آيا تقدم خلقت آدم بر حوا دليل برترى مرد بر زن نيست؟
شاید این مطالب را هم بپسندید:
در قرآن كريم بر اين مطلب كه خلقت آدم مقدم بر خلقت حوا بوده است تصريح نشده است و آياتى مثل آيه يك سوره نساء نيز قابل تاويلند و معلوم نيست كه مراد نفس واحده حضرت آدم باشد بلكه ممكن است مراد از نفس واحده، نفس كلى يا روح كلى باشد والله اعلم. روايات وارده در اين باب نيز تعارضاتى با هم دارند ولى مى توان از ظهور روايات استفاده كرد كه خلقت آدم مقدم بوده است لكن تقدم در خلقت به معنى تبعيض نيست. شكى نيست كه ملائك قبل از آدم وجود داشتند هم چنين جن ها و شيطان هزاران سال قبل از آدم خلق شده بود: «وَ لَقَدْ خَلَقْنَا اْلإِنْسانَ مِنْ صَلْصالٍ مِنْ حَمَإٍ مَسْنُونٍ وَ الْجَانَّ خَلَقْناهُ مِنْ قَبْلُ مِنْ نارِ السَّمُومِ». (حجر، 26 و 27) حتى بسيارى از حيوانات و گياهان نيز قبل از حضرت آدم خلق شده بودند. بنابراين اگر تقدم در خلقت به معنى شرافت باشد لازم مى آيد ملائك جن ها شيطان و حيوانات و گياهان از حضرت آدم اشرف باشند در حالى كه چنين نيست حضرت محمد اشرف مخلوقات است ولى در خلقت آخر همه انبياء آمده است و اگر گفته شود كه نور نبى اكرم قبل از همه خلق شده بود گوييم كه آن نور، همان عقل اول است و عقل اول غير از پيامبر اكرم است. لكن پيامبر در سير تكاملى خود با عقل اول متحد شده است لذا پيامبر اكرم نيز به اين اعتبار مخلوق اول مى شود، و اين راه براى همه باز است و هر انسانى مى تواند به مراتب عقول مجرده ترقى كند. و با عقول متحد شود. پيامبر اكرم كه متولد شد بالفعل در آن مقام نبود ولى استعداد آن را داشت و استعداد با اختيار خود شخص شكوفا مى شود، لذا شرف پيامبر به اكتساب خود اوست و البته اگر كسى به اختيار خود راه افتاد موهبت هاى الهى نيز نصيب او خواهد شد.
/ قرآن كريم در مساله خلقت به شخص چندان بها نداده است، لذا بسيارى از آيات سخن از خلقت انسان است و نه آدم تنها فردى از انسان است و ملائك تنها بر ادم سجده نكردند بلكه بر انسان سجده كردند و انسان نه مرد است و نه زن، حقيقت انسان همان روحى است كه خدا در حضرت آدم دميد و شرافت آدم به همين روح بود لذا تا روح در جسم آدم دميده نشده بود ملائك مامور به سجده بر او نشدند و شكى نيست كه روح حوا نيز از همين روح است. روح امرى مجرد از ماده است كه زن و مرد بودن براى آن بى معنى است. و اگر تفاوتى بين زن و مرد وجود دارد در جسم است و تفاوت غير از تبعيض است. جسم زن كمالاتى دارد كه جسم مرد فاقد آن است و جسم مرد نيز كمالاتى دارد كه جسم زن فاقد آن است و هر كدام در جاى خوب خوبند نه زن جاى مرد را مى گيرد و نه مرد جاى زن را، هر كدام در عالم خلقت نقشى بر عهده دارند و آنكه نقش خود را به خوبى ايفا كند در نزد خدا گرامى ترا خواهد بود. پرسمان
