اختلاف آراء علما را چگونه مى توان توجيه كرد؟

اختلاف آراء علما را چگونه مى توان توجيه كرد؟
اختلاف آراء علما را چگونه مىتوان توجيه كرد؟
درباره احكام گفتنى است كه احكام دو گونه است:
1- ضرورى،
2- اختلافى.
احكام ضرورى دستور صريح دارد و مورد قبول همگان است نظير وجوب نماز، روزه، حج و… احكام اختلافى آن است كه دستور صريح ندارد و لذا ضرورى دين به شمار نمىرود و ممكن است صاحب نظران، ديدگاههاى متفاوتى درباره آن داشته باشند. همچنين در احكام غيرضرورى اين احتمال وجود دارد كه با گذشت زمان و بر اساس اصول اجتهادى، فقيه فتواى ابتكارى و جديدى صادر كند نظير فتواى امام (ره) درباره شطرنج. و نيز در احكام غير ضرورى، نظام فكرى و گرايشها و مطالعات مجتهد در صدور فتوايش نقش دارد يعنى، ممكن است درباره يك موضوع، فقيهى كه با مسائل روز و نيز با زندگى اقشار مختلف آشنايى دارد و مسافرتهايى را به كشورهاى مختلف داشته است و… به گونهاى فتوا بدهد ولى فقيه ديگرى كه تنها با اصطلاحات تخصصى و اجتهادى آشنا است، به گونهاى ديگر فتوا صادر كند:
بنابراين آشنايى فقيه با مسائل روز و نوع نگرش وى در جهانبينى، قهراً در استنباط و فتواى او تأثير خواهد داشت. ناگفته نماند كه همين اختلاف نظر نيز موازين و حريم خاصى دارد و امكان ندارد از چارچوبه اسلام و دستورات كلى شرع خارج شود. پس ضرورى دين، يك حكم بيشتر ندارد. غير ضرورى نيز در چارچوبه خاص و معينى قرار دارد و بر اين اساس مىتوان گفت كه: «دين به نوبه خود نظامبردار است».