اثار وفواید بهداشتی روزه
فهرست این نوشتار:
آثار روزه
پرسش 4 . اثرات تربيتى، اجتماعى و بهداشتى روزه چيست؟
روزه ابعاد گوناگونى دارد و آثار فراوانى از نظر مادى و معنوى در وجود انسان مىگذارد كه از همه مهمتر «بعد اخلاقى و فلسفه تربيتى» آن است.
يك. آثار تربيتى
1ـ1. تلطيف روح
روح انسان، همواره در حال تدبير بدن است و بدن بدون تدبير روح، مانند كشتى بدون ناخدا است. در ماه رمضان، به دليل امساك از خوردن و آشاميدن و محدود كردن آن به ساعاتى مشخص و نيز كنترل حواس (مانند چشم، گوش و تمامى مجارى ورود اطلاعات به درون ذهن)، فراغت روح و نفس بيشتر فراهم مىشود. فعاليت روح براى پرداخت به امور مادى و دنيوى كاهش مىيابد و امكان پرداخت به امور معنوى بيشتر مىشود. در نتيجه روح از لطافت بيشترى برخوردار مىگردد.
1ـ2. تقويت اراده
خداوند برنامه روزه دارى را به گونهاى تنظيم كرده است كه انسان بايد در ساعت معيّنى، از خوردن و آشاميدن بپرهيزد و در ساعت خاصى، مىتواند آزادانه بخورد و بياشامد و از لذتهاى حلال استفاده كند.
ملزم شدن انسانها به اجراى دقيق اين برنامه و تكرار آن طى يك ماه، تمرين بسيار مناسبى است براى عادت دادن نفس به امورى، غير از آنچه در ماههاى ديگر عادت كرده بود و اين عمل، عزم و اراده انسان را تقويت مىكند.
1ـ3. كنترل غرايز
روزهدار بايد در حال روزه ـ با وجود گرسنگى و تشنگى ـ از غذا و آب و ساير لذات (از قبيل لذت جنسى)، چشم بپوشد و ثابت كند كه او همچون حيوانات، در بند اسطبل و آب و علف نيست. او مىتواند زمام نفس را به دست گيرد و بر هوسها و شهوتهاى خود مسلّط شود و اين امر باعث مىگردد كه غرايز به كنترل او در آيد و علاوه بر اين، در بهره ورى از آنها تعديلى به وجود آيد. خلاصه اينكه روزه، انسان را از عالم حيوانى ترقى داده و به جهان فرشتگان صعود مىدهد.
تقوا و پرهيزگارى در تربيت اخلاق اسلامى يك مسلمان، نقش بسيار مهمى دارد و براى رسيدن به اين صفت شايسته، بهترين عبادت روزه است. قرآن درباره آن مىفرمايد: «لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ»[23]؛ يعنى، نتيجه و علّت غايى روزه، تقوا از محارم الهى است.
وقتى پيامبر صلىاللهعليهوآله در خطبه «شعبانيه»، فضايل ماه رمضان و روزه را برشمرد، اميرمؤمنان على عليهالسلام پرسيد: بهترين اعمال در اين ماه چيست؟ فرمود: «الورع عن محارم اللّه»[24] ؛ «پرهيز و اجتناب از معاصى و گناهان است». بنابراين روزه، عامل بازدارنده از گناه و عامل سركوب كننده نفس عصيانگر است. شخص با عمل به اين دستور الهى، به خوبى روح تقوا و پرهيزگارى را در خويش زنده مىكند؛ زيرا با روزه، اصلاح نفس و تربيت آن، آسانتر مىشود؛ زيرا گرسنگى و ديگر محروميتهاى روزه، شعلههاى سركش غريزههاى حيوانى و هواهاى نفسانى را خاموش مىسازد.
پر شدن شكم زمينه بسيارى از ناهنجارىها و تحريك شهوات، غوطهورى در حرام و ظهور خواهشهاى باطل در نفس مىشود؛ چنان كه در حديثى آمده است: «انى اخاف عليكم من البطن والفرج»[25]؛ «من از شكم و شهوت بر شما بيمناك هستم». اگر شكم عفيف باشد و به قدر ضرورت اكتفا كند و از حرام و شبهه بپرهيزد، بدون شك دامن نيز عفيف مىشود. عفت اين دو عضو، زمينه بسيار خوبى براى نشاط معنوى و صفاى دل و باطن خواهد شد.
1ـ4. روحيه ايثار و نوع دوستى
انسان موجودى اجتماعى است و انسان كامل، كسى است كه در همه ابعاد وجودى رشد كند. روزه، بعد اجتماعى انسان را در كنار ساير ابعاد او رشد مىدهد؛ بدين صورت كه درس مساوات و برابرى در ميان افراد اجتماع است. با عمل به اين دستور مذهبى، افراد متمكن وضع گرسنگان و محرومان اجتماع را به طور محسوس در مىيابند و به دنبال آن درك، به اين نتيجه مىرسند كه بايد به فكر بيچارگان و محرومان باشند. اگر توجه به حال گرسنگان، جنبه حسّى و عينى پيدا كند، اثر بيشترى دارد و روزه به اين موضوع مهم اجتماعى، رنگ حسّى مىدهد. با رشد اين بعد اجتماعى، انسان نسبت به همنوعان خود بى تفاوت نمىشود و دردهاى فراگير اجتماعى (مانند فقر و گرسنگى) را حس مىكند و مصداق اين سخن حكيمانه سعدى مىشود كه:
بنىآدم اعضاى يكديگرند
كه در آفرينش ز يك گوهرند
چو عضوى به درد آورد روزگار
دگر عضوها را نماند قرار
به راستى اگر كشورهاى ثروتمند جهان و اغنيا، چند روز از سال روزه بدارند و طعم گرسنگى را بچشند، باز هم اين همه گرسنه در جهان خواهد بود؟! آيا ميليونها انسان با سوء تغذيه و كمبود مواد غذايى مواجه خواهند شد؟!
شاید این مطالب را هم بپسندید:
دو. آثار بهداشتى
بدون ترديد در علم پزشكى، اثر معجزه آساى امساك، در درمان انواع بيمارىهاى جسمانى و روانى به اثبات رسيده است. عامل بسيارى از بيمارىها، زيادهروى در خوردن غذاهاى مختلف است. پيامبر خدا صلىاللهعليهوآلهفرمود:«واعلم ان المعدة بيت الداء و ان الحمية هى الدواء»[26]؛ «معده مركز و خانه هر دردى است و پرهيز [ از غذاهاى نامناسب و زيادهخورى]، اساس هر داروى شفابخش است». منشأ بسيارى از بيمارىهاى روانى، افكار غلط، سوء ظن، گناه و شناخت غيرمعقول و غيرمنطقى است و روزه با ايجاد محدوديتهايى، هم معده و دستگاه گوارشى را تقويت مىكند و هم با كنترل افكار و اجتناب از گناه، روان انسان را از آلودگىها باز مىدارد.
به عبارت ديگر روزه، زبالهها و مواد اضافى و جذب نشده بدن را مىسوزاند و در واقع، بدن را «خانه تكانى» مىكند و روح را با تلاوت قرآن و خواندن دعاهاى ويژه تقويت مىنمايد. خلاصه اينكه با روزه، سلامتى جسمانى و روانى انسان تضمين مىشود و بر همين اساس پيامبر اسلام صلىاللهعليهوآله فرمود: «صوموا تصحّوا»[27]؛ «روزه بگيريد تا سالم شويد». روزه اگر با شرايطى كه دارد گرفته شود، اثرات مهم تربيتى، اجتماعى و بهداشتى براى انسان دارد[28].
[23]. بقره 2، آيه 183.
[24]. عيون اخبار الرضا، ج 2، ص 266.
[25]. بحار، ج 1، ص 368.
[26]. بحارالانوار، ج 58، ص 307، بيروت، مؤسسة الوفاء.
[27]. همان، ص 255.
[28]. براى مطالعه بيشتر ر.ك:
الف. الكسى سوفورين، روزه، روش نوين، براى درمان بيمارىها، ترجمه جعفر امامى.
ب. سيد حسين موسوى لاهيجى، روزه، درمان بيمارىهاى روح و جسم، انتشارات جامعه مدرسين حوزه علميه قم.
پ. عبدالكريم بىآزار شيرازى، رساله نوين فقهى پزشكى، ج2، (دفتر نشر فرهنگ اسلامى).
ت. سيد رضا پاكنژاد، اولين دانشگاه و آخرين پيامبر، ج3؛ (انتشارات كتابفروشى اسلاميه).
منبع: سایت هدانا برگرفته از پرسمان،ویژه ماه مبارک رمضان،
