سیلی زدن حضرت موسی به عزرائیل در کتاب صحیح بخاری

آیت الله حسینی قزوینی

من در همان جلسه اي كه در كتابخانه مسجد نبوي داشتيم، صحبت از صحيح بخاري شد و گفتم كه شما اين روايت را چطور مي خواهيد توجيه كنيد كه در صحيح بخاري شما آمده است:

فلما جاءه صكه فرجع إلي ربه فقال أرسلتني إلي عبد لا يريد الموت فرد الله عز وجل عليه عينه … .

وقتي حضرت عزرائيل براي قبض روح حضرت موسي (عليه السلام) مي آيد، حضرت موسي (عليه السلام) عصباني مي شود و يك سيلي به حضرت عزرائيل مي زند: يكي از چشمانش مي افتد و كور مي شود و نزد خدا برمي گردد و عرضه مي دارد كه من نزد حضرت موسي (عليه السلام) رفتم و نمي خواهد بميرد و اين چنين با من رفتار كرد و خداوند هم فرمود كه عيبي ندارد، برويد با هم آشتي كنيد.

صحيح البخاري، ج2، ص92 ـ صحيح مسلم، ج7، ص100

در روايت هم آمده است كه حضرت عزرائيل از اين به بعد كه براي قبض روح مؤمنين مي آمد، پشت درب مي ايستاد از ترس اين كه مانند حضرت موسي (عليه السلام) سيلي به صورت او نزنند و چشم ديگرش كور شود.

گفتم: برادر عزيز! اگر اين روايت را به يك آدم تحصيل كرده بدهيد، آيا نمي خندد؟ آيا نمي گويد كه اگر اسلام اين است، ما اين اسلام را نمي خواهيم؟ در اين زمينه، جوابي را نمي توانند بدهند. از اين اسرائيليات زياد دارند؛ مانند كشتي گرفتن خداوند با حضرت آدم (عليه السلام) و آمدن خداوند به بهشت و بعضي از قضايايي كه عقل ـ جداي از مذهب و آئين ـ زير بار آن نمي رود.