شهادت شهود بر اقرار مقر
حضرت آیت الله مکارم شیرازی
شهادت شهود بر اقرار مقر [اقرار]
پرسش : مردى ضمن عقد نکاح به زوجه وکالت بلا عزل با حقّ توکیل غیر داده که هرگاه بدون رضایت زوجه اوّل، همسر دیگرى اختیار کند، یا به تشخیص دادگاه نسبت به همسران خود عدالت را رعایت ننماید، با رجوع و اخذ مجوّز از دادگاه، پس از انتخاب نوع طلاق، خود را مطلقه کند.
اکنون شهودى بر اقرار وى به عباراتى نظیر «زن گرفتم»، «ازدواج نمودم» و «تشکیل زندگى دادم» شهادت مى دهند. به علاوه، زوج نزد قاضى تحقیق و نیروهاى انتظامى، به همین عبارات اقرار نموده است. اکنون که زوجه تقاضاى اذن اعمال وکالت نموده، زوج با قبول اقرار عنوان مى نماید:
«فى الواقع ازدواج ننمودم، بلکه قصد من از بیان چنان مطالبى، تحریک همسرم به تمکین بوده است.» آیا در چنین موردى اقرار نزد قاضى حاکم لازم است، یا اقرار وى نزد قاضى تحقیق، و شهادت بر اقرار کفایت مى نماید؟
شاید این مطالب را هم بپسندید:
آیا در چنین موردى، مقّر حقّ انکار اقرار را دارد؟
پاسخ :
با اقرار زوج، یا شهادت شهود به اقرار زوج در غیر محضر قاضى، حقّ طلاق در فرض مساله هست، مگر این که قرائن معتبر قائم شود که قصد تحریک زوجه بر تمکین را داشته است.
منبع: سایت هدانا برگرفته از استفتائات آیت الله العظمی مکارم شیرازی.
