ابوطالب و امام على(ع) در جريان «شعب ابوطالب» چگونه پيامبر را يارى كردند؟

هنگامى كه قريش، پيامبر و مسلمانها را در يك محاصره اقتصادى و اجتماعى و سياسى شديد قرار دادند و روابط خود را با آنها قطع كردند، ابوطالب يگانه حامى و مدافع حضرت، سه سال از همه كارهاى خود دست كشيد و بنى هاشم را به درّه‏اى كه در ميان كوههاى مكه قرار داشت و به شعب ابوطالب معروف بود برد و آنجا سكنى گزيد. فداكارى را بجائى رسانيد كه اضافه بر ساختن برجهاى مخصوصى براى جلوگيرى از حمله قريش هر شب پيامبر را از خوابگاه خود بلند مى‏كرد و جايگاه ديگرى براى استراحت او تهيه مى‏نمود و فرزند دلبندش امام على (ع) را بجاى او مى‏خوابانيد و هنگامى كه على (ع) مى‏گفت: پدر جان من با اين وضع بالاخره كشته خواهم شد، پاسخ مى‏دهد: عزيزم بردبارى را از دست مده هر زنده به سوى مرگ رهسپار است من ترا فداى فرزند عبدالله نمودم جالب توجّه اينكه على (ع) در جواب پدر مى‏گويد: پدرجان اين كلام من نه به خاطر اين بود كه از كشته شدن در راه محمد (ص) هراسى دارم، بلكه بخاطر اين بود كه مى خواستم بدانى چگونه در برابر تو مطيع و آماده براى يارى احمدم.

قصه هاى قرآن، حضرت آيت الله مكارم شيرازى