زمانی که خدا عالمان دینی را تهدید می کند

تهدیدهای الهی علیه کافران و منافقان بارها در قرآن مطرح شده است؛ اما در مواردی خدا پیامبرش را نیز که حبیب خود می‌داند تهدید می‌کند.
تحلیل چرایی تهدید خدا می‌تواند هشداری به عالمان اسلامی باشد که خود را منسوب به دین می‌کنند؛ زیرا هر که مقرب‌تر است امکان مجازات سخت و شدید خدا نسبت به او نیز به همان اندازه افزایش می‌یابد.
خدا در قرآن بیان می‌کند که پیامبر(ص) مامور به رسالت و بیان آن چیزی است که خدا به او وحی کرده است اما اگر برخلاف آنچه وحی شده، چیزی به ما نسبت می‌داد، به سختی مجازات می‌کردیم.، چنانکه بصراحت می‌فرماید: و اگر او پاره‌اى گفته‌‏ها بر ما بسته بود دست راستش را مانند اسیر جنگی در میدان نبرد سخت مى‏‌گرفتیم، سپس رگ قلبش را پاره می‌کردیم؛ و هیچ یک از شما مانع از عذاب او نمى‌‏شد. (حاقه، آیات 44 تا 47)

براساس دیدگاه قرآن کسی که به سبب ارتباط با خدا و نسبت داشتن به خدا و دین در اجتماع اعتباری کسب کرده است، اگر بخواهد از این اعتبار خویش سوء استفاده کند، به شدت مجازات می‌شود و به او مهلت داده نمی‌شود. پس همان‌طوری که به پیامبرش مهلتی نمی‌دهد، به عالمان اسلامی که اعتباری به نام عالم اسلامی کسب کرده‌اند، مهلتی نمی‌دهد و آنان را مجازات می‌کند؛ این در حالی است که اگر کسی اعتبارش را از دین به دست نیاورده باشد، حتی اگر ادعای پیامبری کند، کاری با او نداشته و به او مهلت می‌دهد؛ چنانکه اگر کسی با خدا و خانه خدا کاری نداشته و ظلم را به مردمان انجام دهد، به او مهلت می‌دهد، اما اگر بخواهد با کفر و ظلم متعرض خانه خدا شود، به او مهلتی نمی‌دهد؛ همان گونه که به ابرهه مهلت نداد. خدا می‌فرماید: انَّ الَّذِینَ کَفَرُوا وَیَصُدُّونَ عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ وَالْمَسْجِدِ الْحَرَامِ…وَمَنْ یُرِدْ فِیهِ بِإِلْحَادٍ بِظُلْمٍ نُذِقْهُ مِنْ عَذَابٍ أَلِیمٍ؛ بى‌گمان کسانى که کافر شدند و از راه خدا و مسجدالحرام جلوگیری می‌کنند … و نیز هر که بخواهد در آنجا به ستم از حق منحرف شود به او از عذابى دردناک مى‏چشانیم. (حج، آیه 25)

البته ظالم باید از آه مظلومی که جز خدا کسی را ندارد نیز بترسد که آه مظلوم سریع می‌گیرد؛ امام حسین(ع) در آخرین وصیت خویش به امام سجاد(ع) در کربلا می‌فرماید: اِیَّاکَ وَ ظُلْمَ مَنْ لَا یَجِدُ عَلَیْکَ نَاصِراً اِلَّا اللَّه؛ پرهیز کن از ظلم به کسی که جز خدا ناصر و یاوری ندارد.(کافی، ج 2، ص331) زیرا فاصله آه مظلوم و پاسخ خدا بسیار اندک است؛ امام حسن مجتبی(ع) در پاسخ شخصی که پرسید: کَمْ بَیْنَ الْاَرْضِ وَ السَّمَاء؛ چقدر فاصله میان زمین و آسمان است؟ فرمود :دَعْوَهًُْ الْمَظْلُومِ وَ مَدُّ الْبَصَر؛ نسبت به آسمان غیر مادی یعنی خدا فاصله همین دعای مظلوم است، و فاصله میان زمین و آسمان، تا چشم مسلح و غیر مسلح کار می‌کند.(خصال، ج 1، ص 441)
به هر حال، عالمان اسلامی می‌بایست از هر گونه سوء استفاده از اعتبارات دینی و نسبتی که  به خدا و دین خدا پیدا کرده‌اند حذر کنند؛ چرا که خدا به شدت و سرعت بر آنان خشم می‌گیرد و آنان را به هلاکت می‌رساند.

کیهان