آغاز کارها با بسم الله الرحمن الرحیم

آغاز کارها با بسم الله الرحمن الرحیم
1. از امام صادق عليه السلام روايت شده است كه فرمود:
«بسيارى از اوقات اتّفاق مىافتد كه برخى شيعيان ما به هنگام شروع كارهايشان «بِسْمِ اللهِ الرَّحْمـنِ الرَّحيمِ» را فراموش مىكنند، بدين سبب خداوند متعال آنها را به مشكلى گرفتار مىسازد تا متنبّه شوند وشكر وثناى الهى را به جاى آورند وبا اين كار، آن مشكل برطرف وكوتاهىشان بخشوده مىشود؛ بنابراين، انسان بايد هر كارى را با «بسم الله»آغاز كند».[1]
2. از امام باقر عليه السلام روايت شده است كه فرمود: .
«هنگامى كه خداوند متعال حضرت آدم عليه السلام را از خوردن ميوه درخت ممنوعه بهشتى منع كرد، وى بدون گفتن اِن شاءالله گفت: اين كار را نخواهم كرد. سپس از آن درخت خورد واز بهشت بيرون رانده شد. بدينرو، خداوند به پيامبرش فرمود: (وَلاَ تَقُولَنَّ لِشَىْءٍ إِنِّى فَاعِلٌ ذلِکَ غَدًا * إِلاَّ أَنْ يَشَاءَ اللهُ وَاذْكُرْ رَّبَّکَ إِذَا نَسِيتَ)[2] يعنى هرگاه ان شاءالله را فراموش كردى هر زمان يادت آمد بگو، اگرچه بعد از يك سال باشد».[3]
[1] . تفسير امام حسن عسكرى 7، ص 22، ح 7.
[2] . ترجمه: «هرگز در مورد كارى نگو: فردا آن را انجام مىدهم. مگر اينكه خدا بخواهد وهرگاه فراموش كردى،پروردگارت را به خاطر بياور». سوره كهف، آيات 23 و24.
[3] . تفسير عيّاشى، ج 2، ص 324، ح 15.