ایا همه گناهکاران پس از جهنم به بهشت میروند

 

آيا اين درسته كه ميگن همه آدمها بالاخره ميرن به بهشت اون هم بعد از اينكه پاك بشن يعنى توى جهنم به اندازه گناهاشون عذاب ميبينن ولى نهايتا ميرن به بهشت …؟ پس جهنميان ابدى كيا هستند؟ چند نفر هستند؟ مثلا يزيد كه نمى تونه بره به بهشت ميتونه؟

 

طبق آموزه هاى دينى و ادلّه ى عقلى، انسانهاى به شدّت مقدار گناه، هنگام مرگ گرفتار سختى مرگ شده و در اثر فشار قبض روح، گناهانشان زدوده مى شود. لذا بعد از خلاصى از عالم مادّه، وارد بهشت برزخى مى شوند. تعداد ديگرى كه گناهشان اندكى بيشتر است، افزون بر سكرات مرگ، دچار فشار موقّتى قبر هم مى شوند.

گروه ديگرى افزون بر اين دو عذاب، هنگام ملاقات با فرشتگان سوال كننده نيز با سختيهايى روبرو مى شوند ولى بعد از آن اهل بهشت خواهند بود. گروهى نيز مدّتها وارد جهنّم برزخى شده ولى بعد از برهه اى نجات مى يابند.

گروه ديگرى تمام عالم برزخ را در جهنّم خواهند بود ولى در آخرت اهل بهشت مى گردند.

امّا آنها كه به خاطر رسوخ معصيت در جانشان در برزخ پاك نشده اند وارد جهنّم اخروى مى شوند كه البته آن هم مراتب و دركات دارد و همه ى اهل جهنّم در يك سطح نيستند. از بين اين گروه نيز هر گاه كسى، از صفات زشت رسوخ كرده در جانش پاك شد، وارد مراتب پايين بهشت مى شود تا آنجا كه طبق برخى روايات، در جهنّم نمى ماند جز افرادى بسيار اندك همچون: ابليس، بينانگذاران كفر و شرك و مذاهب انحرافى، كفّار محض، قاتلين معصومين و امثال اينها كه گناهكار نيستند بلكه ذاتشان عين عصيان و عين جهنّم است و ديگر اهل جهنّم نيز به آتش همينها مى سوزند. يعنى اينها بوده اند كه در دنيا مردم را به گمراهى كشيده به آتش خود سوزانده اند.

از اينرو در آخرت نيز اينها اصل و اساس آتش جهنّم خواهند بود و ديگر اهل عذاب به واسطه ى وجود اينها معذّب خواهند شد. لذا در آيات قرآن كريم از اينها تعبير به هيزم جهنّم شده است. «فَاتَّقُوا النَّارَ الَّتى وَقُودُهَا النَّاسُ وَ الْحِجارَهُ أُعِدَّتْ لِلْكافِرين. خود را حفظ نماييد از آتشى كه هيزم آن مردم و سنگها هستند، آتشى كه و براى كافران، آماده شده است.» (البقره: 24). «إِنَّ الَّذينَ كَفَرُوا لَنْ تُغْنِىَ عَنْهُمْ أَمْوالُهُمْ وَ لا أَوْلادُهُمْ مِنَ اللَّهِ شَيْئاً وَ أُولئِكَ هُمْ وَقُودُ النَّار كسانى كه كافر شدند، اموال و فرزندانشان به هيچ روى آنها را از [عذاب‏] خدا باز ندارد و آنان خود هيزم دوزخند.» (آل‏عمران: 10)

مشابه اين امر در باره ى اهل بهشت نيز صادق است. يعنى عدّه اى صاحب و اختياردار تمام بهشت يا بخشى از آن هستند مثل انبياء و ائمه و علماى ربّانى و شهدا و… كه حقّ شفاعت داشته مى توانند ديگرانى را كه در دنيا به واسطه آنها سهمى از هدايت برده اند شفاعت نموده وارد بهشت خودشان نمايند.

حاصل مطلب اينكه:

طبق روايات، جز افراد بسيار نادرى كه به نحوى از انحاء از روى علم و عمد و عناد، با خدا به مبارزه برخاسته اند، ديگر مردمان عاقبت اهل بهشت خواهند شد. لكن خروج از جهنّم چقدر طول خواهد كشيد الله اعلم. عذاب جهنّم براى يك ثانيه هم قابل تحمّل نيست كجا رسد تمام طول برزخ يا مدّتى از آخرت.

در وصف آتش جهنّم برزخى در روايات آمده است كه آن را هفتار بار شسته اند تا آتش دنيا شده است. يعنى هفتاد مرتبه آن را تنزّل داده اند تا شده است شعله ى خورشيد. همچنين گفته شده اگر ذرّه اى از آن آتش بر دنيا بيفتد تمام عالم مادّه را نابود مى كند. همينطور اگر ذرّه اى از آتش آخرت در برزخ بيفتد كلّ برزخ را نابود مى كند.

كما اينكه اگر برگى از درختان بهشت در دنيا بيفتد تمام اهل دنيا در اشتياق بوى خوشش جان مى دهند.

مطلب ديگر اينكه خيلى تفاوت است بين بهشت آن كسى كه بدون ورود به جهنّم وارد بهشت شده است با بهشت آن كسى كه از جهنّم راهى بهشت شده است. لذا چنين نيست كه در نهايت، گناهكاران با متّقيان برابر گردند. پرسمان