حق زن بر شوهر چیست/ مرد حق ندارد که به زنش «اف» بگوید
تکلیف مردان نسبت به زنان
پس حولاء پرسید:ای رسول الله! صلوات خدا بر تو باد! … زنان چه حقی بر مردان دارند؟
پیامبر(ص) فرمود: برادرم جبرئیل مرا خبرداد و همواره مرا به زنان سفارش می‌کرد به طوری که گمان کردم که حلال نیست بر مرد که به زنش «اف» بگوید. جبرئیل گفت:ای محمد! از خداوند عز و جل در حق زنان بترس و تقوا پیشه کن؛ زیرا آنان در ابتدای زندگی در دستان شمایند. آنان را به عنوان امانات الهی گرفتید و به کلمه الله و کتاب الهی به حکم فریضه و سنت و شریعت محمد بن عبدالله (ص) ازدواج با ایشان بر شما حلال شد، پس آنچه برای آنان بر شماست به عنوان حق واجب است ؛ چرا که اجسام ایشان بر شما حلال شد و ابدانشان در اختیار شما و وصل بر شماست و فرزندانتان را در درونشان حمل می‌کنند تا زمانی که وضع حمل اتفاق افتاد. پس بر ایشان شفقت و رحمت آورید و با دلهایشان پاک باشید تا با شما باشند و آنان را اجبار و اکراه نکنید و بر ایشان خشم نگیرید و آنچه از مال به ایشان دادید جز به رضا و اذن پس نگیرید.
وَ فِي حَدِيثِ الْحَوْلَاءِ بِالسَّنَدِ الْمُتَقَدِّمِ قَالَ: فَقَالَتِ الْحَوْلَاءُ يَا رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ هَذَا كُلُّهُ لِلرَّجُلِ قَالَ نَعَمْ قَالَتْ فَمَا لِلنِّسَاءِ عَلَى الرِّجَالِ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص أَخْبَرَنِي أَخِي جَبْرَئِيلُ وَ لَمْ يَزَلْ يُوصِينِي بِالنِّسَاءِ حَتَّى ظَنَنْتُ أَنْ لَا يَحِلَّ لِزَوْجِهَا أَنْ يَقُولَ لَهَا أُفٍّ يَا مُحَمَّدُ اتَّقُوا اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ فِي النِّسَاءِ فَإِنَّهُنَّ عَوَانٍ[1] بَيْنَ أَيْدِيكُمْ-
أَخَذْتُمُوهُنَ[1] عَلَى أَمَانَاتِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مَا[2] اسْتَحْلَلْتُمْ مِنْ فُرُوجِهِنَّ بِكَلِمَةِ اللَّهِ وَ كِتَابِهِ مِنْ فَرِيضَةٍ وَ سُنَّةٍ وَ شَرِيعَةِ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ ص فَإِنَّ لَهُنَّ عَلَيْكُمْ حَقّاً وَاجِباً لِمَا اسْتَحْلَلْتُمْ مِنْ أَجْسَامِهِنَّ وَ بِمَا وَاصَلْتُمْ مِنْ أَبْدَانِهِنَّ وَ يَحْمِلْنَ أَوْلَادَكُمْ فِي أَحْشَائِهِنَّ حَتَّى أَخَذَهُنَّ الطَّلْقُ مِنْ ذَلِكَ فَأَشْفِقُوا عَلَيْهِنَ[3] وَ طَيِّبُوا قُلُوبَهُنَّ حَتَّى يَقِفْنَ مَعَكُمْ وَ لَا تَكْرَهُوا النِّسَاءَ وَ لَا تَسْخَطُوا بِهِنَّ وَ لَا تَأْخُذُوا مِمَّا آتَيْتُمُوهُنَّ شَيْئاً إِلَّا بِرِضَاهُنَّ وَ إِذْنِهِنَّ الْخَبَرَ.
مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل، ج14، ص: 253
شاید این مطالب را هم بپسندید:
از امام‌صادق(ع) پرسيده ش: حق زن بر شوهرش چيست كه اگر مرد آن را انجام دهد نيكو‌كار [درست کار] است؟ فرمودند… اگر زن از روى جهل خطایى كرد، مرد او را ببخشد.»
152- بَابُ حَقِّ الْمَرْأَةِ عَلَى الزَّوْجِ
10181/ 1. أَبُو عَلِيٍّ الْأَشْعَرِيُّ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ الْجَبَّارِ، عَنْ صَفْوَانَ بْنِ يَحْيى[1]، عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ، قَالَ:
قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ: مَا حَقُّ الْمَرْأَةِ عَلى زَوْجِهَا الَّذِي إِذَا فَعَلَهُ كَانَ مُحْسِناً؟
قَالَ: «يُشْبِعُهَا وَ يَكْسُوهَا، وَ إِنْ جَهِلَتْ غَفَرَ لَهَا» وَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ: «كَانَتِ امْرَأَةٌ عِنْدَ أَبِي عَلَيْهِ السَّلَامُ تُؤْذِيهِ، فَيَغْفِرُ لَهَا».
كافي (ط – دار الحديث)، ج11، ص: 171
[1] ( 1) في المصدر: أعوان.
