اموات در برزخ به چه کاری مشغولند

پرسش: اموات در دنياى برزخ به چه كارى مشغولند و علت كراهت ديدار اموات در عصر جمعه يا در وقت اذان مغرب يا شب چيست؟

پاسخ:

1 -با جستجو در جوامع روايى، حديثى كه دلالت بر كراهت زيارت قبور در عصر جمعه يا وقت اذان مغرب يا شب باشد يافت نشد اگر حضرت عالى حديثى يا فتوايى از علما در اين باب مشاهده فرموده ايد آن را ارسال فرماييد تا شايد با بررسى آن علّت كراهت معلوم شود. در اكثر رواياتى كه در طى جستجو ملاحظه شد براى زيارت قبور، زمان خاصّى مشخّص نشده است و اگر وقتى تعيين شده از جهت استحباب بوده نه از جهت كراهت. از امام معصوم (ع) نقل شده كه: «إِذَا أَرَدْتَ زِيَارَهَ الْمُؤْمِنِينَ فَيَنْبَغِى أَنْ يَكُونَ يَوْمَ الْخَمِيسِ وَ إِلَّا فَفِى أَىِّ وَقْتٍ شِئْتَ وَ صِفَتُهَا أَنْ تَسْتَقْبِلَ الْقِبْلَهَ وَ تَضَعَ يَدَكَ عَلَى الْقَبْرِ وَ تَقُولَ اللَّهُمَّ ارْحَمْ غُرْبَتَهُ وَ صِلْ وَحْدَتَهُ وَ آنِسْ وَحْشَتَهُ وَ آمِنْ رَوْعَتَهُ وَ أَسْكِنْ إِلَيْهِ مِنْ رَحْمَتِكَ رَحْمَهً يَسْتَغْنِى بِهَا عَنْ رَحْمَهِ مَنْ سِوَاكَ وَ أَلْحِقْهُ بِمَنْ كَانَ يَتَوَلَّاهُ ثُمَّ اقْرَأْ إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِى لَيْلَهِ الْقَدْرِ سَبْعَ مَرَّاتٍ.

زمانى كه زيارت مومنى را اراده نمودى بهتر است كه روز پنجشنبه باشد و اگر نشد در هر وقت كه خواستى، و روش زيارت آن است كه رو به قبله كنى و دست بر قبر بگذارى و بگويى: اللَّهُمَّ ارْحَمْ غُرْبَتَهُ وَ صِلْ وَحْدَتَهُ وَ آنِسْ وَحْشَتَهُ وَ آمِنْ رَوْعَتَهُ وَ أَسْكِنْ إِلَيْهِ مِنْ رَحْمَتِكَ رَحْمَهً يَسْتَغْنِى بِهَا عَنْ رَحْمَهِ مَنْ سِوَاكَ وَ أَلْحِقْهُ بِمَنْ كَانَ يَتَوَلَّاهُ و سپس بخوان سوره إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِى لَيْلَهِ الْقَدْرِ را هفت بار.» (بحارالأنوار، ج 99، ص 299)

2 -طبق روايات اهل بيت (ع) اموات، در عالم برزخ، داراى بدنهايى غير مادّى و نورى هستند كه با آن ابدان در عالم برزخ زندگى مى كنند. در عالم برزخ هر شخصى جايگاه خاصّى براى خود دارد، كه شبها را در آن به سر مى برد امّا روزها عدّه اى از آنها به وادى السّلام منتقل مى شوند كه بهشت عالم برزخ است و عدّه اى ديگر نيز به وادى برهوت برده مى شوند كه جهنّم برزخى است. همچنين هر كس اعمّ از مومن و غير مومن بسته به عمل و مرتبه وجودى خود، گاه اجازه مى يابد تا از اهل خود در دنيا ديدار نمايد.

«عَنْ أَبِى عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ إِنَّ الْمُؤْمِنَ لَيَزُورُ أَهْلَهُ فَيَرَى مَا يُحِبُّ وَ يُسْتَرُ عَنْهُ مَا يَكْرَهُ وَ إِنَّ الْكَافِرَ لَيَزُورُ أَهْلَهُ فَيَرَى مَا يَكْرَهُ وَ يُسْتَرُ عَنْهُ مَا يُحِبُّ قَالَ وَ مِنْهُمْ مَنْ يَزُورُ كُلَّ جُمْعَهٍ وَ مِنْهُمْ مَنْ يَزُورُ عَلَى قَدْرِ عَمَلِهِ.

امام صادق (ع) فرمودند: روح مؤمن أهل خود را ديدار مى كند و آنچه خوش آيند او باشد مى بيند و آنچه خوش آيند او نيست از او نهان داشته مى شود، و كافر زيارت مى كند اهل خود را و آنچه خوش آيند او نيست مى بيند و آنچه خوش آيند او است از او نهان داشته مى شود سپس فرمود: برخى از آنها اهل خود را زيارت مى كنند روز جمعه و برخى نيز زيارت مى كنند به اندازه عمل خويش.» (بحار الأنوار، ج 58، ص: 52)

پرسمان