ناامیدی بخاطر افزایش مشکلات زندگی

گاهي مشكلات خونوادم اونقدر زياد ميشه كه احساس ميكنم خدا اصلا مارو فراموش كرده بااينكه خانواده ام خيلي جاها صبر نشون ميدند ولي ادم تاحدي صبر داره،بااينكه خودمن خيلي دوست دارم مطالعه عميق در مورد مذهبم بكنم ولي مشكلاتم اجازه نميده كه فكري ازاد داشته باشم تورو خدا شما كمكم كنيد كه هم بتونم ايمانم رو زياد كنم و هم بتونم اميد رو درخونوادم زياد كنم؟
خوشحالیم شما مخاطب ما هستید اميدواريم راهنماي خوبي در رابطه با این موضوع برای شما باشيم.
جواب را با این جمله آغاز می کنیم که گاهی ما فکر می کنیم چون خدا ما را فراموش نموده است دارای مشکلات زیادی هستیم اما در حقیقت چون خدا را فراموش کرده ایم دارای مشکلات شده ایم.از اینکه صادقانه موضوع خود را مطرح نمودید سپاسگذاریم اما سوال شما در عین ساده بودن دارای ابهام است زیرا همانطور که می دانید هر مشکلی راهی برای برطرف نمودن دارد.گاهی صبر نمودن راهکار اصلی نیست و نیاز به تغییر جدی در مسیر زندگی و شغل و … نیاز است.لذا اگر در مکاتبه بعدی جزییات بیشتری را بیان نمایید بهتر می توان شما را راهنمایی نمود.اما در کنار این مطلب مطمئن باشید که شما تنها فردي نيستيد که با چنين مسأله و يا مسايلي شبيه به آن در زندگی خود رو به رو شده ايد ولي تنها کسي هستيد که مي توانيد و بايد بهترين کمک را با استفاده از توانايي ها و مهارت هاي فردي و … به خود بکنيد .براي اين کار همانطور که خود مي دانيد شايسته است ابتدا با واقع نگري و به دور از هر گونه مسائل جانبي ، مسأله اصلي خود را شناسايي نموده و توان خود را براي حل آن تجميع نماييد.
همه افرادی که به نظر شما در مسیر مطالعه و ایمان و … قدم برداشته اند خالی از مشکل نبوده اند اما توانسته اند با یک دید واقع نگر مسیر خود را انتخاب و در هر شرایطی از آن منحرف نشوند.به هرحال مشکلات در همه زندگی ها وجود دارد گاهی کم و گاهی زیاد اما آنکس که باید این مشکلات را مدیریت نماید ما هستیم.اگر در برابر بروز مشکلات ما هم احساس ناتوانی نماییم نه تنها فشار مشکل کمتر نمی شود بلکه بیشتر از قبل فشار آنرا احساس می نماییم.شما بیشتر به نیمه خالی را نگاه می کنید و با این طرز تفکر جلوی بسیاری از توانایی های خود را می گیرید.شاید بگویید نمی توانیم خودمان را جای شما بگذاریم و شما را درک نماییم و … اما در جواب خدمتتان بیان می داریم در طول مشاوره با افراد بی شماری مواجه بوده ایم و گاهی برخی از افراد مسایلی را مطرح می نمایند که موضوعات شما برای آنها آرزوست.اما با کمی صبر و استقامت و توکل می توان از این گذرگاه سخت عبور نمود و زیبایی های دنیا را دید.
به نظر می رسد در چنین شرایطی سعی نمایید موضوعات را بصورت جداگانه نگاه نمایید زیرا همانطور که اشاره شد در برابر هر کدام راهکارهایی وجود دارد اما زمانی که بصورت یکجا نگاه می نمایید نمی توان راهکار واحدی برای آنها پیدا نمود.لذا به نظر می رسد اولین و مهمترین نکته که باید به آن بپردازیم موضوع ناامیدی می باشد.

مهمترین عوامل ناامیدی:

پرسشگر گرامی نااميدي و حالات پيش آمده براى شما، علل و عوامل مختلفى می‌تواند داشته باشد كه اهم آنها عبارت است از:
1. نداشتن فلسفه درست و اساسى در زندگى.
2. فقدان ايده‏‌آل و آرمان عالى و معنوى
3. مسائل و مشكلات خانوادگى.
4. تجربه متعدد ناكامى و شكست در زندگى.
5. تعارضات فكرى و ناتوانى در حل آنها.
6. بحران هويت.
خواست تقویت ایمان و مطالعه در مورد اعتقادات و … كم و بيش در بسيارى از جوانان هم سن و سال شما وجود دارد. جوانانى كه مانند شما در پى اهداف و آرمان‏هاى بلند و ارزشمندى هستند، با مشكل مضاعفى رو به رو مى‏شوند؛ زيرا علاوه بر مشكلات روحى ناشى از دوران جوانى و محروميت‏ها و فشارهاى دوران تحصيل، از اينكه بين وضع موجود و آرمان مطلوبشان، فاصله زيادى احساس مى‏كنند، رنج جانكاهى آنان را مى‏آزارد. در عين حال بايد دانست زندگى، مجموعه‏اى از شادى و رنج، كامروايى و ناكامى، تلخى و شيرينى و خلاصه ميدان جنگى است كه هركس در آن، سهمى از پيروزى و شكست دارد. همه اينها به شكل‏هاى گوناگون، در زندگى هر فرد وجود دارد و در ايام جوانى و تحصيلى، اين فشارها شديدتر است.

اما چه بايد كرد؟

نكته مهم و اساسى، نحوه برخورد انسان با اين مسائل است. در اين رابطه دو گونه برخورد مى‏توان داشت: الف: واكنش انفعالى:‏ در برخورد انفعالى، انسان همواره مشكلات را بزرگ مى‏بيند و در بيشتر صحنه‏‌ها خود را شكست خورده مى‏پندارد. به رغم اينكه از خود انتظاراتى بيش از حد توانش دارد، در گشودن راه و گام نهادن به سوى هدف، خود را ناتوان مى‏بيند. امكانات، توانمندى‏ها و موفقيت‏هاى خويش را فراموش مى‏كند و كم‏كم احساس يأس، ضعف و سستى نموده و خود را بيمار مى‏پندارد. اگر اين روند ادامه يابد، گرفتار بيمارى‏هايى مى‏شود كه با هيچ دارويى درمان نمى‏شود؛ جز با تغيير در روحيه و تغيير در سبك زندگى.
ب: واكنش فعال‏: انسان در برخورد فعال به مقايسه معقول و منطقى، بين خواسته‏ها و توانمندى‏ها و شكست‏ها و پيروزى‏ها مى‏پردازد. توقع از خويش را با واقعيات و توانايى‏هاى فردى و شرايط محيطى و اجتماعى، تنظيم مى‏كند و با جدّيت، نشاط و روحيه بالا، به فعاليت و تلاش مى‏پردازد.

توصيه ما به شما اين است كه:

1. همواره به آرمان‏هاى دست نيافتنى نينديشيد؛ بلكه خواست‏ها و تمايلات خود را متناسب با ميزان و سطح توانايى‏ها خود تنظيم كنيد.
2. موفقيت و كاميابى‏هايى را كه در زندگى تجربه كرده‏ايد در نظر بگيريد به جنبه‏هاى مثبت خود فكر كنيد و سعى كنيد آنها را در يك برگه‏اى به صورت فهرست، ليست كنيد و آنها را شکوفا ساخته و رشد دهيد نه آن که زمينه هاي منفي را بال و پر دارد و پرورش دهيد.
3. نشاط خود را همواره حفظ كنيد و هرگز خود را مريض و ضعيف به حساب نياوريد. براى حفظ نشاط همه روزه ورزش كنيد. ورزش را جزء ضرورى‏ترين فعاليت‏هاى روزمره خود قرار داده هر روز حداقل نيم ساعت الى يك ساعت ورزش كنيد. (هر ورزشى كه مورد علاقه شماست(
4. بروز مشكلات را در زندگى، امرى عادى بدانيد و به همان اندازه، آنها را بپذيريد كه كاميابى‏ها را پذيرا هستيد.
5. هر وقت احساس دلتنگى مى‏كنيد حدود 10 دقيقه يك دوش آب ولرم بگيريد و در صورت امكان شنا كنيد.
6. براى شركت در فعاليت‏هاى فرهنگى، هر قدر مى‏توانيد تلاش كنيد و اگر اصلاً نمى‏توانيد، در فرصت‏هاى ديگر اين كار را انجام دهيد.
7. همواره از خداوند در همه امور مدد جوييد و نسبت به آنچه او مقدر مى‏فرمايد، راضى باشيد.
8. اجتناب از تنهايى؛ سعى كنيد به جز مواقعى كه ضرورت دارد در تنهايى قرار نگيريد.
9. با افكار منفى خود مقابله كنيد يعنى هر وقت اين افكار به شما هجوم آورد به هر صورتى كه شده خود را از چنبره آن نجات دهيد مثلاً خود را به كارى مانند مطالعه يا هر كار ديگرى كه علاقه داريد و ممکن است مشغول كنيد و نگذاريد ذهن شما جولانگاه افكار منفى باشد.
10. به جاى اين كه به كمبودها و عيب‏ها و ناكاميهاى خود فكر كنيد به موفقيت‏ها و امكاناتى كه در زندگى از آن بهرمند بوده و هستيد فكر كنيد. به عبارت ديگر امكانات و شرايط زندگى ما مانند يك ليوانى است كه بخشى از آن پر است و بخشى خالى و همه افراد اينچنين هستند سعى كنيد به آن بخش پر فكر كنيد و از آن بهره ببريد و غصه آن نيمه‏خالي را نخوريد چه اينكه از آنچه در اختيار داريد مى‏توانيد بهره‏مند شوند، فرصتهاى زندگى را مغتنم بشمريد و از آنچه در آينده پيش خواهد آمد نگران نباشيد.
11.از بيكارى و بى‏برنامه‏گى اجتناب كنيد و همه اوقات خود را به صورت منطقى پر كنيد.براى اوقات شبانه‏روزى خود برنامه ريزي کنيد يعني براي هر ساعت از 24 ساعت شبانه روز، يک فعاليت و کار خاص در نظر بگيريد و بر اساس همان عمل کنيد و در پايان روز ميزان موفقيت خود را در به اجرا درآوردن برنامه محک بزنيد و بسنجيد و سعي کنيد روز به روز ميزان موفقيت را افزايش دهيد تا آنجا که کاملا برنامه اجرا شود و برنامه نيز يک برنامه هماهنگ با هدف باشد.
12. به تغذيه خود خصوصا صبحانه اهميت بدهيد و هيچگاه بدون خوردن صبحانه خود را مشغول كار نكنيد.
13. براى رشد معنويت، بايد براى خود برنامه‏‌ريزى كنيد. البته برنامه سنگين نريزيد؛ ولى در اجراى آن مداومت و جديت داشته باشيد. هر چه مى‏توانيد قرآن بخوانيد و از مضامين بلند دعاهاى نقل شده از اهل‏بيت(ع) بهره بگيريد (فاقرأوا ما تيسر منه) البته قرآن را با تأنى و توجه به معنا تلاوت كنيد. به مسائل معنوى بويژه نماز اول وقت اهميت فوق‏العاده بدهيد. با توسل به اهل‏بيت(ع) از آنها بخواهيد كه شما را كمك كنند و همواره اميدوار به لطف و رحمت خدا باشيد.
در مورد مشکلات خانوادگی هم با بیان جزییات بیشتر راهکارهای تخصصی هم ارایه خواهد شد. ما هم در کنار حرم کریمه اهل بیت حضرت معصومه سلام الله علیه برای شما انسانهای خواستار پاکی دعا می کنیم و منتظر مکاتبه بعدی و نظر شما نسبت به این مطالب هستیم تا در کنار یکدیگر به سمت وضعیت مطلوب حرکت نماییم.

پرسمان