حکومت امامان بعد از امام زمان

 

آيا تجديد حكومت امامان در زمان حكومت امام زمان صحت دارد؟

يكى از اعتقادات ويژه‏اى وضروريات مذهب تشيع كه شيعه دوازده امامى آن را باور دارد، عقيده به رجعت است. رجعت در لغت به معناى بازگشت است. معنى اصطلاحى رجعت از ديدگاه شيعه اين است كه خداوند (هم زمان با ظهور حضرت مهدى (عج «شمارى از امت محمد (ص) را پس از مرگشان و پيش از قيامت بر مى انگيزاند واين باور از ويژگيهاى مذهب آل محمد (ص) مى باشد كه قرآن نيز بر درستى آن گواهى مى دهد. (

«رجعت» به معناى خاص آن جزء عقايد شيعه است واعتقاد به آن ضرورى است وانكار آن، بر اساس بعضى از روايات انسان را از دايره تشيع خارج مى سازد. ما معتقديم گروهى بعد از ظهور حضرت به دنيا برمى گردند. آيات و روايات فراوانى بر اين مطلب دلالت دارد، مانند آيه 83 سوره نمل و 11 سوره غافر و رواياتى كه علامه مجلسى در جلد 53 بحارالانوار گرد آورده است. رجعت خاص كه در دوران ظهور اتفاق مى افتد، دو مرحله زمانى دارد مرحله اول مقارن با ظهور و قيام امام زمان (عج) اتفاق مى افتد و افرادى كه در گذشته زندگى مى كرده اند مانند برخى از اصحاب پيامبر (ص) وائمه (ع) به دنيا باز مى گردند واز اصحاب امام زمان (عج) مى شوند و حضرت را در قيامش يارى مى كنند. مرحله دوم رجعت كه زمان بازگشتن ائمه (ع) به دنياست، هنگام رحلت امام زمان (عج) اتفاق مى افتد.

اولين امامى كه با رجعت ايشان رجعت ائمه (ع) آغاز مى شود، امام حسين (ع) است. بنابر روايات، هنگام رحلت امام زمان (عج) امام حسين (ع) زنده مى شود و مراسم به خاك سپارى امام زمان (عج) را عهده دار مى شود و سپس حكومت را رهبرى مى نمايد و مدت طولانى نيز حكومت مى فرمايد. (مختصر بصائر الدرجات، ص 48) ائمه (ع) حكومت جهانى را كه امام مهدى (عج) ايجاد مى كند، به مدت طولانى اداره و ادامه فرمايند.

امام صادق (ع) مى فرمايد: «ما من امام الا و يكرّ فى قرنه» امامى نيست مگر آنكه در زمان خود رجعت مى كند.» (الايقاظ من الهجعه، ص 361، ح 112) در حديث ديگرى امام صادق (ع) مى فرمايد: «ليس منا من لم يؤمن بكرتنا از من نيست كسى كه به رجعت ما ايمان نداشته باشد.» لذا ما در زيارت «آل ياسين» كه ويژه امام عصر (عج) است، بعد از نام بردن اسامى ائمه (ع) شهادت مى دهيم: «ان رجعتكم حق لاشك فيها رجعت شما بدون شك واقع خواهد شد.» (شيخ صدوق، الفقيه، ج 3، ص 458) و ما نيز آرزو مى كنيم كه در آن زمان باشيم، چنان كه در زيارت جامعه مى خوانيم: «و يكر فى رجعتكم خدا يا ما را از كسانى قرار ده كه در رجعت ائمه (ع) باز مى گردند» و در وداع زيارت جامعه آمده «و أحيانى فى رجعتكم و خدا مرا در رجعت شما ائمه زنده گرداند.»

 

خلاصه آنكه از نظر علما و دانشمندان شيعه چنين پيش از قيام قيامت در ادامه حكومت حضرت مهدى (ع) به ترتيب، دوران رجعت هر يك از ائمه هدا (ع) فرا رسد و جمعى از نيكان بسيار نيك از هر دوران و هم‏چنين بدكاران بسيار بد از هر زمان به دنيا بازگردند. نيكان براى ديدن دولت كريمه اهل‏بيت و رسيدن به آرزوى حكومت عدل و داد و بدكاران از براى عقوبت و عذاب دنيا كه سزاى اعمال خود را در اين دنيانديده‏اند.

براى مطالعه در اين زمينه ر. ك:

آينده جهان (دولت و سياست در انديشه مهدويت)، رحيم كارگر

بازگشت به دنيا در پايان تاريخ، خدامراد سليميان .پرسمان.