کوتاهی در انجام حج پس از استطاعت

کوتاهی در انجام حج پس از استطاعت
فوريت وجوب حج بر مستطيع
2- وجوب حج بر مكلّفِ مستطيع، فورى[1] است؛ يعنى بايد آن را در سال اولِ استطاعت به جا آورد و اگر درك آن متوقف بر تهيّه مقدّماتى باشد،[2] بايد فراهم نمايد؛[3] و در صورت تأخير، حج بر وى مستقر مىشود.
[1] ( 1). [آية اللَّه خامنه ای: و به تأخير انداختن آن بدون عذر جايز نيست و اگر به تأخير اندازد معصيت کرده است و حج بر ذمه او باقی است. (مناسک حج، م۲۴)]
آية اللَّه سيستانى: در اين فوريت دو وجه است: اول: اينكه شرعى باشد و گويا مشهور هم همين باشد.
دوّم: اينكه عقلى باشد، از باب احتياط، تا مبادا تأخير آن منجر به ترك واجب بدون عذر شود كه در اين صورت مستحقّ عقوبت خواهد بود. وجه اول احوط است و دوّم اقوى. پس اگر آن را از سالِ اول استطاعت تأخير انداخت، بدون اينكه اطمينان داشته باشد كه بعداً مىتواند آن را انجام دهد ولى بعداً موفق به انجام آن شود متجرّى مىشود، و اگر اصلًا موفق نشود مرتكب گناه بزرگى شده است.( مناسك، ص 8).
[2] ( 2). آية اللَّه مكارم: و در صورت حصول استطاعت، چنانچه راه منحصر به نامنويسى براى چند سال بعدباشد، آن نيز واجب است.
[3] ( 3). آية اللَّه بهجت: و تأخير آن بدون عذر حرام است و تكرار اين تأخير در سالهاى بعد، بدون توسيط توبه از گناهان كبيره، مثل ترك حجّ است.( مناسك، ص 3).
آيات عظام تبريزى، خويى، صافى، گلپايگانى: بلكه بعيد نيست تأخير آن از گناهان كبيره باشد.
آية اللَّه فاضل: تأخير آن معصيت است ولى كبيره بودن آن، به طورى كه مُسقِط عدالت باشد، ثابت نيست.
منبع: سایت هدانا برگرفته از مناسك حج با حواشى و مطابق با فتاوای دوازده نفر از مراجع معظم تقلید/ متن اصلی از رساله امام خمینی و مُحشی حضرات آیات: خامنه ای، سیستانی، صافی گلپایگانی، مکارم شیرازی، نوری همدانی، وحید خراسانی، بهجت،فاضل ، خویی، گلپایگانی، تبریزی.
ویژه نامه احکام جامع سایت هدانا