرده است که آن حضرت دوست داشت که در چهار شب از شبهاى سال، فارغ از هر چیز، به عبادت بپردازد: شب اوّل ماه رجب، شب نیمه شعبان، شب عید فطر و شب عید قربان.(8)
در حدیثى دیگر، از امام صادق(علیه السلام) نقل شده است که: «تا مى توانى بر احیاى شب هاى عید فطر، عید قربان و… شب اوّل رجب مراقبت کن».(9)
هشتم: خواندن دعایى که از امام جواد(علیه السلام) نقل شده است که فرمود: مستحب است انسان، در شب اوّل رجب، با این کلمات، دعا کند:

اَللّـهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِاَنَّکَ مَلیکٌ، وَاَنَّکَ عَلى کُلِّ شَىْء مُقْتَدِرٌ، وَاَنَّکَ ما تَشآءُ مِنْ أَمْر یَکُونَ،

خدایا از تو خواهم بواسطه آن که تو فرمانروایى و تو بر هر چیز توانایى و تو هر کارى را بخواهى مى شود

اَللّـهُمَّ اِنّى اَتَوَجَّهُ اِلَیْکَ بِنَبِیِّکَ مُحَمَّد نَبِىِّ الرَّحْمَةِ، صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ،

خدایا من بسویت رو کنم بوسیله پیامبرت محمّد پیامبر رحمت درود تو بر او و آلش،

یا مُحَمَّدُ یا رَسُولَ اللهِ، اِنّى اَتَوَجَّهُ بِکَ اِلَى اللهِ رَبِّکَ وَرَبِّى لِیُنْجِحَ بِکَ طَلِبَتى،

اى محمّد اى رسول خدا براستى من به تو رو آورده ام براى رفتن به درگاه خدا پروردگار من و تو تا بلکه بوسیله تو حاجت روا گردم

اَللّـهُمَّ بِنَبِیِّکَ مُحَمَّد وَالاَْئِمَّةِ مِنْ اَهْلِ بَیْتِهِ، صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَعَلَیْهِمْ، اَنْجِحْ طَلِبَتى.

خدایا به حق پیامبرت محمّد و به حق پیشوایان از خاندانش صلى اللّه علیه و علیهم که حاجتم را روا کن.

آنگاه حاجت خود را از خداوند بخواهد.(10) 
نهم: از حضرت موسى بن جعفر(علیه السلام) نقل شده که (در شب اوّل ماه رجب) بعد از فراغ از نماز شب، در حال سجده مى گفت:

لَکَ الْمَحْمَدَةُ اِنْ اَطَعْتُکَ، وَلَکَ الْحُجَّةُ اِنْ عَصَیْتُکَ، لا صُنْعَ لى وَلا لِغَیْرى فى اِحْسان اِلاَّ بِکَ،

براى توست ستایش اگر پیرویت کنم و تو حجت و برهان بر من دارى اگر نافرمانیت کنم نه کارى از من ساخته است و نه از غیر من در مورد احسان مگر بوسیله تو

یا کائِناً قَبْلَ کُلِّ شَىْء، وَیا مُکَوِّنَ کُلِّ شَىْء، اِنَّکَ عَلى کُلِّ شَىْء قَدیرٌ،

اى بوده پیش از هر چیز و اى بود کننده هر چیز براستى تو بر هر چیز توانایى

اَللّهُمَّ اِنّى اَعُوذُ بِکَ مِنَ الْعَدیلَةِ عِنْدَ الْمَوْتِ، وَمِنْ شَرِّ الْمَرْجِعِ فِى الْقُبُورِ، وَمِنَ النَّدامَةِ یَوْمَ الاْ زِفَةِ،

خدایا به تو پناه برم از انحراف هنگام مرگ و از بازگشت بد در میان گور و از پشیمانى در روز قیامت

فَاَسْئَلُکَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد، وَاَنْ تَجْعَلَ عَیْشى عیشَةً نَقِیَّةً،

پس از تو خواهم که درود فرستى بر محمّد و آل محمّد و قرار دهى زندگى مرا زندگى پاک و پاکیزه

وَ مِیتَتى میتَةً سَوِیَّةً، وَمُنْقَلَبى مُنْقَلَباً کَریماً، غَیْرَ مُخْز وَلا فاضِح،

و مرگم را مرگى معتدل و مستقیم و بازگشتم را بازگشتى گرامى که خوارى و رسوایى در آن نباشد

اَللّـهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِهِ الاَْئِمَّةِ، یَنابیعِ الْحِکْمَةِ، وَاُولِى النِّعْمَةِ، وَمَعادِنِ الْعِصْمَةِ،

خدایا درود فرست بر محمّد و آلش آن پیشوایانى که سرچشمه هاى حکمت و ولى نعمت و معادن عصمتند

وَاْعصِمْنى بِهِمْ مِنْ کُلِّ سُوء، وَلا تَاْخُذْنى عَلى غِرَّة وَلا عَلى غَفْلَة،

و بوسیله ایشان مرا از هر بدى محافظت فرما و مگیر مرا در حال غرور و نه در حال غفلت و بى خبرى و

وَلا تَجْعَلْ عَواقِبَ اَعْمالى حَسْرَةً، وَارْضَ عَنّى، فَاِنَّ مَغْفِرَتَکَ لِلظّالِمینَ وَاَنـَا مِنَ الظّالِمینَ،

قرار مده پایان کارهایم را حسرت و افسوس و از من راضى شو که راستى آمرزشت مخصوص ستمکاران است و من نیز از ستمکارانم

اَللّـهُمَّ اغْفِرْ لى ما لا یَضُرُّکَ، و اَعْطِنى ما لا یَنْقُصُکَ، فَاِنَّکَ الْوَسیعُ رَحْمَتُهُ، اَلْبَدیعُ حِکْمَتُهُ،

خدایا بیامرز از من آنچه را زیان به تو نزند و عطا کن به من آنچه تو را کم نیاید زیرا که رحمت تو وسیع و فرزانگیت تازه و جدید است

وَ اَعْطِنِى السَّعَةَ وَالدَّعَةَ، وَالاَْمْنَ وَالصِّحَّةَ، وَالْبُخُوعَ وَالْقُنُوعَ، وَالشُّکْرَ وَالْمُعافاةَ،

و عطا کن به من وسعت و فراخى و امنیّت و سلامتى و فروتنى و قناعت و سپاسگزارى و تندرستى

وَ التَّقْوى وَالصَّبْرَ، وَالصِّدْقَ عَلَیْکَ وَعَلى اَوْلِیآئِکَ، وَالْیُسْرَ وَالشُّکْرَ،

و پرهیزکارى و شکیبایى و راستى (و درستى) نسبت به تو و نسبت به دوستانت و آسانى و شکر

وَ اعْمُمْ بِذلِکَ یا رَبِّ اَهْلى وَوُلْدى وَاِخْوانى فیکَ،

و در اینها که گفتم و با من شریک ساز پروردگار من خانواده و فرزندان و برادران دینى مرا

وَ مَنْ اَحْبَبْتُ وَاَحَبَّنى، وَوَلَدْتُ وَوَلَدَنى، مِنَ الْمُسْلِمینَ وَالْمُؤْمِنینَ یا رَبَّ الْعالَمینَ.(11)

و کسانى را که من دوست دارم یا آنان مرا دوست دارند و فرزندان آینده و پدران گذشته من از مسلمانان و مؤمنین اى پروردگار جهانیان.

در حدیث آمده است که این دعا، بعد از هشت رکعت نماز شب و پیش از نماز وتر است. آنگاه سه رکعت وتر (دو رکعت نماز شفع و یک رکعت نماز وتر) را بجا مى آورى پس از سلام، در همان حالت نشسته مى خوانى:

اَلْحَمْدُ للهِِ الَّذى لا تَنْفَدُ خَزآئِنُهُ، وَلا یَخافُ آمِنُهُ،

ستایش آن خدایى را سزاست که خزینه هایش پایان نپذیرد و هر که در امان او بود هراس ندارد

رَبِّ اِنِ ارْتَکَبْتُ الْمَعاصِىَ فَذلِکَ ثِقَةٌ مِنّى بِکَرَمِکَ،

پررودگارا اگر من دست به نافرمانى زدم این بخاطر آن اطمینانى بود که به کرم تو داشتم

اِنَّکَ تَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبادِکَ، وَتَعْفُو عَنْ سَیِّئاتِهِمْ، وَتَغْفِرُ الزَّلَلَ،

براستى که تو از بندگانت توبه شان را مى پذیرى و از گناهانشان درگذرى و لغزشهاشان بیامرزى

وَ اِنَّکَ مُجیبٌ لِداعیکَ وَمِنْهُ قَریبٌ، وَاَنـَا تائِبٌ اِلَیْکَ مِنَ الْخَطایا،

و براستى که تو خواننده ات را پاسخ دهى و به او نزدیکى و من بسوى تو از گناهان توبه کنم

وَ راغِبٌ اِلَیْکَ فى تَوْفیرِ حَظّى مِنَ الْعَطایا، یا خالِقَ الْبَرایا،

و میل دارم از درگاهت که بهره ام را از عطاهاى خویش فراوان گردانى اى آفریننده خلایق

یا مُنْقِذى مِنْ کُلِّ شَدیدَة، یا مُجیرى مِنْ کُلِّ مَحْذُور، وَفِّرْ عَلَىَّ السُّرُورَ، وَاکْفِنى شَرَّ عَواقِبِ الاُْمُورِ،

اى نجات دهنده من از هر سختى اى پناه ده من از هر خطر و چیز ترسناک خدایا نشاط و خوشحالیم را فراوان گردان و از شر پایان هر کار نگاهم دارد

فَاَنْتَ اللهُ عَلى نَعْمآئِکَ وَجَزیلِ عَطـآئِکَ مَشْکُـورٌ، وَلِکُلِّ خَیْر مَذْخُـورٌ.(12)

که براستى اى خدا تو بر نعمتها و عطاهاى سرشارت مورد سپاسگزارى هستى و براى هر خیر و خوبى ذخیره ما باشى.

روز اول ماه: این روز نیز اعمالى دارد:

1ـ روزه گرفتن; در روایتى از امام رضا(علیه السلام) پاداشهاى مهمّى براى روزه اوّل ماه رجب ذکر شده است.(1)
در روایتى دیگر،امام باقر(علیه السلام) روز اوّل ماه رجب را، روز سوار شدن حضرت نوح بر کشتى بیان کرده و فرمود: «هنگامى که نوح در این روز، سوار کشتى شد، به همه کسانى که با او بودند دستور داد روزه بگیرند; و هر کس این روز را روزه بگیرد، آتش دوزخ به فاصله یک سال راه، از او دور گردد».(2)
2ـ غسل کردن.(3)
3ـ زیارت امام حسین(علیه السلام); «شیخ طوسى» روایتى را از امام صادق(علیه السلام) نقل کرده است که آن حضرت فرمود: «هر کس امام حسین(علیه السلام) را در روز اوّل ماه رجب زیارت کند، به یقین خداوند او را مى آمرزد».(4)
4ـ خواندن نماز حضرت سلمان; این نماز را که رسول گرامى اسلام(صلى الله علیه وآله) به وى آموخت، به این نحو است: ده رکعت نماز بجا مى آورى (هر دو رکعت به یک سلام) و در هر رکعت، یک مرتبه «حمد»، سه مرتبه «توحید» و سه مرتبه «قل یا ایّها الکافرون» را مى خوانى و بعد از سلامِ نماز، دستها را بلند مى کنى و مى گویى:لا إلهَ اِلاَّ اللهُ، وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ، لَهُ الْمُلْکُ وَلَهُ الْحَمْدُ، یُحْیى وَیُمیتُ، حَىٌّ لایَمُوتُ، وَهُوَ بِیَدِهِ الْخَیْرُ، وَهُوَ عَلى کُلِّ شَىْء قَدیرٌ، اَللّـهُمَّ لا مانِعَ لِما اَعْطَیْتَ، وَلا مُعْطِىَ لِما مَنَعْتَ، وَلا یَنْفَـعُ ذَاالْجَـدِّ مِنْـکَ الْجَـدُّ.
معبودى نیست جز خداى یگانه که شریک ندارد فرمانروایى از آن اوست و ستایش مخصوص اوست زنده مى کند و مى میراندو اوست زنده اى که هرگز نمیرد هر چه خیر است بدست او است و او بر هر چیزى تواناست. خدایا جلوگیرى نیست از آنچه تو عطا کنى و عطابخشى نیست براى آن کس که تو منعش کنى و کوشش شخص کوشا او را از تو بى نیاز نکند.
آنگاه دست ها را بر روى صورت خود مى کشى.(5)
در روز نیمه ماه نیز ده رکعت نماز به همین نحو انجام مى دهى و پس از هر دو رکعت، آن دعا را مى خوانى ولى پس از جمله «وَ هُوَ عَلى کُلِّ شَىْء قَدیر» این جملات را اضافه مى کنى:
اِلهاً واحِداً اَحَداً فَرْداً صَمَداً، لَمْ یَتَّخِذْ صاحِبَةً وَلا وَلَداً.
آن معبود یگانه یکتاى فرد بى نیازى که نگرفته است همدم و نه فرزندى.
آنگاه دستها را به صورت مى کشى.(6)
و در روز آخر ماه رجب نیز، ده رکعت نماز را به همان نحو، انجام مى دهى و پس از سلام نماز، آن دعا را مى خوانى، ولى پس از جمله «وَ هُوَ عَلى کُلِّ شَىْء قَدیر» مى گویى:
وَ صَلَّى اللهُ عَلى مُحَمَّد وَآلِهِ الطّاهِرینَ، وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاَّ بِاللهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ.
و درود خدا بر محمّد و آل پاکیزه اش باد و جنبش و نیرویى نیست جز به خداى بلند مرتبه و بزرگ.
آنگاه دست ها را بر صورت خود مى کشى و حاجتت را مى طلبى که به اجابت مى رسد.(7)
پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) به سلمان فرمود: «هر مرد و زن مؤمنى که این سى رکعت نماز را بجا آورد، خداوند گناهانش را بیامرزد و پاداش کسى که تمام آن ماه را روزه گرفته، به وى عنایت کند و از آتش دوزخ نجات دهد، و این به منزله ورقه عبور از صراط است».
سلمان مى گوید: «پس از شنیدن این حدیث از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) با حالت گریه به سجده افتادم و شکر الهى را بجا آوردم».(8)
5ـ نماز دیگرى از حضرت سلمان(رحمه الله)، این نماز نیز ده رکعت است (هر دو رکعت به یک سلام) که در روز اوّل ماه رجب خوانده مى شود: در هر رکعت یک مرتبه «حمد» و سه مرتبه «توحید».
رسول گرامى اسلام(صلى الله علیه وآله) درباره پاداش این نماز به سلمان نکته هایى را فرمود، از جمله، بخشش گناهان، محفوظ ماندن از وحشت قبر و عذاب روز قیامت و دور ماندن از برخى ازبیمارى ها.(9)

شب سیزدهم ماه: امام صادق(علیه السلام) فرمود: «خداوند به این امّت سه ماه ارزشمند عطا کرد، که به امّت هاى قبل نداده بود و آن ماهها، رجب، شعبان و ماه رمضان است و سه شب نیز به این امّت عنایت کرد که به امّت هاى پیشین نداده بود و آن شب هاى سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم ماه است و همچنین سه سوره (بافضیلت و پرمحتوا) به این امّت عطا کرد که به امّت هاى سابق نداده بود و آن سوره هاى «یس»، «مُلک» و «توحید» است، از این رو هر کس که میان این سه فضیلت جمع کند، میان بهترین عطاهاى این امّت جمع کرده است».
از امام(علیه السلام) سؤال شد: «چگونه مى توان میان آنها جمع کرد؟»
فرمود: «در لیالى بیض (سه شب مزبور) در این سه ماه نماز بخواند; به این نحو که «در شب سیزدهم، دو رکعت نماز بگزارد و در هر رکعتى پس از سوره «حمد» این سه سوره (یس، ملک و توحید) را بخواند، و در شب چهاردهم، چهار رکعت نماز بگزارد (هر دو رکعت به یک سلام) و در هر رکعتى «حمد» و «یس» و «ملک» و «توحید» را بخواند و در شب پانزدهم، شش رکعت نماز بگزارد (هر دو رکعت به یک سلام) و همان سوره ها را در هر رکعت بخواند».
امام(علیه السلام) در فضیلت این نمازها فرمود: «هر کس چنین کند فضیلت این سه ماه را به دست آورده و خداوند همه گناهانش را – جز شرک – مى آمرزد».(1)

روز سیزدهم ماه: روز سیزدهم ماه رجب مصادف با ولادت امیرالمؤمنین على(علیه السلام) است و اوّلین روز از ایّام البیض است. روزه گرفتن در این روز، و دو روز بعد، ثواب فراوانى دارد.(1) و هر کس که بخواهد عمل «امّ داوود» را بجا آورد باید این روز را روزه بگیرد.

روز چهاردهم ماه: روزه گرفتن در این روز پاداش فراوانى دارد. در روایتى از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) مى خوانیم: «هرکس که روز چهاردهم ماه رجب را روزه بگیرد، خداوند پاداشى به وى عنایت کند که نه چشمى دیده و نه گوشى شنیده و نه بر قلبى خطور کرده باشد!…».(1)

شب نیمه ماه: این شب، شب ارزشمندى است که چند عمل در آن وارد شده است:
اوّل: غسل.(1)
دوم: احیاى آن شب به عبادت که فضیلت بسیار دارد.(2)
سوم: زیارت امام حسین(علیه السلام) که زیارت آن حضرت در شب و روز نیمه رجب مورد تأکید قرار گرفته است.(3)
چهارم: شش رکعت نماز بگذارد (هر دو رکعت با یک سلام) و در هر رکعتى «حمد» و «یس» و «ملک» و «توحید» را بخواند .
پنجم: بجا آوردن سى رکعت نماز، که در هر رکعت یک مرتبه «حمد» و ده مرتبه سوره «توحید» را بخواند، در روایتى از رسول خدا(صلى الله علیه وآله)پاداش فراوانى براى این نماز ذکر شده است.(4)
ششم: دوازده رکعت نماز (هر دو رکعت به یک سلام) و در هر رکعت یک بار «حمد» و یک بار «سوره» را مى خوانى و پس از پایان نمازها هر یک از سوره هاى «حمد»، «فلق»، «ناس»، «توحید» و «آیة الکرسى» و همچنین سوره «قدر» را چهار مرتبه مى خوانى و پس از آن، چهار مرتبه مى گویى: سُبْحانَ اللهِ وَالْحَمْدُ لِلّهِ وَلاَ اِلهَ إِلاَّ اللهُ وَاللهُ اَکْبَر. سپس مى گویى: أللّهُ أللّهُ رَبِّی، لا أُشْرِکُ بِهِ شَیْئاً، ما شاءَ اللهُ وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ إِلاَّ بِاللهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ.
این نماز را «سیّد» در «اقبال» از امام صادق(علیه السلام) روایت کرده است.(5)

روز نیمه رجب: روز مبارکى که در آن چند عمل وارد شده است:
1ـ غسل کردن.(1)
2ـ زیارت امام حسین(علیه السلام) ; در روایتى از محمّد بن ابى نصر نقل شده است که از امام رضا(علیه السلام) سؤال کردم: «در چه ماهى زیارت امام حسین(علیه السلام) بهتر است؟» فرمود: «در نیمه رجب و نیمه شعبان».(2)
3ـ بجا آوردن نماز جناب سلمان (همان گونه که در اعمال روز اوّل ماه رجب، صفحه 641 گذشت).(3)
4ـ چهار رکعت نماز بگزارد (هر دو رکعت به یک سلام) و پس از سلام دستهاى خود را بگشاید و بگوید:

اَللّهُمَّ یا مُذِلَّ کُلِّ جَبّار، وَیا مُعِزَّ الْمُؤْمِنینَ، اَنْتَ کَهْفى حینَ تُعْیینِى الْمَذاهِبُ،

خدایا اى خوارکننده هر ستمکار سرکش و اى عزت بخش مؤمنان تویى پناهگاه من در آن هنگام که از راهها وامانده شوم

وَاَنْتَ بارِئُ خَلْقى رَحْمَةً بى، وَقَدْ کُنْتَ عَنْ خَلْقى غَنِیّاً، وَلَوْلا رَحْمَتُکَ لَکُنْتُ مِنَ الْهالِکینَ،

و تویى که از روى مهرى که به من داشتى به خلقت من دست زدى در صورتى که از خلقتم بى نیاز بودى و اگر مهر تو نبود بطور مسلم من در زمره نابودان بودم

وَاَنْتَ مُؤَیِّدى بِالنَّصْرِ عَلى اَعْدآئى، وَلَوْلا نَصْرُکَ اِیّاىَ لَکُنْتُ مِنَ الْمَفْضُوحینَ،

و تویى که مرا بوسیله یارى دادن بر دشمنانم کمک دهى و اگر یارى تو نبود بطور حتم من از رسوایان بودم

یا مُرْسِلَ الرَّحْمَةِ مِنْ مَعادِنِها، وَمُنْشِئَ الْبَرَکَةِ مِنْ مَواضِعِها،

اى فرستنده رحمت از معدنهاى آن و اى پدید آرنده برکت از جاهاى آن

یا مَنْ خَصَّ نَفْسَهُ بِالشُّمُوخِ وَالرَّفْعَةِ، فَاَوْلِیآؤُهُ بِعِزِّهِ یَتَعَزَّزُونَ،

اى که مخصوص داشت خود را به بلندى مقام و رفعت و از این رو دوستانش به عزت او عزیز گردند

وَ یا مَنْ وَضَعَتْ لَهُ الْمُلُوکُ نیرَ الْمَذَلَّةِ عَلى اَعْناقِهِمْ، فَهُمْ مِنْ سَطَواتِهِ خآئِفُونَ،

و اى که پادشاهان طوق مذلت را براى او بر گردن نهاده اند و از سطوتهاى او ترسانند

اَسئَلُکَ بِکَیْنُونِیَّتِکَ الَّتِى اشْتَقَقْتَها مِنْ کِبْرِیآئِکَ، وَاَسئَلُکَ بِکِبْرِیآئِکَ الَّتِى اشْتَقَقْتَها مِنْ عِزَّتِکَ،

از تو خواهم به حق بود کردنت که آن را از کبریاى خود جدایش کردى و از تو خواهم به حق کبریایت که آن را از عزتت برگرفتى

وَاَسئَلُکَ بِعِزَّتِکَ الَّتِى اسْتَوَیْتَ بِها عَلى عَرْشِکَ، فَخَلَقْتَ بِها جَمیعَ خَلْقِکَ فَهُمْ لَکَ مُذْعِنُونَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّد وَاَهْلِ بَیْتِهِ.

و از تو خواهم به حق عزتت که بوسیله آن بر عرش مستولى گشتى و بدان سبب همه خلق خود را آفریدى و همه به خداییت اعتراف دارند که درود فرستى بر محمّد و خاندانش.

امام صادق(علیه السلام) از امیر مؤمنان على(علیه السلام) نقل کرده است که: هر غمزده و اندوهگینى این دعا را بخواند، خداوند متعال اندوه و غم او را برطرف مى سازد.

 

فهرست کامل مفاتیح الجنان