وبگاه پاسخگویی به سوالات دینی هدانا

هدف نهایی بعثت

0

هدف نهایی بعثت

 

آیت الله جوادی آملی

علی بن ابی طالب فرمود: «مردم! ما هرگز شما را به امری وادار نکردیم، مگر این که قبل از شما آن امر را عمل کردیم.»

انبیاء آمدند، گفتند: «انسان در درون خود یک قلب دیگری دارد، یک چشم دیگری دارد، یک گوش دیگری دارد.» این را اولاً تفسیر کردند، بعد آمدند این را تغییر دادند. فرمودند چه فرد یا جامعه ای مریض است، چه فرد یا جامعه ای سالم! آن ها را که فِی قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ بود درمان کردند، به جایگاه إذا جآءَ رَبَّهُ بِقَلبٍ سَلِیمْ رساندند، یا إلا مَنْ أتَی اللهَ بِقَلْبٍ سَلِیمْ رساندند و مانند آن. این کار انبیاء باعث می شود که جهان و انسان درست تفسیر شود و درست تغییر پیدا کند.

انبیاء اعلام کردند: «مَنْ ذَا الَّذِی ذاقَ حَلاوَهَ مَحَبَّتِکْ فَرامَ مِنکَ بَدَلاً. خدایا! آن که لذّت مناجات تو را چشید، آن را با چه عوض می کند؟» آن که لذّت مناجات با خدا را در کامش زمزمه کرد، او هرگز این لذّت را به چیز دیگر تبدیل نمی کند. و این اختصاصی به انبیاء ندارد، چون شاگردان انبیاء هم به جایی رسیدند که می گفتند: «کَأنّی اَنظُرُ إلی عَرشِ الرَّحمنِ بارِزاً.» آن مرحله ی والا و بَرین برای انبیاء است، این مرحله ی نازل یا متوسط برای شاگردان آن هاست. اگر بشر و انسان درست تفسیر شد و درست تغییر پیدا کرد، یعنی انسان تحقیق شد که این مهم ترین رسالت انبیای مبعوث است؛ جهان هم تغییر پذیر است، درست تفسیر می شود و درست تغییر پیدا می کند.

تغییر جهان و تفسیر جهان را قرآن به عهده گرفته است. فرمود: «این عالم اگر بخواهد درست حرکت کند، زمستانش زمستان باشد، پائیزش پائیز باشد، تابستانش تابستان و.. . شما باید انسان خوبی باشید! اگر جامعه جامعه خوب بود، قَدَّرَ أقواتَها فِی أربَعَهِ أیام جامه عمل می پوشاند.» یک ارتباط تنگاتنگی بین عالم و آدم در قرآن کریم برقرار است. فرمود: «اگر این مردم درست حرکت کردند، ذات أقدس إله نظام آفرینش را به سود انسان ها تغییر می دهد. و اگر خدای ناکرده مردم درست حرکت نکردند، خداوند نظام آفرینش را به سود این ها تغییر نمی دهد.» این که فرمود: «وَ لُو أنَّ اَهلَ القُری آمَنُوا وَاتَّقُوا لِفَتَحْنا عَلَیهِمْ بَرَکاتٍ مِنَ السَّماء وَالأرض،» یعنی اگر جامعه درست تفسیر شد و درست تغییر پیدا کرد، درست در مسیر حرکت کرد، کلّ نظام عوض می شود. یعنی این ابرها که حرکت می کنند، به موقع باران حمل می کنند و به موقع می بارند و به جا می بارند، نه بی جا!

وجود مبارک رسول گرامی(ص) که این ایام، مبعث آن حضرت است، فرمود: «وقتی ذات أقدس إله در معراج فیض و فُوز خاصش را به گوش من رساند، فیضش به گوش من رسید، من خنکی او را در دلم احساس کرده ام.» این لامسه است، این لامسه ی دل است نه لامسه ی پوست! این لَمس بدن نیست، لمس جان است.

مرحوم کُلینی از معصوم(ع) نقل می کند که بشرهای اوّلی خواب نمی دیدند. کم کم رؤیا را خدا نصیب این ها کرد. این ها به انبیاء شان می گفتند: «ما وقتی خوابیدیم، چیزهایی را در عالم رؤیا می بینیم، اینها چیست؟» می فرمودند: «این ها از سنخ همان حرف هایی است که ما به شما می گوییم. ما می گوییم در درون انسان یک چشمی هست، یک گوشی هست، نمونه اش را شما در عالم خواب می بینید.» کسانی که بیداری حالت منامیه دارند، همان وضعی که دیگران در عالم رؤیا دارند، رؤیای صادق، این ها در حالت بیداری دارند.

اولیاء هم کار انبیاء را کردند. وجود مبارک امیرالمؤمنین(ع) می فرماید: «من این حکومت را پذیرفتم، برای این که لِتَساطُنَّ صُوتَ القِدرْ لِتُغَربِلُنَّ غَربَلَه.» فرمود: «من آمدم، یک حرارتی در جامعه ایجاد کردم. آن جامعه ی افسرده ی یخ بسته را که سرد بود، جوشاندم.» فرمود: «من حکومت را پذیرفتم، برای این که همگان بجوشند. شما باید گرم شوید و باید جای تان عوض بشود.» این خافِضَهٌ رافِعَه کار همه ی انبیاء است، و این کار در قیامت ظهور می کند و انبیاء عهده دار این بودند. در حقیقت اگر کسی بخواهد جهان را تفسیر کند و جهان را تغییر بدهد، باید خود را تفسیر کند و خود را تغییر بدهد.

انسان گاهی خیال می کند از خاک است و به خاک! این بینش یک انسان مُلحد است. می گوید: «ما از خاک برخاستیم، دوباره خاک می شویم و دیگر هیچ! إنْ هِی إلا حَیاتُنَا الدُّنیا نَمُوتُ وَ نَحیی. ما از خاک بودیم، دوباره خاک می شویم و خبری نیست.» ولی یک انسان ولی و عارف می گوید: «من نه از خاکم که به خاک برگردم که حرف مُلحدان است، نه از خاکم که به خدا برسم که حرف متوسّطان است؛ بلکه من از خدایم و به سوی خدا می روم، إنّا للهِ وَ إنّا إلِیهِ راجِعُون. »

کار انبیاء این است که درست تفسیر کنند و به ما گوشی بدهند که بشنویم سنگ تسبیح می کند. معجزه ی انبیاء این نبود که شجر و حَجر را گویا کنند! معجزه ی انبیاء این بود که ما را تغییر بدهند، ما را اصلاح کنند، ما را معالجه کنند؛ یعنی آن شنوایی درونی را به ما بدهند، آن گوش بسته را باز کنند، چشم بسته را باز کنند، آن گاه از ما سؤال کنند: «چه می بینید؟» می گوییم: «کَأنّی أنظُرُ إلی عَرشِ الرَّحمنِ بارِزاً.» از ما سؤال می کنند: «چه می شنوی؟» می گویند: «ما می شنویم فرشته ها تسبیح می کنند، سنگ ها تسبیح می کنند، درخت ها تسبیح می کنند. »

.. . شما هر چه مبعث را خوب بررسی کنید، نبوّت را خوب بررسی کنید، امامت را خوب تشریح کنید، می بینید هدف همه ی آن ها این است؛ این بیان روشن علی بن ابی طالب است؛ فرمود: «مردم! ما هرگز شما را به امری وادار نکردیم، مگر این که قبل از شما آن امر را عمل کردیم. شما را از هیچ چیزی باز نداشتیم، مگر این که قبلاً دست خودمان را از او کشیدیم.» اگر این است، پس معلوم می شود خدا دارد حکومت می کند، دین خدا دارد حکومت می کند؛ یعنی فقه دارد حکومت می کند و عدالت دارد حکومت می کند.

منبع:هدانابرگرفته از پایگاه اطلاع رسانی حوزه

 

نظر مخاطبان درباره این مطلب:

دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط سایت هدانا منتشر خواهد شد.

با توجه به حجم سوالات، به سوالات تکراری پاسخ داده نمی شود لطفا در سایت «سرچ» کنید.