عادت وقتيه چيست
عادت وقتيه چيست
فهرست این نوشتار:
عادت وقتيه
انواع عادات ماهیانه را به صورت تفصیلی در لینکهای زیر کلیک کنید و مطالعه نمایید:
پرسش 47 . عادت وقتيه چيست؟
همه مراجع: زنى كه دو ماه پشت سر هم در وقت معين خون ببيند؛ ولى شماره روزهايى كه در هر دو ماه خون ديده به يك اندازه نباشد، چنين زنى داراى «عادت وقتيه» است؛ به عنوان مثال در ماه نخست از روز اول تا هفتم و در ماه دوم از اول تا روز هشتم، خون ببيند. او بايد عادت خود را در اين مثال، روز اول ماه قرار دهد.
پرسش 48 . زنى كه از خون پاك نمى شود، اگر دو ماه پشت سر هم در وقت معين خون با نشانه هاى حيض ببيند ولى شماره هاى آن به يك اندازه نباشد، آيا عادت وقتيه براى او محقق مى شود؟
آيات عظام امام، خامنه اى، صافى، فاضل، مكارم و نورى: زنى كه از خون پاك نمى شود؛ ولى دو ماه پشت سر هم در وقت معين خونى با نشانه هاى حيض مى بيند و شماره روزهايى كه در هر دو ماه خون ديده، به يك اندازه نباشد و باقى آن نشانه هاى استحاضه را داشته باشد، چنين زنى نيز عادت وقتيه دارد. به عنوان مثال در ماه نخست از اول ماه تا هفتم و در ماه دوم از اول تا هشتم، خونى با نشانه هاى حيض و باقى را با نشانه هاى استحاضه ببيند.[2]
آيات عظام بهجت، تبريزى، سيستانى و وحيد: زنى كه از خون پاك نمى شود؛ ولى دو ماه پشت سر هم در وقت معين خونى با نشانه هاى حيض مى بيند و شماره روزهايى كه در هر دو ماه خون ديده، به يك اندازه نباشد و باقى آن نشانه هاى استحاضه را داشته باشد، چنين زنى عادت وقتيه ندارد؛ چه اينكه عادت با نشانه هاى حيض محقق نمى شود.[3]
- [1]. توضيح المسائل مراجع، م 487 و وحيد، توضيح المسائل، م 493.
- [2]. توضيح المسائل مراجع، م 487 و وحيد، توضيح المسائل، م 493.
- 3- توضيح المسائل مراجع، م 489 و 491 و دفتر: خامنه اى.احكام بانوان،پرسمان.
2 صاحب عادت وقتیه
[زنهایی که عادت وقتیه دارند سه دستهاند]
مسأله 487 زنهایی که عادت وقتیه دارند (1) سه دستهاند (2):
اول: زنی که دو ماه پشت سر هم «در وقت معین»، (3) خون حیض ببیند و بعد از چند روز پاک شود ولی شماره روزهای آن در هر دو ماه یک اندازه نباشد، مثلًا دو ماه پشت سر هم روز اول ماه (4) خون ببیند ولی ماه اول روز هفتم (5) و ماه دوم روز هشتم (6) از خون پاک شود، که این زن باید روز اول ماه را عادت حیض خود قرار دهد. (7)
دوم (8): زنی که از خون پاک نمیشود ولی دو ماه پشت سر هم در وقت معین خون او نشانههای حیض را دارد یعنی غلیظ و سیاه و گرم است و با فشار و سوزش بیرون میآید و بقیه خونهای او نشانه استحاضه را دارد و شماره روزهایی که خون او نشانه حیض دارد، در هر دو ماه یک اندازه نیست مثلًا در ماه اول، از اول ماه تا هفتم و در ماه دوم از اول ماه تا هشتم، خون او نشانههای حیض و بقیه نشانه استحاضه را داشته باشد، که این زن هم باید روز اول ماه را روز اول عادت حیض خود قرار دهد. (9)
سوم (10): زنی که دو ماه پشت سر هم در وقت معین، سه روز یا بیشتر خون حیض ببیند و بعد پاک شود و دو مرتبه خون ببیند و تمام روزهایی که خون دیده با روزهایی که در وسط پاک بوده از ده روز بیشتر نشود ولی ماه دوم کمتر یا بیشتر از ماه اول باشد، مثلًا در ماه اوّل هشت روز و در ماه دوم نه روز باشد (11) که این زن هم باید روز اول ماه را روز اول عادت حیض خود قرار دهد. (12)
این مسأله، در رساله آیت اللّه بهجت نیست
(1) (سیستانی:) و اول عادت آنها معین باشد..
(2) (خوئی، تبریزی، سیستانی:) دو دستهاند.. (3) (زنجانی:) از وقت معین.. (4) (زنجانی:) مثلًا دو ماه پشت سر هم از روز اول ماه.. (5) (زنجانی:) روز ششم.. (6) (زنجانی:) روز هفتم.. (فاضل:) روز ششم.. (7) (زنجانی:) وقت عادت حیض خود قرار دهد.. (8) [مورد دوّم در رساله آیات عظام: خوئی، تبریزی و سیستانی نیست]
(9) (زنجانی:) دوم: زنی که از خون پاک نمیشود ولی دو ماه پشت سر هم از وقت معین خون او حد اقل سه روز قرمز تیره یا سیاه رنگ است و بقیه خونهای او قرمز روشن یا زرد رنگ است و شماره روزهایی که خون او قرمز تیره یا سیاه است در هر دو ماه به یک اندازه نباشد؛ مثلاً در ماه اول از اول ماه تا هفتم و در ماه دوم از اول ماه تا ششم خون او به رنگ حیض، و بقیه به رنگ استحاضه میباشد، که این زن هم باید روز اوّل ماه را وقت عادت خود قرار دهد..
(10) (خوئی، تبریزی، سیستانی:) دوّم:.. (11) (سیستانی:) ولی در هر دو ماه از اوّل ماه خون دیده باشد،..
(12) (زنجانی:) سوم: زنی که دو ماه پشت سر هم از وقت معینی (مثلاً اول ماه) خون حیض ببیند و مدتی کمتر از ده روز پاک شود و دوباره خون ببیند و مجموع خونهایی که دیده بدون محاسبه زمانی که در وسط پاک بوده در دو ماه به یک اندازه نباشد و در هر دو ماه خون شرایط حیض را داشته باشد (یعنی از سه روز کمتر و از ده روز بیشتر نباشد و سه روز اول آن دریک دهه واقع باشد) که این زن هم آن وقت معین (مثلاً اول ماه) را وقت عادت خود قرار میدهد. هم چنین اگر در یکی از دو ماه از زمان معینی (مثلاً اول ماه) چند روز متصل خون حیض ببیند و در ماه دیگر از همان وقت چند روز خون ببیند، سپس کمتر از ده روز پاک شود و دوباره خون ببیند و مجموع هر دو خون شرایط حیض را داشته و مقدارش با ماه اول یکسان نباشد؛ که در این صورت نیز باید آن زمان معین (مثلاً اول ماه) را وقت عادت خود قرار دهد.
(مکارم:) مسأله زنانی که فقط «عادت وقتیه» دارند یعنی دو ماه پشت سر هم در وقت معیّن خون حیض ببینند سپس پاک شوند ولی شماره روزهای آن یک اندازه نباشد، باید تمام آن را حیض قرار دهند به شرط آن که از سه روز کمتر و از ده روز بیشتر نباشد. زنی که از خون پاک نمیشود ولی دو ماه پشت سر هم در وقت معیّن، خون او نشانههای حیض را دارد، اما شماره روزهای خونی که نشانه حیض را دارد یک اندازه نیست، چنین زنی نیز باید تمام آن چه را نشانه حیض دارد حیض قرار دهد. زنی که دو ماه پشت سر هم در وقت معین سه روز یا بیشتر خون حیض ببیند و بعد پاک شود، دو مرتبه سه روز یا بیشتر خون ببیند و مجموع روزهایی که خون دیده از ده روز بیشتر نشود (ولی ماه دوم کمتر یا بیشتر از ماه اول باشد) چنین زنی نیز باید تمام آن چه را دیده حیض قرار دهد، ولی در روزهای وسط که پاک است حکم طاهر را دارد.
[دیدن خون چند روز جلوتر یا عقب تر]
مسأله 488 زنی که عادت وقتیه دارد، اگر در وقت عادت خود یا دو سه روز پیش از عادت یا دو سه روز بعد از عادت خون ببیند به طوری که بگویند حیض را جلو یا عقب انداخته (1)، اگر چه آن خون نشانههای حیض را نداشته باشد، باید به احکامی که برای زنهای حائض گفته شد رفتار نماید (2) و اگر بعد بفهمد حیض نبوده، مثل آن که پیش از سه روز پاک شود، باید عبادتهایی را که به جا نیاورده قضا نماید.
(1) (صافی:) زنی که عادت وقتیه دارد، اگر در وقت عادت خود دو روز پیش از عادت خون ببیند..
(فاضل:) زنی که عادت وقتیه دارد، اگر در وقت عادت خود یا دو سه روز پیش از عادت خون ببیند به طوری که بگویند حیض را جلو انداخته..
(2) (مکارم:) بقیه مسأله ذکر نشده.
(خوئی، تبریزی:) مسأله زنی که عادت وقتیه دارد و شماره روزهای او به یک اندازه نیست چنانچه خونی ببیند که مقداری از آن نشانههای حیض داشته و مقداری نداشته باشد، در صورتی که خون نشانه دار از سه روز کمتر و از ده روز بیشتر نباشد لازم است آن را حیض و خونی که نشانههای حیض ندارد استحاضه قرار دهد، ولی چنانچه در وقت عادتش خون ببیند داشتن نشانههای حیض در حیض بودن آن، معتبر نیست، پس خونی که در وقت عادتش دیده چنانچه ممکن است حیض باشد لازم است حیض قرار دهد مثلًا در وقت عادت خود سه روز خون دید اگر چه نشانه حیض را نداشته باشد حیض است. و هم چنین است اگر در عادت خود مثلًا یک روز و پیش از عادت به دو روز خون ببیند یا این که در عادت خود مثلًا یک روز و پس از آن (خوئی: با نشانههای حیض) دو روز خون ببیند در این دو صورت نیز لازم است آن سه روز را حیض قرار دهد پس اگر خون نشانه دار قبل از ده روز از اول خون دیدن قطع شد تمام آن خون حیض است و اگر بعداً نیز خون دید چنانچه آن خون دارای نشانههای حیض و فاصله بین آن و آخر خون اول ده روز یا بیشتر باشد آن خون نیز حیض است و الّا استحاضه است.
(سیستانی:) مسأله زنی که عادت وقتیه دارد اگر در وقت عادت خود یا دو سه روز پیش از عادت خون ببیند باید به احکامی که برای زنهای حائض گفته شد رفتار نماید و تفصیل این مطلب در مسأله [480] گذشت و اما در غیر این دو صورت مثل این که آن قدر زودتر از عادتش خون ببیند که نگویند عادتش جلو افتاده بلکه بگویند در غیر وقت خود خون دیده و یا آن که بعد از گذشت وقت عادتش خون ببیند چنانچه آن خون دارای نشانههای حیض باشد به احکامی که برای زنهای حائض گفته شد رفتار نماید و هم چنین اگر دارای نشانههای حیض نباشد ولی بداند که آن خون سه روز ادامه پیدا میکند و اگر نداند که سه روز ادامه پیدا میکند یا نه، احتیاط واجب آن است که هم کارهایی که بر مستحاضه واجب است انجام دهد و هم کارهایی که بر حائض حرام است ترک نماید.
(زنجانی:) مسأله زنی که عادت وقتیه دارد اگر در وقت عادت خود یا یکی دو روز قبل از عادت (با نشانه حیض یا بدون نشانه حیض) یا چند روز قبل با نشانه حیض خون ببیند، باید به احکام حائض رفتار نماید و اگر بعد بفهمد حیض نبوده؛ مثل آن که از سه روز کمتر باشد، باید عبادتهای واجبی را که به جا نیاورده، قضا کند، و چنانچه خونی در وقت عادت خود یا یکی دو روز قبل ببیند و خون دیگری در غیر وقت عادت، و هر یک به تنهایی بتواند حیض باشد ولی نتواند هر دو خون را حیض قرار دهد، خونی را که در وقت عادت یا یکی دو روز قبل است، حیض قرار میدهد، هر چند به نشانه حیض نباشد و خونی را که در غیر وقت عادت میبیند، استحاضه قرار میدهد، هر چند به نشانه حیض باشد؛ مگر آن که عادت وی به سبب نشانه حیض مشخص شده باشد (صورت دوم مسأله قبل)، که در این صورت خون نشانه دار حیض و خون بی نشانه، استحاضه است.
[اگر بیشتر از ده روز خون ببیند]
مسأله 489 زنی که عادت وقتیه دارد، اگر بیشتر از ده روز خون ببیند و نتواند حیض را به واسطه نشانههای آن تشخیص دهد، باید شماره عادت خویشان خود را حیض قرار دهد، چه پدری باشند چه مادری، زنده باشند یا مرده (1). ولی در صورتی میتواند عادت آنان را حیض خود قرار دهد که شماره روزهای حیض همه آنان یک اندازه باشد و اگر شماره روزهای حیض آنان یک اندازه نباشد، مثلًا عادت بعضی پنج روز و عادت بعضی دیگر هفت روز باشد نمیتواند عادت آنان را حیض خود قرار دهد. مگر کسانی که عادتشان با دیگران فرق دارد به قدری کم باشند که در مقابل آنان هیچ حساب شوند که در این صورت باید عادت بیشتر آنان را حیض خود قرار دهد (2).
این مسأله، در رساله آیت اللّه بهجت نیست
(1) (مکارم:) و این در صورتی است که همه یا اکثریت قریب به اتّفاق آنها یکسان باشند، اما اگر در میان آنها اختلاف است، مثلًا بعضی پنج روز و بعضی هشت روز عادت میبینند، احتیاط واجب آن است که در هر ماه هفت روز را ایام عادت خود قرار دهد. [پایان مسأله] (2) (صافی:) مع ذلک احتیاط واجب این است که این زن که به عادت خویشان رجوع میکند اگر عادت آنها از هفت روز کمتر است، پس از پایان مدت عادت خویشانش تا هفت روز هم آن چه را حائض باید ترک کند، ترک نماید و هم آن چه را مستحاضه باید انجام دهد، انجام دهد و هم چنین اگر عادت خویشانش از هفت روز بیشتر است در فاصله بین هفت روز تا پایان عادت آنها احتیاط مذکور را مراعات نماید.
(خوئی، تبریزی:) مسأله زنی که عادت وقتیه دارد اگر در غیر وقت عادت با نشانههای حیض بیشتر از ده روز خون ببیند و نتواند حیض را به واسطه نشانههای آن تشخیص دهد، باید تا شش یا هفت روز حیض و بقیه را استحاضه قرار دهد.
(زنجانی:) مسأله زنی که عادت وقتیه دارد، برای تعیین مقدار خون حیض خود میبایست نخست به نشانه حیض و سپس به عادت خویشان خود توجه کند، بنا بر این اگر خونی ببیند که نشانه حیض را دارد در صورتی که شرایط حیض را هم داشته باشد، (یعنی از سه روز کمتر و از ده روز بیشتر نباشد) آن خون را حیض قرار میدهد و اگر نتواند مقدار حیض خود را به واسطه نشانه حیض تعیین نماید، باید شماره عادت یکی از خویشان خود را در زمانی که هم سن او بودهاند؛ پدری باشد یا مادری، زنده باشد یا مرده، حیض قرار دهد و پس از آن مستحب است تا ده روز استظهار کند و پس از ده روز، خون استحاضه است.
(سیستانی:) مسأله زنی که عادت وقتیه دارد اگر در وقت عادت خود خون ببیند و مقدار آن خون بیش از ده روز باشد پس اگر بعضی از روزها خون او نشانههای حیض را داشته باشد و بعضی نداشته باشد و روزهایی که به نشانه حیض است از سه روز کمتر و از ده روز بیشتر نباشد آن را حیض و ما بقی را استحاضه قرار میدهد و اگر چنین خونی با همین شرط دو بار تکرار شود مثلًا چهار روز خون با نشانه حیض و چهار روز با نشانه استحاضه، دوباره چهار روز با نشانه حیض باشد فقط خون اوّل را حیض قرار دهد و ما بقی استحاضه است و اگر خون با نشانه حیض از سه روز کمتر باشد آن را حیض قرار دهد و عدد آن را با یکی از دو نحو آینده (رجوع به اقارب یا انتخاب عدد) تعیین نماید و اگر بیش از ده روز است قسمتی از آن را با یکی از همین دو راه حیض قرار دهد و اگر نتواند مقدار حیض را به واسطه نشانههای آن تشخیص دهد یعنی خون او همه دارای یک نوع نشانه باشد یا خونی که به نشانه حیض است از ده روز بیشتر یا از سه روز کمتر باشد باید به مقدار ایام عادت بعضی از خویشان خود را حیض قرار دهد چه پدری باشد و چه مادری، زنده باشد یا مرده، ولی به دو شرط: اوّل: آن که نداند مقدار عادت او مخالف با مقدار حیض خودش میباشد، مثل آن که خودش در زمان جوانی و قوّت مزاج باشد و آن زن نزدیک به سن یأس باشد که مقدار عادت معمولًا کم میشود و هم چنین در عکس این صورت و مثل زنی که دارای عادت ناقصه است که معنا و حکمش در مسأله [499] خواهد آمد. دوّم: آن که نداند مقدار عادت آن زن با مقدار عادت دیگر خویشانش که دارای شرط اول هستند تفاوت دارد، ولی اگر مقدار تفاوت بسیار کم باشد که حساب نشود ضرر ندارد و هم چنین است حکم زنی که عادت وقتیه دارد و در وقت به کلی خون نبیند و لکن در غیر آن وقت خونی ببیند که بیشتر از ده روز باشد و نتواند مقدار حیض را به واسطه نشانههای آن تشخیص دهد.
[قرار دادن شماره عادت خویشان ]
مسأله 490 زنی که عادت وقتیه دارد و شماره عادت خویشان خود را حیض قرار میدهد، باید روزی را که در هر ماه اول عادت او بوده، اول حیض خود قرار دهد، مثلًا زنی که هر ماه، روز اول ماه خون میدیده (1) و گاهی روز هفتم و گاهی روز هشتم پاک میشده، چنانچه یک ماه، دوازده روز خون ببیند و عادت خویشانش هفت روز باشد، باید هفت روز اول ماه را حیض و باقی را استحاضه قرار دهد.
این مسأله، در رساله آیت اللّه بهجت نیست
(1) (زنجانی:) و گاهی روز ششم و گاهی روز هفتم پاک میشده است، چنانچه یک ماه از اوّل تا دوازدهم خون ببیند و عادت خویشان او هفت روز باشد، هفت روز اول ماه را حیض قرار میدهد و مستحب است تا ده روز استظهار نماید و سپس مستحاضه میباشد.
(مکارم:) رجوع کنید به ذیل مسأله 489.
(خوئی، تبریزی:) مسأله زنی که هر ماه روز اول ماه مثلًا خون میدیده و گاهی روز پنجم و گاهی روز هفتم پاک میشده، چنانچه یک ماه دوازده روز خون ببیند و نتواند با نشانههای حیض مقدار او را معین نماید، باید از اول ماه تا شش یا هفت روز حیض و باقی را استحاضه قرار دهد.
(سیستانی:) مسأله صاحب عادت وقتیه نمیتواند حیض را در غیر وقت عادت خود قرار دهد، پس اگر ابتدای زمان عادت او معلوم باشد مثل این که هر ماه از روز اول خون میدیده و گاهی روز پنجم و گاهی روز ششم پاک میشده چنانچه یک ماه دوازده روز خون ببیند و نتواند با نشانههای حیض شماره او را معیّن نماید باید اول ماه را حیض قرار دهد و در شماره به آن چه در مسأله پیش گفته شد رجوع نماید. و اگر وسط یا آخر عادت او معلوم باشد چنانچه خون او از ده روز تجاوز بکند باید آن شماره را طوری قرار دهد که آخر یا وسط آن موافق با وقت عادتش باشد.
[اگر فامیل نداشته باشد یاشماره عادت آنان مثل هم نباشد ]
مسأله 491 زنی که عادت وقتیه دارد و باید شماره عادت خویشان خود را حیض قرار دهد، چنانچه خویش نداشته باشد، یا شماره عادت آنان مثل هم نباشد (1) باید در هر ماه از روزی که خون میبیند تا هفت روز را حیض و بقیه را استحاضه قرار دهد (2).
این مسأله، در رساله آیات عظام: خوئی، تبریزی، سیستانی و بهجت نیست
(1) (اراکی:) مخیر است که شش روز یا هفت روز را در هر ماه حیض و بقیه را استحاضه قرار دهد و یا در یک ماه سه روز و در ماه دیگر ده روز را حیض و بقیه را استحاضه قرار دهد و یا عکس این را عمل نماید یعنی ماه اول ده روز حیض قرار دهد و ماه دوم سه روز.
(2) (فاضل:) باید در هر ماه از روزی که خون میبیند، به احتیاط واجب هفت روز را حیض و بقیه را استحاضه قرار دهد. (مکارم:) رجوع کنید به ذیل مسأله 489.
(گلپایگانی، صافی:) مسأله زنی که باید شماره عادت خویشان خود را حیض قرار دهد، چنانچه خویش نداشته باشد، یا شماره عادت آنان مثل هم نباشد باید در هر ماه از روزی که خون میبیند (گلپایگانی: سه روز یا) شش روز یا هفت روز، را حیض و بقیه را استحاضه قرار دهد و احوط آن است که آن چه را ماه اول حیض قرار داد، در ماههای بعد هم همان مقدار را حیض قرار دهد ولی اگر صاحب عادت وقتیه باشد و عادت او در روزهای وسط یا آخر خون باشد، باید (گلپایگانی: سه روز یا) شش روز یا هفت روز وسط یا آخر را که در عادت است حیض قرار دهد.
(زنجانی:) مسأله زنی که با نشانه حیض نمیتواند حیضش را معین کند و هیچ یک از خویشاوندانش عادت ندارند یا به آنان دسترسی ندارد، شش یا هفت روز را حیض قرار میدهد و بنا بر احتیاط از اول خون قرار دهد و مستحب است تا ده روز استظهار نماید و بعد از آن مستحاضه است.
مسائل اختصاصی
(خوئی، تبریزی:) مسأله 497 صاحب عادت اگر وسط یا آخر عادت او معلوم است چنانچه خون او از دوازده روز (تبریزی: ده روز) تجاوز کند شش یا هفت روز را طوری قرار دهد که آخر یا وسط آن موافق با آن وقت باشد.
(سیستانی:) مسأله 481 زنی که عادت وقتیه دارد و بیشتر از ده روز خون ببیند و نتواند آن را به آن چه در مسأله [489] گفته شد معین نماید مخیّر است که از سه روز تا ده روز، هر شمارهای را که مناسب مقدار حیضش میبیند حیض قرار دهد و بهتر آن است که هفت روز قرار دهد در صورتی که آن را مناسب خود ببیند البته باید شمارهای را که حیض قرار میدهد موافق با وقت عادتش باشد آن طوری که در مسأله پیش گفته شد.
[ ملاک تغییر عادت ماهانه]
مسأله 501 زنی که در حیض عادت دارد، چه در وقت حیض عادت داشته باشد چه در عدد حیض، یا هم در وقت و هم در عدد آن، اگر دو ماه پشت سر هم بر خلاف عادت خود خونی ببیند (1) که وقت آن یا شماره روزهای آن یا هم وقت و هم شماره روزهای آن یکی باشد، عادتش برمی گردد به آن چه در این دو ماه دیده است. مثلًا اگر از روز اول ماه تا هفتم خون میدیده و پاک میشده چنانچه دو ماه از دهم تا هفدهم ماه، خون ببیند و پاک شود، از دهم تا هفدهم، عادت او میشود. (2)
این مسأله، در رساله آیت اللّه بهجت نیست
(1) (مکارم:) عادتش برمی گردد به آن چه در آن دو ماه دیده است. [پایان مسأله]
(2) (زنجانی:) چنانچه دو ماه پشت سر هم از یازدهم تا هفدهم ماه خون ببیند و پاک شود، از یازدهم تا هفدهم عادت او میشود.
[مقصود از یک ماه، از ابتدای خون دیدن است تا سی روز]
مسأله 502 مقصود از یک ماه، از ابتدای خون دیدن است تا سی روز (1)، نه از روز اول ماه تا آخرِ ماه (2).
این مسأله، در رساله آیات عظام: مکارم و بهجت نیست
(1) (خوئی:) مقصود از یک ماه، گذشتن سی روز از ابتدای خون دیدن است..
(2) (زنجانی:) یا از روز نیمه ماه تا نیمه ماه بعد.
(سیستانی:) مسأله مقصود از یک ماه، در غیر مورد تعیین عادت وقتیه، گذشتن سی روز از ابتدای خون دیدن است، نه از روز اوّل ماه تا آخر ماه. و امّا در مورد تعیین عادت وقتیّه، منظور ماه قمری است نه شمسی.
توضیح المسائل مراجع مطابق با فتاوای سیزده نفر از مراجع معظم تقلید/ متن اصلی از رساله امام خمینی و مُحشی حضرات آیات: سیستانی، صافی گلپایگانی، مکارم شیرازی، نوری همدانی، شبیری زنجانی، بهجت،فاضل، اراکی، خویی، گلپایگانی، تبریزی.
لينك كوتاه مطلب: https://hadana.ir/?p=21890
*- ضمنا شما می توانید از اینجا مشترک خبرنامه سایت شوید و جدید ترین مطالب را دریافت کنید.
- انواع عادت ماهانه
- ملاك به هم خوردن عادت ماهانه
- تكليف خانمي كه پريودي نامنظم دارد
- عادت وقتيه با كمتر از ده روز
- عادت وقتيه با بيشتر از ده روز
- اگر خون از ده روز بيشتر شود وظيفه چيست
- وظيفه خانم اگر در ماه دو مرتبه خون ببيند
- حكم ترشحات زرد رنگ
- حكم لكه بيني بعد از حيض
- جلو افتادن عادت ماهانه
- عادت عدديه با كمتر از ده روز
- عادت عدديه با بيشتر از ده روز
- اگر خانم كمتر از عادت خود خون ببيند
- عادت وقتيه با كمتر از ده روز
- عادت وقتيه با بيشتر از ده روز
كليد: عادت وقتيه چيست عادت وقتيه چيست عادت وقتيه چيست عادت وقتيه چيست عادت وقتيه چيست عادت وقتيه چيست پريود قائدگي عادت وقتيه چيست عادت وقتيه چيست عادت وقتيه چيست عادت وقتيه چيست عادت وقتيه چيست عادت وقتيه چيست عادت وقتيه چيست عادت وقتيه چيست عادت وقتيه چيست عادت وقتيه چيست عادت وقتيه چيست عادت وقتيه چيست عادت وقتيه چيست عادت وقتيه چيستعادت وقتيه چيست عادت وقتيه چيست عادت وقتيه چيستعادت وقتيه چيست عادت وقتيه چيست عادت وقتيه چيست عادت وقتيه چيست