نصیحت امام کاظم(ع) به هارونالرشید
نصیحت امام کاظم(ع) به هارونالرشید
امام کاظم علیه السلام در پاسخ به نامه هارون الرشید که از ایشان تقاضای موعظه ای کوتاه نموده بود وی را نصیحت کردند.
كَتَبَ هَارُونُ الرَّشِيدُ إِلَى أَبِي الْحَسَنِ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ عِظْنِي وَ أَوْجِزْ قَالَ فَكَتَبَ إِلَيْهِ مَا مِنْ شَيْءٍ تَرَاهُ عَيْنُكَ إِلَّا وَ فِيهِ مَوْعِظَةٌ.{1}
هارون الرشید در نامه ای به امام کاظم(ع) از ایشان تقاضای موعظه ای کوتاه کرد و حضرت چنین نوشت: هرآنچه که چشمت می بیند در آن موعظه ای هست.
دیدن مرگان
مثلا امام علی علیه السلام می فرماید: فَكَفَى وَاعِظاً بِمَوْتَى عَايَنْتُمُوهُمْ حُمِلُوا إِلَى قُبُورِهِمْ غَيْرَ رَاكِبين[2]
یعنی مرده هایی که روی تابوت ها می برند در حالی که خودشان هیچ حرکتی از خودشان ندارند بهترین واعظ است.
یا مثلا دیدن قبور گذشتگان، کاخ های ویران شده ی شاهان، موهای سفید پیران که روزی جوان نیرومندی بودند، بیمارانی که در بیمارستان هستند، برگ های زرد پاییزی و بسیاری چیزهای دیگر.
امام علیه السلام در واقع می خواست به هارون بفهماند که او چشم بینا و گوش شنوا ندارد و الا همه ی عالم موعظه است.
1. امالی صدوق، ص509
2.نهج البلاغه، خطبه ی 188.