آيا تحصيل در علوم غير دينى حجاب معنويت و شناخت حق است؟
آيا تحصيل در علوم غير دينى غير از ماديات كه اشتغال باشد رهاوردى دارد؟ آيا اين علوم حجاب معنويت و شناخت حق است؟
شاید این مطالب را هم بپسندید:
اصلاً ما علوم غير دينى نداريم. هر چه در عالم هست، علوم دينى است يعنى علومى كه در عالم است يا مانند فقه و اصول مستقيماًبه احكام بر مىگردد و يا مثل علوم تجربى به موضوعات. علوم تجربى يا واجب است يا مقدمه واجب. قرآن كريم و اسلام هم غالب اين علوم را طرح كردهاند. مشكل علوم رايج تجربى اين است كه در ابتدا و انتهاى آنها از نماياندن خداوند و تبيين معارف الاهى سخن به ميان نمىآيد براى مثال معدنشناسى و زمينشناسى و ستاره شناسى يك سير افقى دارد يعنى هر چه انسان از نظر علمى در آن پيش برود، از خدا دورتر مىشود. چرا؟ چون در هيچ كدام از آنها از خدا و پيامبر سخن گفته نمىشود. اگر شخصى اين علوم را فراگيرد تا براى رضاى خدا مشكل كشور امام زمان (عليه السلام) را برطرف كند، اين كار اسلامى و مورد رضايت خداوند است هر چند ظاهراً علم اسلامى نيست. قرآن كريم تمام اين علوم مورد نياز جامعه اسلامى را با شرايطى اسلامى معرفى مىكند. علومى كه الان در دانشگاهها رايج است، لاشه علم و سير افقى علوم است.
براى مثال زمينشناس بااستفاده از نشانههاى خاص مىتواند بفهمد كه فلان معدن در چندين ميليون سال قبل چگونه بوده، اكنون در چه حالتى است و در صدها هزار سال بعد چه مىشود. در كيهانشناسى، گياهشناسى وغيره نيز همين سير افقى جارى است. قرآن كريم به اين لاشه علوم، دو بال مىدهد تا اين علوم در جهت بالا به پرواز در آيند و انسان دريابد چه كسى و براى چه اين علل و عوامل را آفريده است. اسلام اين «هُوَ الْأَوَّلُ وَ الآخِرُ»(1) را به تمام علوم مىدهد. جريان باد و باران و معدنشناسى هم در قرآن هست و هم در علوم دانشگاهى اما قرآن مىگويد چه كسى و براى چه باد و باران و غيره را آفريده است. در واقع به علوم تجربى قدرت پرواز عمودى مىدهد تا اوج بگيرند و از سير افقى خارج شوند. اين مىشود علم اسلامى. اگر در كتابهاى دانشگاهى اين «هُوَ الْأَوَّلُ وَ الآخِرُ» اضافه شود، با توجه به اين كه اين علوم براى برطرف كردن نيازهاى مردم مسلمان و كشور اسلامى از بيگانگان است، اين علم مىشود اسلامى. انسان مىتواند براى فراگرفتن اين علم قصد قربت كند و كارش در اين حال عبادت خواهد بود.
(1) سوره حديد (57): آيه. 3 /پرسمان
