نفرین در قران وروایات

آيا در دين اسلام نفرين وجود دارد؟ آيا مى شود يك شى‏ء را نفرين شده بدانيم؟

نكات ذيل در بر دارنده پاسخ پرسش شما است:

1- نفرين نوعى دعا عليه كسى و دعا براى نابودى و يا آسب ديدن و به رنج و زحمت افتادن ديگرى است. درآيات قرآنى و روايات بيشتر تاكيد بر دعاى خير و درخواست خير و خوبى و بهروزى و آمرزش و امثال اينها است و دعاى عليه و به عبارت ديگر نفرين كمتر يافت مى شود. آيات قرآن مملو از دعا براى خود و اهل ايمان و پدرو مادرو فرزندان و برادران و خواهران ايمانى و درخواست عفو و بخشش براى اينها است مانند: ربنا آتنا فى الدنيا حسنه و…. نيز: ربنا اغفرلى و لوالدى و للمومنين يوم يقوم الحساب و: رب اجعانى مقيم الصلوه و من ذريتى ربنا و تقبل دعاء و مانند اين دعاهاو البته تعداد كمى نفرين نيز در قرآن آمده است مانند نفرين حضرت نوح- ع- بر قومش پس از سال ها هدايت و ارشاد و رويگردانى آنها از قبول هدايت: رب لا تذر على الارض من الكافرين ديارا (نوح- 26).

2- با مطالعه در آيات و روايات اسلامى اين نكته به دست مى آيد كه جهت گيرى دين و تعاليم دينى به سوى دعاى خير و خير خواهى و درخواست سلامت و عافيت و سعادت براى ديگران است و نفرين مربوط به جايى است كه هدايت ها وروشنگرى ها و خير خواهى ها به سبب بد خواهى و عناد و لجاجت دشمنان به نتيجه نرسد و به همين خاطر ما از زبان پيشوايان دين كه مظهر رحمت و مهربانى حق تعالى هستند جز در موارد اندكى كه افراد قساوت و عناد و كفر را به اوج رسانده اند و بايد زمين از لوث وجود آنها پاك كردد و مومنان از شر و آفت آنها در امان بمانند نفرينى مشاهده نمى كنيم.

3- چيز نفرين شده به اين معنا كه از ابتداى پيدايش اين چنين باشد در عالم وجود ندارد و انسان ها با سوء رفتار و اعمال ناشايست خود مورد نفرين خداوند و يا بندگان پاكش قرار مى گيرند زيرا بناى آفرينش برخير و رحمت است و از خير مطلق و جمال بى نهايت جز خير و رحمت حاصل نمى گردد ولى در عين حال انسان موجودى مختار و صاحب اختيار است و مى تواند با حسن اختيار خود راه خير و نيكى و يا با سوء انتخاب خود راه شر و بدى و زشتى را بپيمايد: انا هديناه السبيل اما شاكرا و اما كفورا (انسان- 3)

پرسمان.