ایمان به قیامت دیده نشده
تصور قيامت
چگونه ما با اينکه قيامت را نديده ايم، در مورد آن صحبت مى کنيم؟
ما درباره خيلى از مسائل، سخن مى گوييم؛ در حالى که آنها را مشاهده نکرده و با ابزار حسّى، به شناختشان نايل نشده ايم. حتى مسئله خداشناسى ـ که مهم تر و اصلى تر از مسئله فرجام شناسى و قيامت است ـ از جمله مسائلى است که بدون رؤيت حسّى خداوند، درباره اش گفت و گو مى کنيم.
پس آيا اين همه مباحث درباره خدا، بيهوده و لغو است؟ اگر شناخت، تنها در «شناخت حسى»، و ابزار شناخت تنها در «ابزار حسى» محدود و منحصر بود؛ مى توانستيم بگوييم که چون ما قيامت را با ابزار حسّى نديده ايم، سخن از چند و چون و اثبات و کم و کيف آن لغو است و اصلاً قيامت، يک توهّم باطل و ساخته خيال است!
شاید این مطالب را هم بپسندید:
اما در «معرفت شناسى»، اثبات شده است که «شناخت» تنها در حس و ابزار حسّى منحصر نيست؛ بلکه معرفت حضورى و رؤيت قلبى و نيز شناخت عقلى داريم که با ابزارهاى خود، ما را به مسائلى فراحسّى و فراطبيعى رهنمون مى سازند.
مسئله قيامت را مى توان در قالب برهان هاى عقلى اثبات کرد و آن را شناخت و نيز مى توان با سلوک عملى، حجاب ها را کنار زد و با چشم دل و قلب آن را يافت. همچنين مى توان درباره قيامت، با مراجعه به کلمات پيامبران و امامان عليهم السلام و قرآن ـ که حقّانيت آن به وسيله ادله عقلى به اثبات رسيده است و ما به آن معرفت عقلانى داريم ـ به شناخت مسائل جزئى و مراحل و مراتب عالم آخرت نايل آمد؛ هر چند جزئيات آن را با ابزار حسى، مشاهده نکرده باشيم.
منبع: هدانا برگرفته از پرسمان، فرجام شناسی/ مؤلف محمدرضا كاشفى
