کم نوشیدن آب در روایات

آيا احاديثى كه در آن به طورضمنى به كم نوشيدن آب سفارش شده‏معتبر است؟

احاديثى كه ناظر به كيفيت و كميت آب خوردن است متعدد و مختلف مى‏باشد از جمله:

1- در بعضى از روايات به طور مطلق آمده است كه، آب كم بخوريد. مانند حديث امام صادق (ع) كه مى‏فرمايد: «آب بسيار مخور كه هر دردى را به سوى تو مى‏كشد و تا تاب‏دارى دوا مخور». يا اين كه «زياد آب ننوشيد كه ماده هر بيمارى است».

2- در بعضى از روايات مطلق نبوده و داراى قيد و وصف مى‏باشد. مثل روايت امام صادق (ع) كه مى‏فرمايد: «تا به آب اشتها پيدا نكرديد از آن نخوريد و در صورت اشتهاء كم بخوريد» يا روايتى كه مى‏گويد «بعد از خوردن شيره آب كم بخوريد…» يا روايتى كه از امام رضا (ع) نقل شده است كه آن حضرت فرمود: «با طعام آب بسيار خوردن ضرر ندارد و…». بنابراين رواياتى كه مى‏گويد آب زياد نخوريد انصراف به موارد خاص دارد و مشكل ايجاد نمى‏كند، لذا مى‏توان گفت در صورت عدم اشتها به آب نبايد آب خورد يا با طعام آب خوردن خوب است، آن هم اگر قبل از غذا باشد براى معده مفيد است. از طرفى زياد خوردن آب يا كم خوردن آن در علم طب و پزشكى نيز توصيه نشده است، آنچه كه طب مى‏گويد برطرف كردن نياز آب بدن است و در مواردى كه زياد خوردن آب را توصيه مى‏كند جهت خاص دارد مانند كسى كه به مرض قند يا سنگ كليه مبتلا است و در مواردى نيز عكسش را تجويز مى‏كنند. پرسمان.