عبادت و سجده های اصحاب امامان

مَعروفِ بنِ خَرَّبوذ، از اصحاب امام باقر(ع) و امام صادق(ع) ، از اصحاب اجماع (طبق نظر مشهور این افراد هجده نفرند که در شمار اصحاب امام باقر(ع) تا امام رضا(ع) هستند) و از اولین فقهای شیعه. چون در مکّه ولادت یافت به مکّی اشتهار دارد. معروف از راویانی است که هم نزد شیعه و هم اهل سنت توثیق شده است.

معروف بن خربوذ از اعاظم صحابه ائمه بزرگوار، حضرات علي بن الحسين و محمد بن علي و جعفر بن محمد الصادق عليهم‏السلام بوده، و امتياز مخصوص وي به کثرت عبادت اوست.
در شرح حال جميل بیان شده است، وقتي که فضل بن شاذان از سجده طولاني ابن ابي‏ عمير در شگفت شد، ابن ابي‏ عمير داستان شگفتي خود را از سجده اي جميل بن دراج ذکر کرد و گفت که جميل بن دراج به او گفته بود که سجده طولاني‏ اش در مقايسه با سجده ‏هاي طولاني معروف بن خربوذ، بس ناچيز بوده است. .
معروف بن خربوذ، به کثرت عبادت و طول سجده که غايت خضوع و منتهاي عبادت است، و اقرب حالات بنده به نزد پرودگار، و اشد اعمال بر ابليس است، معروف و محل‏ توجه بوده است. او اين نشانه از شيعه راستين علي (ع) بودن را، که – به فرموده امام صادق (ع) – معروف بودن به عبادت است ، به خوبي دارا بود.

رجال الطوسي، ص 320.