حدیث از حضرت علی ع درباره منافق

وَ لَقَدْ قَالَ لِي رَسُولُ اللَّهِ ص إِنِّي لَا أَخَافُ عَلَى أُمَّتِي مُؤْمِناً وَ لَا مُشْرِكاً أَمَّا الْمُؤْمِنُ فَيَمْنَعُهُ اللَّهُ بِإِيمَانِهِ وَ أَمَّا الْمُشْرِكُ فَيَقْمَعُهُ‏ اللَّهُ بِشِرْكِهِ‏ وَ لَكِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ كُلَّ مُنَافِقِ الْجَنَانِ‏ عَالِمِ اللِّسَانِ‏ يَقُولُ مَا تَعْرِفُونَ وَ يَفْعَلُ مَا تُنْكِرُونَ‏

پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و آله به من [علی ع] فرمود: «بر امّتم از مؤمن و مشرك وحشتى ندارم. خداوند مؤمن را به خاطر ايمانش از فساد باز مى‏دارد، و مشرك را بخاطر شركش قلع و قمع مى‏نمايد. ولى بر شما از كسى كه در دل منافق و در زبان داناست مى‏ترسم كه مى‏گويد آنچه را خوب مى‏دانيد، و انجام مى‏دهد آنچه را زشت به شمار مى‏آوريد».

نهج البلاغة / ترجمه انصاريان، متن، ص: 259