نگرانی از رفتارهای خانواده همسر در دوران نامزدی

رفتارهای خانواده همسرم در دوران نامزدی، مرا نگران کرده است

سوال: پسر مجردي ام كه تازه نامزد كرده ام. تحقيقات كمي براي طرف انجام داديم منتها نتيجه خوب بود. تا الان بطور كلي خانواده خوبي اند ولي چند مورد مرا نگران كرده. یكي از خواهرهاي طرف، پرمدعاست و روحيه ستيزه كارانه دارد؛ تازگي ها متوجه شديم با خانواده شوهرش قهراست. بقيه خواهرها خوب، ولي هم زرنگ و هم زبان درازند .مادر طرف خوب، ولي يه طوري است؛ انگار مي خواهند بعضي از مخارج را به عهده من بيندازند. من و نامزدم به هم علاقه داريم. خود او خوب و مهربان و كمي(نه زياد) حرف گوش كن است. كمكم كنيد چگونه با آنها رفتار كنم كه باعث پشيماني نشود؟

پاسخ:
پرسشگر گرامي؛ از اعتماد و ابراز لطف شما به اين مجموعه سپاسگزاريم.
احساس شما را نسبت به موضوعاتي كه در متن ارسالي بدان اشاره نموديد، درك مي نماييم. در حقيقت اين مسأله از نگراني شما در مورد آينده زندگي و روابط خود با همسرتان و خانواده ايشان حكايت دارد كه به نوبه خود ارزشمند و قابل احترام است؛ امّا جا دارد نگراني خود را از اين بابت پنهان نداريم كه نكند خداي ناكرده در مورد افرادي كه در متن ارسالي خود بدان اشاره نموديد در اثر تصوّرات قالبي دچار پيش داوري شده باشيد؛

 

زيرا اين موضوع كه متأسفانه گاهي نوعروسان و نودامادان به علت عدم شناخت كافي نسبت به خانواده و گاه وابستگان همسر، دچار برداشت هاي غلط از رفتارهاي آنها مي شوند ، نكته اي است كه بايد هر مشاوري از عدم دخالت آن در برداشت هاي طرفين نسبت به يكديگر اطمينان حاصل نمايد. از آنجا كه ما در مورد شرايط روحي، اجتماعي ، سني و تحصيلي شما و افراد مورد نظرتان اطلاعات كافي در دست نداريم و همچنين از ميزان ارتباط شما و مسائلي كه بين تان رد و بدل شده نيز اطلاعي نداريم ، نكات زير را به عنوان راهنمائي هاي كلي خدمتتان عرضه مي داريم كه اميدواريم با توجه دقيق به آنها و رعايتشان در ارتباطات خود با اطرافيانتان موفق باشيد .

 

قدم اول موثر واقع شدن مشاوره براي شما اين است كه بدانيد شما به عنوان موجودى اجتماعى نيازمند معاشرت با ديگر هم‏نوعان خود به ويژه خانواده و بستگان همسرتان هستيد كه لازمه اصلى اين معاشرت، داشتن احساس دوستى و محبت نسبت به آنهاست.

 

آنچه كه چنين روابطي را آسيب پذير مي سازد آن است كه بسيارى از ما به جهت ناآگاهى از چگونگى معاشرت و آداب آن و نيز رعايت نكردن آن آداب، توانايى برقرارى روابط مناسب با ديگران را از دست مي دهيم و مورد سوء استفاده و يا انتقاد قرار گرفته و نهايتاً به ناچار منزوى مي گرديم.

 

 

در زمينه ارتباطاتتان با خانواده همسرتان پيشنهاد مي گردد:
1. خود را براي پذيرش يكسري واقعيّات در مورد همسر خود و خانواده وي آماده سازيد. دوران نامزدي و در ادامه آن ازدواج، بسياري از امور پنهان را در مورد طرف مقابل به شما نشان خواهد داد؛ زيرا به شكل واقعي و عملي با عقايد و فرهنگ خانواده وي آشنا شده و چه بسا درمي يابيد كه اين فرهنگ و عقيده تا چه حد با عقيده و فرهنگ خانواده شما متفاوت است.

 

طبيعي است كه در اين حالت، فشار خاصي بر شما تحميل خواهد شد؛ لذا سعي نماييد در برخورد با اين موارد با استفاده از روش و استراتژي هاي خاصي كه پيشنهاد مي شود و همچنين روشهايي كه با گذشت زمان و كسب شناخت بيشتر نسبت به ايشان به دست خواهيد آورد به حل مسائل موجود در روابط خود كمك كنيد . در اين ميان نوع رابطه خود را با هر يك از بستگان همسر مشخّص نموده و بر طبق مقتضيات آن، عمل نماييد. توجّه داشته باشيد كه يك ارتباط تنها در صورتي موفق خواهد بود كه مقتضيات و شرايط هر كدام از آنها و حد و مرزهاي هر كدام به طور دقيق رعايت گردد. مطمئن باشيد تنها در اين صورت است كه در روابط خود با آن ها به احساس رضايت دروني خواهيد رسيد.

 

2. آنچه در قدم اول هر ارتباطي براي تازه دامادي مانند شما مهم است اين است كه در مورد بستگان همسر و شرايطي كه برايتان پيش مي آيد، مثبت انديش باشد . زندگي امروز شما، حاصل انتخاب هاي ديروز شما هستند و فرداي شما نيز حاصل انتخاب هاي امروزتان، پس درست انتخاب كنيد، درست زندگي كنيد تا از حس زيباي صميميّت و امنيت حاصل از آن در جمع خانواده و فاميل لذّت ببريد. ابداً در ذهنتان نسبت به هيچيك از افراد خانواده و بستگان همسرتان پيش فرض منفي نداشته باشيد؛

 

اگر پيش فرض هاي منفي نسبت به خانواده همسر داشته باشيد هر چه در حق شما محبت كنند به چشم تان نخواهد آمد . بنابر يكي از فرمايشات ارزشمند و طلايي امام جواد عليه السلام انسان مؤمن به داشتن سه ويژگي نيازمند است كه يكي از آن موارد « توفيق از سوي خداوند » است. توفيق يعني علل و اسباب رسيدن به چيزي يا تحقق آرزويي. آن چه شايسته است شما در اين ميان بدان توجّه داشته باشيد آن است كه خداوند به وسيله انسان هاي ديگر يا …

 

فراهم كننده اين عوامل و اسباب است؛ بنابراين تلاش نماييد كه شما زمينه چنين توفيقاتي براي افراد مورد نظر باشيد. به عنوان نمونه سعي نماييد چند نكته مثبت و ارزشمند را در آن ها شناسايي نموده و در برخورد با آن ها برجسته نماييد تا جايي كه در جمع خودشان و ساير جمع ها، اين افراد را بخاطر صفات ارزنده شان بستاييد؛ زيرا از اين طريق علاوه بر آن كه رابطه شما با آن ها مستحكمتر خواهد گرديد، انگيزه آن ها نيز براي افزايش كارهاي مثبت شان بيشتر خواهد شد.

 

3. حد اعتدال را در روابط خود با آن ها رعايت نماييد؛ توضيح اينكه يكي از چيزهايي كه در رسيدن به آرامش رواني در قالب ارتباط با ديگران به ما كمك مي كند رعايت حد و مرز دوستي است. برقراري روابط با ديگران فقط يك امر قلبى نيست، بلكه تأثير آن در ساختار شخصيتي، پيشرفت فردي، اجتماعي و در پديد آوردن رضايت خاطر و تعادل رواني شما غير قابل انكار است؛ لذا در اين راستا نيز همچون ديگر جنبه هاي زندگي رعايت اعتدال، عقل و منطق لازم و ضروري است .مي توانيد با همسرتان در مورد ميزان ارتباطتان با خانواده اش بعد از سپري كردن دوران عقد و آغاز زندگي مشترك به توافق رسيده و با رعايت تعادل، تاثيرگذاري رفتار آنها بر زندگيتان را به حداقل برسانيد.

 

4. مسائل را خيلي بزرگ نكنيد؛ اميرالمؤمنين علي عليه السلام مي فرمايند : « من لم يتغافل و لايغض عن كثير من الامور تنغصت عيشته؛ هر كه درباره بسياري از امور بي اعتنايي و چشم پوشي نكند زندگيش تيره مي شود».

بسياري از افراد، زماني كه سنّت ها و عادت هاي خانواده همسر برايشان قابل پذيرش نيست خواسته و يا ناخواسته مرتب بر روي اين مسائل دست گذاشته و بزرگنمايي مي كنند؛ بنابراين مراقب باشيد كه از چنين طرز برخوردي به دور باشيد. در هر شرايطي براي آنكه وضعيت را آرام كنيد به شوخ‌طبعي متوسل شويد. اين عمل به شما كمك مي‌كند تا مسائل را خيلي بزرگ نكنيد، از مشكلات فاصله بگيريد و بحران را فرونشانيد؛ امّا مراقب باشيد، شوخ طبعي به معناي تمسخر طرف مقابل( همسرتان و يا خانواده وي) نباشد؛ زيرا در اين حالت وضعيت از بد هم بدتر خواهد شد .

 

5. در شرايط مناسب با همسرتان در مورد اين موضوع صحبت كنيد. در اين هنگام سعي كنيد كه حالت و لحن گفتار و رفتار شما مهربانانه و محترمانه باشد. در كلامتان سرزنش و تحقير نباشد، بلكه برعكس هرچه مي توانيد محاسن و توانمندي هاي او و خانواده اش را بيان كنيد. او و خانواده اش را را تكريم كنيد، به خصوص در حضور اطرافيان . محاسن، لحظات شيرين و خوش مابين تان را به ياد بياوريد. به او بگوئيد از اينكه با او ازدواج كرده ايد خوشحال، راضي و خدا را شاكريد. سعي كنيد اين مواردي را كه بيان شد هميشه رعايت كنيد.

 

اين مهارتهاي ارتباطي باعث اعتماد، اطمينان، و محبت همسرتان به شما مي شود و او را در زندگي همراه شما مي كند. در صحبت هايتان مرز دخالت و حمايت اطرافيان را مشخص كنيد. بكوشيد تا هردو طرف به نظرات مشخص و يكساني دست پيدا كنيد. به اين نكته كاملا دقت داشته باشيد كه وقتي از خانواده او صحبت مي كنيد احترام را رعايت كنيد؛ بدگوئي، تحقير، و سرزنش آثار منفي و مخربي به بار مي آورد و محبت و اعتماد بين زوجين را از بين مي برد و موجب مقابله به مثل ناشي از خشم و كينه جويي مي شود. بدگوئي از اطرافيان همسر، او را به شما بدبين مي كند.

 

6. همسر خود را در قبال رفتار و گفتار مادر، خواهر و يا فاميلش مقصّر ندانسته و او را بابت اين گونه مسائل مؤاخذه نكنيد. در حقيقت جا دارد برخلاف برخي از همسران جوان و بي تجربه كه شريك زندگي خود را مسئول رفتارهاي خويشاوندانش قلمداد مي نمايند، عمل نكرده، بلكه منطقي بوده و روي اين مسأله بينديشيد كه همسر شما چقدر توانايي و اختيار دارد رفتار خويشاوندان خود را كه باعث رنجش خاطر شما مي گردد، تغيير دهد؟ از سوي ديگر آيا عاقلانه است كه براي رفتار نامناسب خويشاوند همسر، رابطه عاطفي خود را با همسر از طريق گله و … سست كرد؟

 

7. خويشاوندان همسر از جمله مادرزن ، خواهر زن و … را اگر چه در تعاملات خود، آداب اجتماعي مورد نظرتان را رعايت نمي كنند، همان گونه كه هستند، بپذيريد و در حد وسع خود و با رعايت نكات اخلاقي و ديني ( فقط براي عشق و علاقه به همسر خود) به آنها احترام كامل بگذاريد و از خطاها و آزار آنها چشم پوشي كنيد. آيا عشق و علاقه به همسر نمي ارزد كه كمي صبوري كرده و رفتار نامناسب خويشاوند همسر را تحمل كنيد؟ آيا استحكام زندگي زناشويي خودتان مهم تر از عكس العمل در مقابل رفتار نامناسب خويشاوند همسر، نيست؟

 

8. اگر كنايه‌اي به شما مي زنند، سعي كنيد با كمي لبخند و طنز آن را با شوخي رد كنيد؛ زيرا تجربه نشان داده كه هرگونه عصبانيت اوضاع را بدتر مي‌ سازد؛ بنابراين در جواب كنايه‌هايي كه مي‌شنويد، لبخند بزنيد؛ زيرا باعث مي‌شود كنايه‌ها كمتر گردد.

 

9. اگر شناخت تان نسبت به خواهران همسرتان بيشتر شد و فهميديد كه آنها واقعا از گروه افراد بهانه جو هستند، سعي كنيد به اصطلاح آتو به دستشان ندهيد؛ چنانچه از افرادي نيستند كه دائم بهانه جويي كنند، بايد در اسرع وقت دريابيد كه چه انتظاري از شما داشته اند كه فكر مي كنند برآورده نشده است. بهترين كسي كه مي تواند در اين زمينه به شما كمك كند همسر شماست. او حتماً از حرف دل والدين و خانواده خود آگاه است و مي داند كه به چه وسيله يا با انجام چه كاري مي توانيد دل آنها را به دست بياوريد.

 

10. اگر رفتاري از خانواده همسرتان باعث دلخوري شما شد به طور مستقيم از آن ها گلايه نكنيد؛ زيرا وقتي تذكّر اخلاقي با كنايه و اشاره گفته شود، زودتر اثر مي بخشد تا اين كه بخواهيد با صراحت از اشتباه و يا گناه آنان نام برده و انتقاد نماييد. شايد خود شما نيز به تجربه دريافته باشيد كه بعضي از افراد وقتي مورد انتقاد مستقيم قرار مي گيرند در برخي از موارد به توجيه عمل ناصحيح خود روي آورده و گاه متأسّفانه گستاخ تر مي شوند.

 

11. برخي از افراد نيز روحيّه شان بدان گونه است كه احساس مي كنند وظيفه دارند زن و شوهر جوان را به دليل آنكه فكر مي كنند در زندگي مشترك خود بي تجربه اند، نصيحت نمايند؛ شايد شما رفتارهاي ايشان را مداخله و يا گفتارهايشان را بيجا بدانيد اما لازم است در مقابل اين افراد صبور بوده و اجازه دهيد به وظيفه اي كه احساس مي كنند، عمل نمايند. مطمئن باشيد اين گونه مسائل مقطعي است و دير يا زود وقتي آنها ببينند شما پخته تر از آن هستيد كه آنها گمان مي نمودند، دست از سر شما خواهند برداشت .

 

12. در مورد مسائل و مشكلات زندگي خود و ديگران، زيركانه و با فكر و انديشه برخورد كنيد. مسائل و مشكلات شخصي زندگي ديگران (مثلا روابط خواهر همسرتان با خانواده همسرش) ربطي به روابط و ارتباطات زندگي شخصي شما ندارد. در تلاش باشيد تا با جلب اعتماد همسرتان و ايجاد يك رابطه عميق دوستي با ايشان، پايه هاي زندگي و روابطتان را به درستي پايه ريزي كنيد تا هيچ كسي نتواند به هيچ عنوان بر روابط شما تاثير گذار باشد.

 

13. پدر و مادر، دلسوز فرزندان خود هستند و خيلي كم پيدا مي شود كه پدر و مادري قصد سوء‌، نسبت به زندگي فرزندان خود داشته باشند؛ البته ممكن است گاهي اوقات اشتباهي هم مرتكب شوند، اما بعيد است كه بخواهند از روي عمد و با قصد تخريب يا ضرر زدن به زندگي فرزندان خود به اين كار اقدام نمايند. بنابراين جا دارد در مورد برخي از سخنان و يا رفتار مادر همسرتان كه به عقيده شما، به نوعي مثبت به نظر نمي رسد، ارزيابي منفي نداشته باشيد. ما نمي دانيم كه شرايط محيطي و اجتماعي محل زندگي شما و همسرتان به چه صورت است؟

 

آيا رسومات شما و ايشان به يك گونه است يا خير؟ شايد طبق آداب و رسوم ايشان يك سري از مخارج به عهده داماد است، در صورتي كه در رسومات شما خانواده عروس بايد آنها را متحمل شوند؛ به عنوان مثال در برخي از مناطق كشورمان تهيه تمام جهيزيه و بعضا برخي از اقلام به عهده داماد است، در صورتي كه در برخي نقاط ديگر خانواده عروس ملزم به تهيه آن مي باشند. بنابراين در اين مورد بهتر است براي رفع سوء تفاهم، با همسر خود صميمانه به گفتگو بنشينيد تا اگر در مورد رسومات و يا مخارج شبهه اي داريد برطرف شود.

و اما نكته پاياني :
شما و همسرتان بايد سعي نماييد در مقابل مسايلي كه بستگان دور و نزديك با حرف و يا رفتار خود براي زندگي مشترك شما به وجود مي آورند، جبهه مشتركي داشته باشيد. داشتن جبهه مشترك و پشتيباني شما از يكديگر در مواقع لزوم توانايي روحي خود و همسرتان را براي تحمّل مشكلات و ناسازگاري ها بالا برده و باعث دلگرمي بيشتر شما به زندگي مي گردد. بدانيد آنچه موجب اختلاف بين شما خواهد شد تفاوت هاي شما و همسرتان نيست، بلكه نحوه برخوردتان با يكديگر است. به عنوان مثال يكي از راهكارهايي كه شايسته است در پيش بگيريد، اين است كه با وي« حسن معاشرت» داشته باشيد. براي اين كار سعي نماييد در گفتار و يا رفتارتان جنبه هاي منفي همسر و يا خانواده وي برجسته نگردد، عزت نفسش جريحه دار نگرديده و با چشم پوشي از پاره اي رفتارهاي ناسالم وي و فرصت دادن به او براي رفع نواقص (با در نظر گرفتن اين نكته كه يقينا شما هم داراي نواقصي در اخلاق و رفتار خود هستيد)، اعتماد و اطمينان او را به خود برانگيزيد. اگر با جلب اعتماد و اطمينان همسرتان توانستيد هميشه با هم در يك جبهه باشيد ، گفته ها ، رفتارها و كردارهاي هيچ كس در زندگيتان تاثير گذار نخواهد بود.پرسمان