اعمال شب و روز سیزدهم ماه رمضان
اعمال شب و روز سیزدهم ماه رمضان
دعای الحمد لله الذی یجود فلا یبخل و یحلم فلا یعجل
دعاى شب سيزدهم براساس كتابهاى كهن راويان اماميّه-رحمهم اللّه-:
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي يَجُودُ فَلَا يَبْخَلُ وَ يَحْلُمُ فَلَا يَعْجَلُ الَّذِي مَنَّ عَلَيَّ مِنْ تَوْحِيدِهِ بِأَعْظَمِ الْمِنَّةِ
ستايش خدا را كه مىبخشد و بخل نمىورزد و بردبارى مىكند و شتاب نمىكند، خدايى كه از توحيد خود بزرگترين منّت را بر من نهاد
وَ نَدَبَنِي مِنْ صَالِحِ الْعَمَلِ إِلَى خَيْرِ الْمِهْنَةِ وَ أَمَرَنِي بِالدُّعَاءِ فَدَعَوْتُهُ فَوَجَدْتُهُ غِيَاثاً عِنْدَ شَدَائِدِي
و از اعمال شايسته به بهترين خدمت و بندگى فراخواند و دستور دعا داد و من به درگاه او دعا كردم و او را فريادرس خود در سختىها يافتم و ديدم،
وَ أَدْرَكْتُهُ لَمْ يُبَعِّدْنِي بِالْإِجَابَةِ حِينَ بَعُدَ مَدَاهُ وَ لَا حَرَّمَنِي الِانْتِيَاشَ لِمَا عَمِلْتُ مَا لَا يَرْضَاهُ
خدايى كه اجابت خود را در زمانى كه دور از دسترس بود، از من دور نداشت و آن گاه كه به آنچه مورد پسند او نبود عمل كردم، مرا از نيل [به مطلوبم]محروم نگردانيد،
أَقَالَنِي عَثْرَتِي وَ قَضَى لِي حَاجَتِي وَ تَدَارَكَ قِيَامِي وَ عَجَّلَ مَعُونَتِي فَزَادَنِي خُبْرَةً بِقُدْرَتِهِ وَ عِلْماً بِنُفُوذِ مَشِيَّتِهِ
خدايى كه لغزشم را ناديده انگاشت و خواستهام را برآورد و شبخيزىام را جبران نمود [پاداش داد]و در يارىام شتاب كرد و به قدرت خود بر آگاهى و با نفوذ مشيّتش بر دانشم افزود.
اللَّهُمَّ إِنَّ كُلَّ مَا جُدْتَ عَلَيَّ بِهِ بَعْدَ التَّوْحِيدِ دُونَهُ وَ إِنْ كَثُرَ وَ غَيْرُ مُوَازٍ لَهُ وَ إِنْ كَبُرَ لِأَنَّ جَمِيعَهُ نِعَمُ دَارِ الْفَنَاءِ الْمُرْتَجِعَةِ
خداوندا، هرچه به جز توحيد بر من ارزانى داشتهاى، پايينتر از آن است اگرچه بسيار باشد و با آن برابرى نمىكند اگرچه بزرگ باشد؛ زيرا همهى آنها نعمتهاى واگرداندنى سراى ناپايدار است
وَ هُوَ النِّعْمَةُ لِدَارِ الْبَقَاءِ الَّتِي لَيْسَتْ بِمُنْقَطِعَةٍ فَيَا مَنْ جَادَ بِذَلِكَ عَلَيَّ مُخْتَصّاً لِي بِرَحْمَتِهِ وَفِّقْنِي لِلْعَمَلِ بِمَا يَقْضِي حَقَّ يَدِكَ فِي هِبَتِهِ
ولى توحيد نعمت سراى پاينده است و هرگز پايان نمىپذيرد. پس اى خدايى كه اين نعمت را به من ارزانى داشته و رحمت خود را به من اختصاص دادى، مرا به عمل به آنچه حق تصرّف تو در اين بخششت را برمىآورد، موفق گردان.
اللَّهُمَّ بَيِّضْ أَعْمَالِي بِنُورِ الْهُدَى وَ لَا تُسَوِّدْهَا بِتَخْلِيَتِي وَ رُكُوبِ الْهَوَى فَأَطْغَى فِيمَنْ طَغَى
خداوندا، اعمال مرا به نور هدايت سپيد گردان و به واسطهى آزاد گذاشتن من در عمل براساس خواهش نفسم سياه مگردان، تا مبادا جزو طغيانگران گرديده و از حدّ خود تجاوز كنم
وَ أُقَارِفُ مَا يَسْخَطُكَ بَعْدَ الرِّضَا وَ أَنْتَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ تَسْلِيماً كَثِيرا
و بعد از خشنودى تو، آنچه را كه موجب خشم تو است، مرتكب گردم. كه تو بر هر چيز توانايى. درود و سلام فراوان خداوند بر محمّد و خاندان او.
دعای محمد بن ابی قره در شب سیزدهم رمضان
الجزء الأول؛ أبواب أحكام شهر رمضان؛ الباب السابع عشر فيما نذكره من زيادات و دعوات في الليلة الثالثة عشر و يومها و ما نختاره من عدة روايات،
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب هفدهم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز سیزدهم ماه چندین روایت از دعاهای این شب بیان شده است از جمله (دعای دوم):
دعاء آخر في الليلة الثالثة عشر
دعای دیگر در شب سیزدهم ماه رمضان:
يَا اللَّهُ يَا رَحْمَانُ يَا رَبِّ يَا اللَّهُ يَا مُهَيْمِنُ يَا اللَّهُ يَا رَبِّ يَا مُتَكَبِّرُ يَا اللَّهُ يَا رَبِّ
اى خدا اى رحمتگستر اى پروردگار، اى خدا اى نگاهبان چيره، اى خدا اى پروردگار اى متكبّر، اى خدا اى پروردگار
يَا مُتَعَالِي يَا اللَّهُ يَا رَبِّ يَا مُفِيدُ [مُعِيدُ] يَا اللَّهُ يَا رَبِّ يَا ذَا الطَّوْلِ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ يَا اللَّهُ يَا رَبِّ
اى والا، اى خدا اى پروردگار اى بازگشتدهنده [سودرسان]، اى خدا اى پروردگار اى بخشندهاى كه معبودى جز تو وجود ندارد، اى خدا اى پروردگار
يَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ يَا اللَّهُ يَا رَبِّ يَا مَنْ أَظْهَرَ الْجَمِيلَ وَ سَتَرَ الْقَبِيحَ
اى شكوهمند و بزرگوار. اى خدا اى پروردگار، اى كسى كه زيبايى را آشكار نمودى و زشتى را پوشاندى
يَا مَنْ لَنْ يُؤَاخِذَ بِالْجَرِيرَةِ وَ لَمْ يَهْتِكِ السِّتْرَ يَا كَرِيمَ الْعَفْوِ يَا حَسَنَ التَّجَاوُزِ يَا وَاسِعَ الْمَغْفِرَةِ
و مرا به جنايت كيفر ننمودى و پردهام را ندريدى، اى كريمانه گذشتكننده، اى نيكو درگذرنده، اى گسترندهى آمرزش،
يَا بَاسِطَ الْيَدَيْنِ بِالرَّحْمَةِ يَا خَلِيلَ إِبْرَاهِيمَ وَ نَجِيَّ مُوسَى وَ مُصْطَفِيَ مُحَمَّدٍ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ
اى گشايندهى دو دست به رحمت، اى دوست حضرت ابراهيم و نجواكننده با حضرت موسى و برگزينندهى حضرت محمّد، بر محمّد و خاندان او درود فرست
وَ أَعْتِقْنِي مِنَ النَّارِ فِي هَذَا الشَّهْرِ الْعَظِيمِ وَ لَا تَجْعَلْهُ آخِرَ شَهْرِ رَمَضَانٍ صُمْتُهُ لَكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
و در اين ماه مرا از آتش جهنّم آزاد كن و اين ماه رمضان را آخرين ماه رمضانى كه براى تو روزه داشتم، قرار مده اى مهربانترين مهربانان.
وَ سَلْ مَا شِئْتَ وَ ظُنَّ أَنَّ اللَّهَ تَعَالَى قَدِ اسْتَجَابَ لَكَ إِنْ شَاءَ اللَّهُ تَعَالَى
در اينجا هر حاجتى داشتى بخواه و يقين كن كه خداوند متعال دعاى تو را مستجاب كرده است. ان شاء اللّه تعالى.
دعای پیامبر (ص) در شب سیزدهم رمضان (اقبال الاعمال)
الجزء الأول؛ أبواب أحكام شهر رمضان؛ الباب السابع عشر فيما نذكره من زيادات و دعوات في الليلة الثالثة عشر و يومها و ما نختاره من عدة روايات، دعاء آخر في الليلة الثالثة عشر مروي عن رسول الله ص
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب هفدهم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز سیزدهم ماه و روایاتی که در این شب و روز آمده و دعاهای مخصوص این شب (دعای سوم) دعای منقول از پیامبر:
يَا جَبَّارَ السَّمَاوَاتِ وَ جَبَّارَ الْأَرَضِينَ وَ يَا مَنْ لَهُ مَلَكُوتُ السَّمَاوَاتِ وَ مَلَكُوتُ الْأَرَضِينَ
اى شكوهمند چيره بر آسمانها و زمينها و اى كسى كه فرمانروايى برتر آسمانها و زمينها از آن تو است
وَ غَفَّارَ الذُّنُوبِ وَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ الْغَفُورُ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ الرَّحِيمُ الصَّمَدُ الْفَرْدُ الَّذِي لَا شَبِيهَ لَكَ
و اى بسيار آمرزندهى گناهان و شنوا و آگاه، بسيار بخشاينده و سرافراز، بردبار و مهربان، بىنياز يگانهاى كه نه مانندى براى تو وجود دارد
وَ لَا وَلِيَّ لَكَ أَنْتَ الْعَلِيُّ الْأَعْلَى وَ الْقَدِيرُ الْعَزِيزُ الْقَادِرُ وَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ
و نه سرپرستى براى تو است، تو والا و برتر و قدرتمند [سرافراز]و توانمند و بسيار توبهپذير و مهربانى،
أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَنْ تَغْفِرَ لِي وَ تَرْحَمَنِي إِنَّكَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ
از تو خواستارم كه بر محمّد و خاندان او درود فرستى و مرا بيامرزى و بر من رحم آرى، به راستى كه تو مهربانترين مهربانى.
نماز مستحبی دو رکعتی در شب سیزدهم رمضان (اقبال الاعمال)
الجزء الأول؛ أبواب أحكام شهر رمضان؛ الباب السابع عشر فيما نذكره من زيادات و دعوات في الليلة الثالثة عشر و يومها و ما نختاره من عدة روايات،
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب هفدهم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز سیزدهم ماه و روایاتی که در این شب و روز آمده:
أقول و قد قدمنا في عمل رجب عملا جسيما في الليالي البيض منه و من شعبان و شهر الصيام فتؤخذ من ليالي البيض من رجب بتفصيلها فهي مذكورة هناك على التمام فإنها من المهام لذوي الأفهام و هذه الرواية رويناها عن الصادق ع في الليالي البيض من رجب بإسنادها و فضلها و لكن ذلك الجزء منفرد فربما لا يتفق حضوره عند العامل بهذا الكتاب فنذكر هاهنا صفة هذه الصلوات فنقول إنه يصلي ليلة ثلاث عشرة من شهر رمضان ركعتين كل ركعة بالحمد[1] مرة و سورة ياسين[2] و قل هو الله أحد[3] كل واحدة مرة و في ليلة أربع عشرة منه أربع ركعات بهذه الصفة و في ليلة خمس عشرة منه ست ركعات بهذه الصفة
در اعمال ماه رجب، عمل بزرگى براى شبهاى بيض ماه رجب و شعبان و ماه صيام با ذكر سند و فضيلت آن به نقل از امام صادق-عليه السّلام-ذكر كردهايم كه بايد براى دسترسى به تفضيل آن به اعمال شبهاى ماه رجب رجوع شود، زيرا ما اين عمل را به صورت كامل در آنجا يادآور شدهايم. و اين عمل براى صاحبان فهم از اهميت ويژه برخوردار است؛ ليكن از آنجا كه اعمال ماه رجب در جلد جداگانه قرار دارد و ممكن است عملكنندگان به آن كتاب دسترسى نداشته باشند، از اينرو، فقط كيفيّت آن نماز را در اينجا يادآور شده و مىگوييم: در هريك از شبهاى سيزدهم، چهاردهم و پانزدهم ماه رمضان دو ركعت نماز به اين صورت خوانده مىشود، در هر ركعت سورهى حمد و سورهى يس و «قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ» هركدام يك بار.
[1]) سوره الحمد [2]) سوره یس [3]) سوره الاخلاص
دعای اللهم انی اسالک بطاعتک و ولایتک و ولایه
الجزء الأول؛ أبواب أحكام شهر رمضان؛ الباب السابع عشر فيما نذكره من زيادات و دعوات في الليلة الثالثة عشر و يومها و ما نختاره من عدة روايات، فصل فيما يختص باليوم الثالث عشر من دعوات غير متكررة
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب هفدهم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز سیزدهم ماه و روایاتی که در این شب و روز آمده، فصل اول دعاهای مخصوص روز سیزدهم ماه رمضان (دعای اول):
اللَّهُمَّ إِنِّي أَدِينُكَ بِطَاعَتِكَ وَ وَلَايَتِكَ وَ وَلَايَةِ مُحَمَّدٍ نَبِيِّكَ وَ وَلَايَةِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ حَبِيبِ نَبِيِّكَ
خدايا، با اطاعت و ولايت تو و ولايت پيامبرت حضرت محمّد و ولايت محبوب پيامبرت امير مؤمنان
وَ وَلَايَةِ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ سِبْطَيْ نَبِيِّكَ وَ سَيِّدَيْ شَبَابِ أَهْلِ جَنَّتِكَ وَ أَدِينُكَ
و ولايت امام حسن و حسين دو نوادهى پيامبرت و دو سرور جوانان بهشت، نسبت به تو دينورزى مىكنم.
يَا رَبِّ بِوَلَايَةِ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ وَ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ وَ عَلِيِّ بْنِ مُوسَى
اى پروردگار من، نيز به ولايت علىّ بن حسين و محمّد بن على و جعفر بن محمّد و موسى بن جعفر و علىّ بن موسى
وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ وَ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ وَ سَيِّدِي وَ مَوْلَايَ صَاحِبِ الزَّمَانِ أَدِينُكَ
و محمّد بن على و علىّ بن محمّد و حسن بن على و آقا و مولايم صاحب الزمان، به تو دينورزى مىكنم.
يَا رَبِّ بِطَاعَتِهِمْ وَ وَلَايَتِهِمْ وَ بِالتَّسْلِيمِ بِمَا فَضَّلْتَهُمْ رَاضِياً غَيْرَ مُنْكِرٍ وَ لَا مُسْتَكْبِرٍ [مُتَكَبِّرٍ]
اى پروردگار من، به اطاعت و ولايت آنان و با تسليم در برابر آنچه آنان را بدان برترى بخشيدهاى و درحالىكه خشنودم و بىآنكه انكار و يا گردنكشى كنم،
عَلَى مَا [معنى] أَنْزَلْتَ فِي كِتَابِكَ
براساس آنچه در [مضمون] كتابت فروفرستادهاى، نسبت به تو دينورزى مىكنم.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ ادْفَعْ عَنْ وَلِيِّكَ وَ خَلِيفَتِكَ وَ لِسَانِكَ وَ الْقَائِمِ بِقِسْطِكَ
خداوندا، بر محمّد و آل محمّد درود فرست و از ولىّ و جانشين و زبان خود و كسى كه به عدل و داد برخاسته
وَ الْمُعَظِّمِ لِحُرْمَتِكَ وَ الْمُعَبِّرِ عَنْكَ وَ النَّاطِقِ بِحُكْمِكَ وَ عَيْنِكَ النَّاظِرَةِ وَ أُذُنِكَ السَّامِعَةِ
و حرمت تو را بزرگ مىدارد و از طرف تو سخن مىگويد و به دستورها و احكام تو زبان مىگشايد و ديدهى بينا و گوش شنواى تو است
وَ شَاهِدِ عِبَادِكَ وَ حُجَّتِكَ عَلَى خَلْقِكَ وَ الْمُجَاهِدِ فِي سَبِيلِكَ وَ الْمُجْتَهِدِ فِي طَاعَتِكَ
و گواه بر بندگانت و حجت بر آفريدههايت مىباشد و در راه تو جهاد نموده و در طاعتت مىكوشد، دفاع كن
وَ اجْعَلْهُ فِي وَدِيعَتِكَ الَّتِي لَا تَضِيعُ وَ أَيِّدْهُ بِجُنْدِكَ الْغَالِبِ وَ أَعِنْهُ وَ أَعِنْ عَنْهُ
و او را در سپردهى خود كه هرگز ضايع نمىگردد قرار ده و با لشكر چيرهى خود يارى كن و به او يارى رسان و از او دفاع كن
وَ اجْعَلْنِي وَ وَالِدَيَّ وَ مَا وَلَدَا وَ وُلْدِي مِنَ الَّذِينَ يَنْصُرُونَهُ
و من و پدر و مادرم و فرزندان آن دو و فرزندان مرا از كسانى قرار ده كه او را يارى نموده
وَ يَنْتَصِرُونَ بِهِ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ اشْعَبْ بِهِ صَدْعَنَا وَ ارْتُقْ بِهِ فَتْقَنَا
و در امور دنيا و آخرت به او يارى مىرسانند. شكست و رخنهى ما را به واسطهى او، به هم آور و شكاف ما را به واسطهى او، ببند.
اللَّهُمَّ أَمِتْ بِهِ الْجَوْرَ وَ دَمْدِمْ بِمَنْ نَصَبَ لَهُ وَ اقْصِمْ رُءُوسَ الضَّلَالَةِ حَتَّى لَا تَدَعَ عَلَى الْأَرْضِ مِنْهُمْ دَيَّارا
خدايا، به واسطهى او ستم را بكش و دشمنان او را نابود كن و سران گمراهگران را بشكن تا اينكه هيچكس از آنان را بر روى زمين رها نگذارى.
دعای سید بن باقی در روز سیزدهم رمضان
الجزء الأول؛ أبواب أحكام شهر رمضان؛ الباب السابع عشر فيما نذكره من زيادات و دعوات في الليلة الثالثة عشر و يومها و ما نختاره من عدة روايات، فصل فيما يختص باليوم الثالث عشر من دعوات غير متكررة، دعاء آخر في اليوم الثالث عشر من إختيار السيد ابن باقي رحمه الله
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب هفدهم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز سیزدهم ماه و روایاتی که در این شب و روز آمده، فصل اول دعاهای مخصوص روز سیزدهم ماه رمضان (دعای دوم) به نقل از کتاب اختیار نوشته سیدابن باقی:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى أَنْبِيَائِهِ وَ مَلَائِكَتِهِ
به نام خداوند رحمتگر مهربانان و ستايش خدا را كه پروردگار جهانيان است و درود خداوند بر پيامبران و فرشتگان او.
اللَّهُمَّ رَبَّ هَذَا الْيَوْمِ الْكَرِيمِ مِنَ الشَّهْرِ الْمُشَرَّفِ الْعَظِيمِ إِنِّي أَسْأَلُكَ أَنْ تَعُودَ عَلَى إِسَاءَتِي بِإِحْسَانِكَ
خداوندا پروردگارا، در اين روز ارجمند از ماه والا و بزرگ، از تو مىخواهم كه در برابر بدكارى من با نيكوكارىات
وَ عَلَى سَفَهِي بِرَحْمَتِكَ وَ عَلَى ذُنُوبِي بِمَغْفِرَتِكَ وَ عَلَى سَيِّئَاتِي بِتَجَاوُزِكَ وَ عَلَى إِفْرَاطِي بِصَفْحِكَ
و در برابر نابخردىام با رحمتت و در برابر گناهانم با آمرزشت و در برابر بدىهايم با گذشتت و در برابر زيادهروىام با چشمپوشىات و
وَ عَلَى ضَعْفِي بِمَعُونَتِكَ وَ عَلَى فَقْرِي بِغِنَاكَ وَ سَعَتِكَ وَ عَلَى بُؤْسِي بِفَضْلِكَ وَ عَلَى قُنُوطِي بِعِبَادَتِكَ [بِعِنَايَتِكَ] وَ عَلَى عُسْرِي بِيُسْرِكَ
در برابر ناتوانىام با يارىات و در برابر نيازمندىام با بىنيازى و گسترندگىات و در برابر گرفتارىام با تفضّلت و در برابر نوميدى بيش از حدّم با عبادتت [ظ: عنايتت]و در برابر سختىام با آسان نمودنت، مهرورزانه برخورد كنى،
فَإِنَّكَ يَا رَبِّ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ وَ الْبَلَاءِ الْحَسَنِ الْجَسِيمِ وَ الْفَضْلِ الْكَرِيمِ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِين
زيرا اى پروردگار من، تو صاحب بخشش بزرگ و بلاى زيباى بزرگ و تفضّل باكرامت هستى، اى مهربانترين مهربانان. درود خداوند بر سرورمان حضرت محمّد و خاندان پاك او.
دعای اللهم ان الظلمة کفروا بکتابک و جحدوا آیاتک
الجزء الأول؛ أبواب أحكام شهر رمضان؛ الباب الثاني و العشرون فيما نذكره من زيادات و دعوات في الليلة الثامنة عشر منه و يومها؛ فصل فيما يختص باليوم الثامن عشر من دعاء غير متكرر، دعاء اليوم الثامن عشر من شهر رمضان
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب بیست و دوم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز هجدهم ماه، فصل اول دعاهای مخصوص روز هجدهم (دعای اول):
اللَّهُمَّ إِنَّ الظَّلَمَةَ كَفَرُوا بِكِتَابِكَ وَ جَحَدُوا آيَاتِكَ وَ كَذَّبُوا رُسُلَكَ وَ بَدَّلُوا مَا جَاءَ بِهِ رَسُولُكَ
خداوندا، ستمگران به كتاب تو كفر ورزيدند و آياتت [آيههاى قرآن، يا معجزات]را انكار و فرستادگانت را تكذيب كردند و آنچه را كه فرستادهات آورده بود، تغيير دادند
وَ شَرَّعُوا غَيْرَ دِينِكَ وَ سَعَوْا بِالْفَسَادِ فِي أَرْضِكَ وَ تَعَاوَنُوا عَلَى إِطْفَاءِ نُورِكَ وَ شَاقُّوا وُلَاةَ أَمْرِكَ
و دينى غير از دين او بنيان نهادند و در انجام تباهى در روى زمين كوشيدند و بر خاموش كردن نور تو هميارى نمودند و با واليان امر تو ستيزهجويى كردند
وَ وَالَوْا أَعْدَاءَكَ وَ عَادَوْا أَوْلِيَاءَكَ وَ ظَلَمُوا أَهْلَ بَيْتِ نَبِيِّكَ
و با دشمنانت دوستى نمودند و با دوستانت دشمنى ورزيدند و به اهل بيت پيامبرت ستم نمودند.
اللَّهُمَّ فَانْتَقِمْ مِنْهُمْ وَ اصْبُبْ عَلَيْهِمْ عَذَابَكَ وَ اسْتَأْصِلْ شَأْفَتَهُمْ
خدايا پس، از آنان انتقام بگير و عذابت را بر آنان فرو بار و آنان را ريشهكن كن.
اللَّهُمَّ إِنَّهُمُ اتَّخَذُوا دِينَكَ دَغَلًا وَ مَالَكَ دُوَلًا وَ عِبَادَكَ خَوَلًا فَاكْفُفْ بَأْسَهُمْ وَ أَوْهِنْ كَيْدَهُمْ
خدايا، آنان دين تو را تباه كردند و اموالت را دستبهدست چرخاندند و بندگانت را به بردگى كشاندند، پس جلوى تندى آنان را بگير و نيرنگشان را سست كن
وَ اشْفِ مِنْهُمْ صُدُورَ الْمُؤْمِنِينَ وَ خَالِفْ بَيْنَ قُلُوبِهِمْ وَ شَتِّتْ أَمْرَهُمْ
و دلهاى مؤمنان را در رابطه با آنان بهبودى بخش و ميان دلهاى دشمنانت اختلاف بينداز و كار آنان را آشفته بگردان
وَ اجْعَلْ بَأْسَهُمْ بَيْنَهُمْ وَ اسْفِكْ بِأَيْدِي الْمُؤْمِنِينَ دِمَاءَهُمْ وَ خُذْهُمْ مِنْ حَيْثُ لَا يَشْعُرُونَ
و تندى و گرفتارى آنان را در ميان خودشان قرار ده و خون آنان را به دست مؤمنان بريز و از آن جا كه خبر ندارند، بگيرشان.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
خداوندا، بر محمّد و آل محمّد درود فرست.
اللَّهُمَّ إِنَّا نَشْهَدُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ يَوْمَ حُلُولِ الطَّامَّةِ أَنَّهُمْ لَمْ يُذْنِبُوا لَكَ ذَنْباً وَ لَمْ يَرْتَكِبُوا لَكَ مَعْصِيَةً
خدايا، ما در روز قيامت كه درهمكوبنده، است، گواهى مىدهيم كه آنان هيچگاه گناه نكردهاند و هرگز معصيت مرتكب نشدهاند
وَ لَمْ يُضِيعُوا لَكَ طَاعَةً وَ أَنَّ مَوْلَانَا وَ سَيِّدَنَا صَاحِبَ الزَّمَانِ الْهَادِي الْمُهْتَدِي التَّقِيُّ النَّقِيُّ الزَّكِيُّ الرَّضِيُّ
و هيچگاه طاعت تو را ترك نكردهاند و اينكه مولى و سرور ما امام زمان، كه هدايتگر هدايتيافته و پرهيزگار و پاك و پاكيزه و مورد پسند تو است،
فَاسْلُكْ بِنَا عَلَى يَدَيْهِ مِنْهَاجَ الْهُدَى وَ الْمَحَجَّةَ الْعُظْمَى وَ قَوِّنَا عَلَى مُتَابَعَتِهِ
پس به دست او ما را در راه روشن و جادهى بزرگ [هدايت]رهسپار ساز و بر پيروى از او
وَ أَدَاءِ حَقِّهِ وَ احْشُرْنَا فِي أَعْوَانِهِ وَ أَنْصَارِهِ إِنَّكَ سَمِيعُ الدُّعَاء
و اداى حقّش يارى كن و ما را جزو ياران و ياوران او محشور گردان، به راستى كه تو شنوندهى دعا هستى.
دعای روز سیزدهم ماه رمضان (مفاتیح الجنان)
دعاهای روزها؛ از ابن عباس روایت کرده اند که پیامبر صلی الله علیه و آله برای هر روز، دعایی ذکر فرموده اند ؛ روز سیزدهم
اللَّهُمَّ طَهِّرْنِي فِيهِ مِنَ الدَّنَسِ وَ الْأَقْذَارِ وَ صَبِّرْنِي فِيهِ عَلَى كَائِنَاتِ الْأَقْدَارِ
اى خدا در اين روز مرا از پليدى و كثافات پاك ساز و بر حوادث خير و شر قضا و قدرت صبر و تحمل عطا كن
وَ وَفِّقْنِي فِيهِ لِلتُّقَى وَ صُحْبَةِ الْأَبْرَارِ بِعَوْنِكَ يَا قُرَّةَ عَيْنِ الْمَسَاكِينِ
و بر تقوى و پرهيزكارى و مصاحبت نيكوكاران موفق دار به يارى خود اى مايه شادى و اطمينان خاطر مسكينان.