مناجات کسانى است که در برابر انبوه آفات سعادت، به قدرت و توانایى او پناه مى برند و به ریسمان الهى چنگ مى زنند و حمایت و پشتیبانى خدا را مى طلبند.(1)بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِبه نام خداوند بخشنده مهرباناَللّهُمَّ یا مَلاذَ اللاّئِذینَ، وَیا مَعاذَ الْعآئِذینَ، وَیا مُنْجِىَ الْهالِکینَ، وَیا عاصِمَ الْبآئِسینَ،خدایا اى پناه پناه جویان و اى پناه ده پناهندگان و اى نجات دهنده هلاک شدگان و اى نگهدار بیچارگانوَیا راحِمَ الْمَساکینِ، وَیا مُجیبَ الْمُضْطَرّینَ، وَیا کَنْزَ الْمُفْتَقِرینَ، وَیا جابِرَ الْمُنْکَسِرینَ،و اى مهرورز مسکینان و اى اجابت کننده درماندگان و اى گنج فقیران و اى جبران کننده دل شکستگانوَیا مَأوَى الْمُنْقَطِعینَ، وَیا ناصِرَ الْمُسْتَضْعَفینَ، وَیا مُجیرَ الْخآئِفینَ، وَیا مُغیثَ الْمَکْرُوبینَ، وَ یا حِصْنَ اللاّجینَ،و اى جاى ده دور از وطنان و اى یاور آنان که ناتوانشان شمرده اند و اى پناه ده ترسناکان و اى فریادرس غمدیدگان و اى قلعه محکم پناهندگاناِنْ لَمْ اَعُذْ بِعِزَّتِکَ فَبِمَنْ اَعُوذُ، وَاِنْ لَمْ اَلُذْ بِقُدْرَتِکَ فَبِمَنْ اَلُوذُ،اگر من به عزت تو پناه نیاورم پس به که پناه برم و اگر به قدرت تو دست پناهندگى دراز نکنم پس به که پناهنده شوموَقَدْ اَلْجَاَتْنِى الذُّنُوبُ اِلىَ التَّشَبُّثِ بِاَذْیالِ عَفْوِکَ، وَاَحْوَجَتْنِى الْخَطایا اِلىَ اسْتِفْتاحِ اَبْوابِ صَفْحِکَ،(خدایا) گناهان مرا ناچار کرده که به دامان عفوت چنگ زنم و خطاها مرا نیازمند کرده که از تو بخواهم درهاى چشم پوشیت را به رویم بگشایى
وَدَعَتْنِى الاِْسآئَةُ اِلَى الاِْناخَةِ بِفِنآءِ عِزِّکَ، وَحَمَلَتْنِى الْمَخافَةُ مِنْ نِقْمَتِکَ عَلَى الْتَّمَسُّکِ بِعُرْوَةِ عَطْفِکَ،و بدی ها مرا بدین جا کشانده که به آستان عزت تو بار اندازم و ترس از انتقام مرا واداشته که به رشته محکم مهر تو چنگ زنموَما حَقُّ مَنِ اعْتَصَمَ بِحَبْلِکَ اَنْ یُخْذَلَ،وَلا یَلیقُ بِمَنِ اسْتَجارَ بِعِزِّکَ اَنْ یُسْلَمَ اَوْ یُهْمَلَ،و براستى آن کس که به ریسمان تو چنگ زند سزاوار خوارى نیست و آن کس که به عزت تو پناهنده شود تسلیم کردنش و یا واگذاردنش شایسته نیستاِلهى فَلا تُخْلِنا مِنْ حِمایَتِکَ، وَلا تُعْرِنا مِنْ رِعایَتِکَ، وَذُدْنا عَنْ مَوارِدِ الْهَلَکَةِ،پس اى خدا ما را از حمایت خویش وامگذار و از رعایت خود باز مدار و از پرتگاههاى هلاکت بازدارفَاِنّا بِعَیْنِکَ وَفى کَنَفِکَ وَلَکَ، اَسْئَلُکَ بِاَهْلِ خآصَّتِکَ مِنْ مَلائِکَتِکَ وَالصّالِحینَ مِنْ بَرِیَّتِکَ،زیرا ما در تحت توجه تو و در کنف حمایت تو و از آن توییم از تو خواهم به حق خاصان درگاهت از فرشتگان و شایستگان از بندگانتاَنْ تَجْعَلَ عَلَیْنا واقِیَةً تُنْجینا مِنَ الْهَلَکاتِ، وَتُجَنِّبُنا مِنَ الاْفاتِ، وَتُکِنُّنا مِنْ دَواهِى الْمُصیباتِ،که براى ما سپرى قرار دهى که ما را از مهالک نجات دهد و خودت ما را از آفات دور کنى و از مصیبتهاى بزرگ ما را محفوظ دارىوَاَنْ تُنْزِلَ عَلَیْنا مِنْ سَکینَتِکَ، وَاَنْ تُغَشِّىَ وُجُوهَنا بِاَنْوارِ مَحَبَّتِکَ، وَاَنْ تُؤْوِیَنا اِلى شَدیدِ رُکْنِکَ،و از آرامش خود بر ما فرود آرى و چهره هاى ما را به انوار محبّت خویش بپوشانى و در پایگاه محکمت ما را جاى دهىوَاَنْ تَحْوِیَنا فى اَکْنافِ عِصْمَتِکَ، بِرَأفَتِکَ وَرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ.و ما را در کرانه هاى عصمت خویش بدارى به حق عطوفت و مهرت اى مهربانترین مهربانان.
