از ميان تمام ماه هاي سال، تنها نام ماه رمضان در قرآن آمده است. از ماه هاي رجب، ذيقعده، ذيحجه و محرّم با تعبير عام «الاَشهُرُ الحُرُمُ» و «مِنها اَربَعَةٌ حُرُمٌ» و از ماه هاي حج، يعني شوال، ذيقعده و ذيحجه نيز به عنوان «اَشهُرٌ مَعلومت» ياد شده است؛ نه نام ويژه آنها. [1]
البته اجزاي زمان، ذاتاً يكسان‌اند و مزيّت ذاتي بر هم ندارند؛ ليكن گاهي چيزي كه در ظرف زمان واقع مي شود به زمان بها مي‌دهد.[2]
شاید این مطالب را هم بپسندید:
پي نوشت:
[1] تفسير مجمع البيان، ج1و 2، ص 523. [آيات به ترتيب مذكور در متن: توبه/5. توبه/36. بقره/197.]
[2] تفسير تسنيم، ج9، ص 325.
