قوم پیامبری که از عذاب نجات یافت؟
با اينكه در سوره يونس، تاريخ حضرت نوح و موسي به تفصيل بيان شده، اما داستان توبه قوم يونس در نصف آيه و با اشاره آمده است، ولي نام اين سوره را سوره يونس نهاده اند، شايد به خاطر حساسيت و اهميت كار قوم يونس باشد كه در آخرين لحظه ها توبه كردند و خداوند توبه آنان را پذيرفت.
««فَلَوْلَا كَانَتْ قَرْيَةٌ آمَنَتْ فَنَفَعَهَا إِيمَانُهَا إِلَّا قَوْمَ يُونُسَ لَمَّا آمَنُوا كَشَفْنَا عَنْهُمْ عَذَابَ الْخِزْيِ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَىٰ حِينٍ»»[1]؛ ( چرا هيچ يك از شهرها و آباديها ايمان نياوردند كه (ايمانشان بموقع باشد، و) به حالشان مفيد افتد؟! مگر قوم يونس، هنگامي كه آنها ايمان آوردند، عذاب رسوا كننده را در زندگي دنيا از آنان برطرف ساختيم؛ و تا مدّت معيّني [= پايان زندگي و اجلشان] آنها را بهره‌مند ساختيم.)
شاید این مطالب را هم بپسندید:
امام صادق(ع) فرمود: حضرت يونس (ع) از 30 سالگي تا 63 سالگي تبليغ كرد، تنها دو نفر به او ايمان آوردند. حضرت، مردم را نفرين كرد و از ميان آنها رفت. يكي از آن دو مومن كه حكيمي دانا بود، با ديدن نفرين پيامبر و رفتنش از آن منطقه، بر بلندي رفت و با فرياد به مردم هشدار داد. مردم متاثر شده و با راهنمايي او از شهر بيرون رفتند و ميان خود و فرزندانشان فاصله انداختند و به درگاه خدا ناله و توبه كردند تا بخشوده شدند.
هنگامي كه حضرت يونس (ع) برگشت، ديد كه آن قوم هلاك نشده اند، سبب را پرسيد، ماجرا را برايش شرح دادند.[2]
آري انسان مي تواند حتي در لب پرتگاه، خود را حفظ كند و با ايمان و توبه به موقع، عذاب الهي را برطرف سازد و با دعا و نيايش، هم بلا را رفع كند و هم كامياب شود. از ميان تمام اقوام تكذيب كننده گذشته، تنها قوم يونس بود كه به موقع توبه كرد و ايمان آورد و از عذاب الهي نجات پيدا كرد.
پي نوشت:
[1] يونس/ 98
[2] تفاسير مجمع البيان و صافي، ذيل آيه 98 سوره يونس./انوارطاها.
