کتاب عرفانی که مرحوم امام خمینی به عروس خود هدیه کرد و سفارش به خواندن آن داشتند
اين كتاب ها حجتى است از مولى بر اين عبد … اميد است در اين معراج انسانى و معجون رحمانى دل از غير خالى كنى و با آب حيات قلب را شستشو دهى و چهار تكبير زده خود را از خودى برهانى تا به دوست برسى.
کتاب عرفانی که مرحوم امام خمینی به عروس خود هدیه کرد و سفارش به خواندن آن داشتند
بسمه تعالى
افسوس كه عمر در بطالت بگذشت
با بار گنه بدون طاعت بگذشت
فردا كه به صحنه مجازات روم
گويند كه هنگام ندامت بگذشت
كتاب آداب الصلاه را، كه به دختر عزيزم فاطى، كه خدايش از مصلّين قرار دهد، اعطا مى نمايم، از تاريخ اتمام آن بيش از چهل سال مى گذرد. و قبل از آن- به چند سال- كتاب سرّ الصلاة را اتمام نمودم. و از آن سال ها تا كنون بيش از چهل سال مى گذرد و من نه اسرار صلاه را دريافتم، و نه به آداب آن پرداختم، كه يافتن غير از بافتن است و ساختن جدا از پرداختن. و اين كتاب ها حجتى است از مولى بر اين عبد بى مايه. و به خداى تعالى پناه مى برم از آنكه مشمول آيه شريفه كمرشكن « لِمَ تَقُولُوَن ما لا تَفْعَلُونَ. كَبُرَ مَقْتاً عِندَ اللَّه انْ تَقْولُوا ما لا تَفْعَلُون » باشم، و پناهى جز رحمت واسعه اش ندارم.
و تو اى دخترم، اميد است كه توفيق به كار بستن آداب اين معراج بزرگ الهى را داشته باشى و به راهنمائى اين براق الهى از بيت مظلم نفس هجرت كنى الى اللَّه. و به خداى بزرگ پناه مى دهم تو را از آنكه مطالعه اين اوراق بر تعلّقات نفسانيه ات نيفزايد و تو را چون نويسنده ملعبه شيطان نكند.
دخترم، هر چند در تو بحمد اللَّه لطافت روحى يافتم كه اميد آن است كه هدايت اللَّه شامل حالت شود و با عنايت او جلّ و علا از چاه عميق طبيعت خلاص شوى و به صراط مستقيم انسانيت راه يابى، لكن از كيد شيطان و نفس خطرناك تر از آن غافل مباش و به خداى بزرگ پناهنده شو انَّه رَحيمٌ بِعِبادِه.
دخترم، اگر از مطالعه اين اوراق خداى نخواسته نتيجه حاصل نشود مگر خودنمائى و مجلس آرائى و سر توى سرها آوردن، بهتر است از مطالعه آن صرف نظر، بلكه احتراز كنى كه مبادا چون من گرفتار تأسّف شوى. و اگر إن شاء اللَّه خود را مهيّا كنى كه از مطالبى كه از كتاب و سنّت و اخبار اهل بيت عصمت و افادات اهل معرفت اخذ شده است به جان استفاده كنى و استعداد و لطافت قريحه اى را كه خداوند عطا فرموده به كار اندازى، بسم اللَّه، اين گوى و اين ميدان. اميد است در اين معراج انسانى و معجون رحمانى دل از غير خالى كنى و با آب حيات قلب را شستشو دهى و چهار تكبير زده خود را از خودى برهانى تا به دوست برسى: وَ مَنْ يَخْرُجْ مِنْ بَيْتِهِ مُهاجِراً الىَ اللَّه وَ رَسُولِهِ ثُمَّ يُدْرِكْهُ الْمَوتُ فَقَدْ وَقَعَ اجْرُهُ عَلَى اللَّه.
بارالها، ما را مهاجر الى اللَّه و رسوله قرار ده و به فنا برسان؛ و فاطى و احمد را توفيق خدمت عنايت كن و به سعادت برسان.
– و السّلام- 2 صفر المظفّر 1405- روح اللَّه الموسوي الخمينى
منبع:هدانابرگرفته ازآداب الصلاه (آداب نماز) / حضرت امام خمینی رحمه الله، مقدمه، ص: 13 و14
