زندان در اسلام

 

در روايات اسلامى، موارد متعددّى براى زندان‏ابد و غير آن آمده است، از جمله

1 در مورد معاونت در قتل هر گاه كسى، ديگرى را بگيرد و شخص ديگرى او را به قتل برساند، حكم قاتل از نظر فقه اسلامى، اعدام است و حكم معاون او زندان ابد، اين حكم در ميان فقهاى ما مورد اتّفاق و اجماع است و احاديث متعدّدى كه در منابع معتبر حديث نقل شده به آن گواهى مى‏دهد. در حديثى از على (ع) مى‏خوانيم كه در باره دو مرد كه يكى از آن دو كسى را گرفته و ديگرى او را به قتل رسانده چنين قضاوت فرمود: «يُقْتَلُ الْقاتِلُ و يَحْبَسُ الاخِرُ حَتّى يَمُوتَ غَمّاً كَما حَبَسَهُ حَتّى ماتَ غَمّاً(1) قاتل را مى‏كشند و نفر ديگر را حبس مى‏كنند تا با اندوه بميرد، همان گونه كه او مقتول را نگهداشت تا با اندوه كشته شود».

2 دستور قتل دادن از نظر فقه اسلامى، اگر كسى ديگرى را مجبور به قتل بى‏گناهى كند، حتّى اگر مأمور را تهديد به مرگ در صورت تخلّف نمايد، او حق ندارد كه بى‏گناه را به قتل رساند، زيرا تقيّه در مورد خون، مشروع نيست، وَ الْمَأْمُورُ مَعْذُور در اين مورد، سخن بى اساس است. حال اگر كسى به اين حكم اسلامى اعتنا نكرد، و براى حفظ جان خويش در برابر تهديد ظالم اقدام به كشتن بى‏گناهى كرد، قانون اسلام مى‏گويد حكم قاتل، قصاص است، و حكم آمر زندان ابد امام باقر (ع) درباره چنين كسى فرمود: «يُحْبَسُ الامِرُ بِقَتْلِهِ حَتّى يَمُوتَ‏(2) مر كننده را زندان مى‏كنند تا بميرد».

3 در مورد تكرار سرقت نيز دستور داده شده كه در مرتبه سوّم، او را به زندان ابد مجازات كنند، اين حكم را گروهى از اصحاب بزرگ امام باقر و امام صادق (ع) از آن حضرات نقل كرده‏اند.

4 در مورد زنان مرتد فطرى، اگر حاضر به توبه نشوند نيز حكم زندان ابد آمده است. در حديثى از امام باقر و امام صادق (ع) مى‏خوانيم: «وَ االْمَرْئَهُ اِذا اِرْتَدَّتْ عَنِ الاِسْلامِ اُستُتيبَتْ، فَاِنْ تابَتْ وَ اِلّا خُلِّدَتْ فِى السِّجْنَ‏(3) به زن مرتد پيشنهاد توبه مى‏كنند، اگر پذيرفت و بازگشت آزاد مى‏شود و گرنه محكوم به زندان ابد خواهد شد». پيام قرآن ج 10، حضرت آيت الله مكارم شيرازى و ساير همكاران به نقل از سايت تبيان

(1) (وسائل الشيعه 35/ 19)
000 (2) (وسائل الشيعه 32/ 19) ا
000 (3) (وسائل الشيعه 549/ 18)

پرسمان