إِنَّآ أَنزَلنَـهُ فِى لَیْلَةِ الْقَدْرِ (1) وَمَآ أَدْرَاکَ مَا لَیْلَةُ الْقَدْرِ (2)
به یقین ما آن (قرآن) را در شب قدر نازل کردیم. (1) و تو چه مى دانى شب قدر چیست؟! (2)

لَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِّنْ أَلْفِ شَهْر (3)
شب قدر بهتر از هزار ماه است. (3)

تَنَزَّلُ الْمَلَـئِکَةُ وَالرُّوحُ فِیهَا بِإِذْنِ رَبِّهِم مِّن کُلِّ أَمْر (4)
فرشتگان و «روح» در آن شب به اذن پروردگارشان براى (تقدیر) هر امرى نازل مى شوند. (4)

سَلـمٌ هِىَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ(5)
شبى است سرشار از سلامت (و برکت و رحمت) تا طلوع سپیده. (