نماز نخواندن فرقه اهل حق

اهل حق

پرسش 26 . برخى مانند «اهل حق»، نماز نمى خوانند و مى گويند ما به جاى نماز «نذر و نياز» داريم! آيا چنين چيزى مورد قبول است؟

«اهل حق» نام يكى از فرقه هايى است كه على الّلهى هم ناميده مى شوند. پيروان اين فرقه بيشتر در شهر كرمانشاه، شهرستان كرند غرب (منطقه دالاهو)، بخش گهواره، كوزران، سرپل ذهاب و اطراف قصر شيرين زندگى مى نمايند.

در خصوص علّت نماز نخواندن اين فرقه بايد بگوييم: متأسّفانه پيروان اين فرقه دليل محكمى براى نماز نخواندن خود ارائه ننموده اند به گونه اى كه برخى از آنها در پاسخ به اين سؤال كه چرا نماز نمى خوانند اين بيت را بيان مى كنند:

اگر نياز نباشد نماز بى سود است

اگر نياز دهى پس نماز بيهوده است

بين مردم عادى اهل حق نيز در رابطه با نخواندن نماز بهانه هايى مطرح است. به طور مثال مى گويند: چون به حقيقت رسيده ايم نيازى به نماز نداريم2.

در حالى كه آيات قرآن كريم بر وجوب و اقامه نماز، به ويژه نمازهاى يوميه بسيار تأكيد و سفارش شده و براى آن وقت هاى معينى قرار داده شده است، قرآن كريم مى فرمايد:

«أَقِمِ الصَّلاةَ لِدُلُوكِ الشَّمْسِ إِلى غَسَقِ اللَّيلِ وَ قُرْآنَ الْفَجْرِ إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ كانَ مَشْهُوداً»3؛

«نماز را از زوال خورشيد (هنگام ظهر) تا نهايت تاريكى شب [نيمه شب ]برپا دار؛ و همچنين قرآن فجر [نماز صبح ]را؛ چرا كه قرآن فجر، مشهود (فرشتگان شب و روز) است!»

لذا اين گونه نيست كه هر كسى به سليقه خود زمانى را براى نماز قرار داده يا آن را ترك كند. علاوه بر اين كه اينان ادّعاى پيروى از امام على عليه السلام دارند در حالى كه حضرت على عليه السلام تا آخرين لحظات عمر شريف خود هيچ گاه نماز را ترك نكردند.

 

آيا كسانى كه ادّعا مى كنند چون به حقيقت رسيده اند نماز نمى خوانند بر اين باورند كه حضرت على عليه السلام تا آخر عمرشان به حقيقت نائل نشده بود كه تا آخرين لحظه نماز مى خواندند؟!

اگر قرار بود «نياز» بهترين جايگزين نماز باشد آيا خود آن حضرت اين مسئله را نمى دانستند تا اين همه نماز نخوانند و حال آن كه در اواخر عمر شريفشان در هر شبانه روز هزار ركعت نماز مى خواندند4 و اگر قرار بود به بهانه اين كه حضرت على عليه السلام در نماز كشته شد كسى نماز نخواند اوّلين كسانى كه بايد نماز را ترك مى نمودند خاندان آن حضرت مى باشد و حال آن كه به شهادت تاريخ و روايات فراوان، خاندان آن حضرت بيشترين اهميت را به نماز مى دادند و ديگران را نيز به نماز توصيه مى نمودند به عنوان نمونه فرزندش امام حسين عليه السلام حتى در روز عاشورا نماز را ترك نكرد و كسى مانند امام زين العابدين عليه السلام از كثرت سجده و نماز به «سجاد» ـ بسيار سجده كننده ـ و «زين العابدين» ـ زينت عبادت كنندگان ـ ملقّب گرديد.

 

2. آشنايى با فرقه اهل حق، گروه فرق و اديان معاونت تبليغ و آموزش هاى كاربردى حوزه علميه قم، ص14.

3. اسراء 17، آيه 78.

4. امام باقر عليه السلام به اين مسئله تصريح نموده و بيان داشته اند: «إِنَّ عَلِيّاً عليه السلام كَانَ فِى آخِرِ عُمُرِهِ يُصَلِّى فِى كُلِّ يَوْمٍ وَ لَيْلَةٍ أَلْفَ رَكْعَةٍ…»؛ «همانا حضرت على عليه السلام در اواخر عمرشان در هر شبانه روز هزار ركعت نماز مى خواندند». شيخ حر عاملى، وسائل الشيعة، 29 جلدى، مؤسه آل البيت عليهم السلام قم،1409 ه.ق، ج4، ص97.

 

منبع: هدانا برگرفته از پرسمان، نماز چیستی و چرایی.